Okullar açıldığı için düzenli bölüm atamayacağım ama zaten büyük ihtimal birkaç bölüm sonra final yaparım
(Jay'den) Jungwon'la beraber geçirdiğimiz bir haftayı gözümün önünden geçirdiğimde yüzümdeki o aptal gülümsemeye bir türlü engel olamıyordum
Bugün de onun okulunun ilk günüydü 3.sınıf oluyordu bu da seneye mezun olacağı anlamına geliyordu bunun için ben de en az o kadar heyecanlıydım
Aslında bugün ona bir sürprizim vardı heyecanım biraz da bunaydı Hala onun cevabı olumsuz olursa ne olur diye düşünüyordum bu beni korkutuyordu ama neden olumsuz olsun ki sonuçta ikimizde davranış ve sözlerimizden birbirimizi ne kadar sevdiğimizi hissettiriyorduk hatta o beni kıskanmıştı bile...Aklıma geldikçe yüzümdeki aptalca gülümseme büyüyor
Onu okuldan almamı bizzat reddetmişti sanırım dikkat çekmek istemiyordu bunu anlayışla karşılayıp onun çıkış saatini kampüsüne yakın bir kafede beklemek için hazırlanmaya başladım sonuçta okuldan almamı reddetmişti kafede sohbet ettikten sonra eve bırakmam hakkında bir şey dememişti
Hazırlık bittiğinde arabaya binip kampüsüne en yakın kafeye haritalarda arattım ve oraya doğru süremeye başladım Vardığımda onun okulunun bitmesini bekleyip ona mesaj attım
(Jay-Jungwon)
Müsait misiniz sayın bir tanem?
Jungwon: Buyur?
Şu an ***** kafedeyim Gelirseniz çok güzel olur
Jungwon: Aa olur Geliyorum Bekle
Sonunda yüzünü gördüğümde mesajlardaki kişinin tam tersi olan yorgunluktan bitap düşmüş bir yüz görmeyi elbette beklemiyordum onun bu haline endişelenip daha selam bile vermeden yüzünü avuçlarımın içine alıp
"Tatlım ne yaptılar sana o fakültede" Dedim gözlerimdeki endişe onun gülmesine sebep olurken benim ise yüzümde anlamaz bir ifade vardı
"Alış bunlara psikoloji kolay bir bölüm değil" dedi uykulu olduğunu çaktırmamaya çalışarak sevimli bir şekilde
Bu sırada kasaya ilerlemiş ve kahvelerimizi seçmek için tezgahın önünde durmuştuk kahvelerimizi seçip birkaç dakika sonra onları aldıktan sonra masamıza geri oturup karşılıklı kahvelerimizi içmeye başladık bu sırada sohbet açmak istiyordum ki sesini duyabileyim Aklıma birden sürprizim geldi
"Tatlım" Bana baktı "Buradan sonra bir işin var mı?" Kahvesinden bir yudum aldı ve "Yok...Neden ki?" diye sordu "Sana bir sürprizim var da" dedim Bana çocuklara özgü o merakıyla belki bininci kez bakmasına rağmen bu bakıştan dolayı gelişen tepkilerim hala ilk günkü gibiydi
Kahvelerimizi içtikten sonra arabaya doğru ilerledik yine ne zaman arabaya binsek ne yapıyorsak aynılarını yaparak arabayı çalışır hale getirme faslına geçtim arabayı sürerken o yine aynı merakla bana bakıyordu sağa çekip öpsem ne yapabilir ki...Hayır Jay
Nihayet nezih bir apartmanın önüne geldiğimizde bana anlamaz bir şekilde baktı ben ise susmakla yetinip apartmanın kapısına ilerleyip elimdeki anahtarla onu açtım Jungwon'a gel anlamında bir işaret yapıp önce onun girmesini sağladıktan sonra ben girip kapıyı kapattım
Asansöre bindiğimizde 4.katın düğmesine bastım ve o kata gelene kadar asansöre hakim olan sessizliğine dahil oldum 07 numaralı dairenin kapısını açtıktan sonra yine Jungwon'un girmesine izin vererek kapıyı kapatıp içeri geçtim
Dairenin salon ve mutfağı bitişik ve girişin tam önünde kapısız olarak yer almaktaydı kapıdan ilk girdiğimizde bizi karşılayan rengi siyaha çalan lacivertin en koyu tonu olabilecek bir L koltuktu önündeki televizyon o kadar büyük değildi Mutfağın ortasında ise bir mermer tezgah vardı
Jungwon bunları incelerken elimdeki iki anahtardan birini ona uzattım bana şaşkınlıkla bakarken
"Benimle yaşar mısın?" diyebildim Hala susması beni gerdiğinden cümleme devam ettim
"Jungwon...Ben her zaman seninle olmak istiyorum yani seni özlediğimde evin kapısından gireceğini aklıma getirip mutlu olmak istiyorum özür dilerim eşyaları daha önceden aldım ama beğenmezsen değiştirebiliriz" diye bitirdim cümlemi
Jungwon sonunda "Peki evdekiler?"..."Sunoogil" dedi Güldüm Sunghoon eniştem sağolsun onu halletti dediğimde gözlerindeki endişe gitmişti Birkaç dakika birbirimize baktık atmosfer çok tuhaftı
Birden bana sarılınca hafif sendeledim fakat yine de dengemi sağlayabildim
"Evet...Seninle yaşarım" dedi
Yanağına ufak öpücükler kondurup bir yandan teşekkürlerimi sıralarken o sadece gülüyordu Birkaç dakika sonra ayrılınca
"Eee...Ben şimdi... Bugün burada mı kalacağım" "Yani bugün burada mı kalacağız?" diye düzeltti cümlesini sonradan
"Sen nasıl istersen" dedikten sonra göz kırptım
"Kalalım o zaman" dedi
"Aç mısın?" diye sordum
"Evet aslında" dediğinde
"Dolapta sana uygun birkaç kıyafet var sen istersen üstünü değiştir ben de bize yemek hazırlayayım istediğin özel bir şey var mı?"diye sorduğumda hayır anlamında başını sallayarak pıtı pıtı gösterdiğim odaya doğru gitti
Ben yemekleri hazırlamaya başlarken o salona geldi...Çok sevimliydi Yanımda gelip tezgahın altındaki sandalyelerden birine oturdu aramızdaki kalın tezgahın üstüne kesme tahtasını koyup yanağın bir öpücük vererek işimi yapmaya başladım
Uzun bir süre sonra yemekler hazır olduğunda onları yiyip bulaşıkları beraber yıkadık
"Şimdi ne yapmak istersin?" diye sordum tek elimle belinden tutarken
"Ders çalışmam gerek" dedi
"Peki o zaman...İyii dersler" dedim yanağından öpüp elimi belinden çektim
"Ben de şirket işlerini halledip yatarım" dedim Tamam anlamında başını salladı ve yanağımdan öptükten sonra "Kolay gelsiin" dedi
(3 saat sonra) Yatmak için odamıza geçmiştim pijamalarımı değiştirip yatağa yattıktan birkaç saniye sonra Jungwon uykulu gözlerle içeri girdi pijamasını dolap niyetine kullandığımız geniş kilerde değiştirip yanıma yattı kollarımı beline dolayıp onu kendime çektikten sonra saçlarına ufak bir öpücük kondurdum buna karşılık ufak bir mırıltı aldığımda kıkırdayıp gözlerimi kapadım...Hayatımın en güzel uykusuydu galiba
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benneyapcamya Nasıl buldunuz?? Fikriniz varsa söylemekten çekinmeyiinn~🐧✊
