"Yıllar sonra yine aynı yerdeyim... Ama ilk kez tek başımayım."
"Siz hiç hayallerinde yapayalnız yaşayan bir çocuk gördünüz mü? O çocuk benim."
...
Merhaba.
Tahmin edebileceğiniz üzere, bu bir intihar notu.
Bunu bulduğunuza göre, muhtemelen durumumu görmüşsünüzdür. Size buraya neden ve nasıl geldiğimi anlatmak istiyorum. Çünkü daha önce kimseye kendimi açıklama şansım olmadı. Çoktan ölmüş olsam bile, birilerinin neler hissettiğimi bilmesini istiyorum.
Pekala, öncelikle olanlardan bahsedeyim. Ailemi yakın zamanda kaybettim. Bu zamana kadar dayanabilmemin en büyük sebebi onlardı diyebilirim. Annem ve babamın tek çocuğu olarak, onlara destek olmak istemiştim. Ne kadar olabildim bilemem ama umarım şu an yattıkları yerde huzurludurlar. Her neyse, nasılsa ben de yanlarında olacağım... Çocukluğuma döneyim. Küçükken bu ufak köydeki evimizde ailem ve köpeğimizle yaşıyorduk. Köpeğim, şehre yaptığımız bi yolculukta, o bölgeye uyum sağlamakta zorlanmıştı. Ve etrafta gezerken araba çarptı. Neyse sonra tekrar köye döndüğümüzde köpeğimi gömdük.
Elim yorulmaya başladı. Çok uzatmayacağım.
Bugün tekrar; eskiden yaşadığım, çocukluğumu geçirdiğim, arkadaşlarımla oynadığım, köpeğimle ilgilendiğim bu köydeyim. Yıllar sonra yine aynı yerdeyim... Ama ilk kez tek başımayım. Bu sefer birlikte gece yarısına kadar oyunlar oynadığım arkadaşlarım yok. Bu sefer arkadaşlarımla oyun oynarken, akşam yemeği için beni sesleyen annem yok. Bu sefer oyuna dalıp eve olması gerekenden geç gittiğim için beni azarlayan babam yok. Bu sefer biz yemek yerken mutfağın camından bize bakıp havlayan köpeğim yok. Bugün burada, ailesi, arkadaşları, köpeği veya bir geleceği olan çocuk yok. Bugün sadece ben ve dokuzuncu yaş günüm için babamın hediyesi olan çınar ağacım var.
Hava kararıyor... Eskiden buradayken, bu saatlerde annemin sesini duyardım. Şimdi ise kendi kendime son şarkımı mırıldanıyorum. Annemin küçükken söylediği şarkıyı. Her neyse, halatı asmayı bitirdim. Sandalyeyi de getirdim. Şimdi de bu notu bitirip buraya geldiğim arabamın içine bırakacağım. Ve siz bunu bulduğunuzda muhtemelen ölmüş olacağım. Okuduğun için teşekkür ederim. Kimsin bilmiyorum ama gerçekten teşekkür ederim. Sizi uğraştırdığım için de özür dilerim. Mezarımı kendim hazırlamıştım, tek yapmanız gereken cesedimi almak. Lütfen bedenime iyi bakın. Çünkü o beden, bu küçük çocuğun ruhunu son anına kadar korudu.
11.09.2001
Salı
_________________________________
08.02.2024
