Στον ρυθμό του έρωτα.

Μεταξύ μας.

Δεν είχα άλλη αντοχή,τον κοίταξα,φενόταν χαρούμενος..

Είχε καταφέρει να σώσει την γειτονιά του..

Έφυγα κρυφά χωρίς να με δεί,έτρεξα λίγο και μπήκα μέσα στο αμάξι..Πήγα σπίτι και κάθησα στο κρεβάτι..Μου ήρθε μήνυμα..

"Πού είσαι; "

Έγραψα γρήγορα.

"Είμαι σπίτι,δεν ένιωθα καλά.."

Ήρθε απάντηση..

"Ήθελα να μιλήσουμε,για όλα αυτά που έγιναν..Άν έχεις χρόνο σήμερα το βράδυ στις 9 θα σε περιμένω στην παραλία"

Αυτή η παραλία μου βγάζει πολλά συναισθήματα..

Κάθε φορά που πάω φεύγω η ερωτευμένη η πληγωμένη..

Αυτή την φορά τίποτα απο τα δύο δεν με κάλυβε..

Ήμουν πληγωμένη ίδη και ερωτευμένη..

Όχι ακριβώς ερωτευμένη..

Χαζή πουκάθησα κια χαραμίσα τόσο καιρό..

Δεν είμαι έτοιμη να τον δώ..

Το νιώθω..

Δεν θα πάω..

Δεν θα του στείλω μήνυμα,τίποτα..

Κάθησα στο κρεβάτι και σκέφτηκα..

Μήπως να πάω;

Και αν λυγίσω;

Δεν το θέλουμε αυτό έτσι δεν είναι;

Πφ αναποφάσιστη είμαι...

Έκανα ένα μπάνιο και άφησα τα μαλλιά μου κάτω ήταν ίσια,έκανα στο τέλος να πέφτει σαν μπούκλα..