" ကျွန်တော်တို့က ..... "
သူ့ကိုဘယ်လိုဖြေပေးရမလဲမသိဘူး .....
ကျွန်တော်တို့က ၇ နှစ်တောင်ချစ်ခဲ့ကြတာ ......
အဲ့လိုပြောလိုက်ရင် ယံုကြည်ပါ့မလား
ဒီရုတ်တရက်ထူးဆနိးတဲ့အခြေအနေကို သူလက်ခံနိုင်
ပါ့မလား ......
" ကျွန်တော် Perth ကို ..... ကျောင်းမှာ
တွေ့ခဲ့တယ်ထင်တယ် "
" ကျောင်း .... ဘာလဲ .... မင်းနဲ့ငါကျောင်းတူတူ
တက်ခဲ့တာလား "
အဲ့ဒါတွေကိုတခြားလူတစ်ယောက်လို ပြောနေတဲ့သူ့ပံုက မြင်တိုင်းငိုချလိုက်ချင်မိတယ်
" အင်း .... ကျောင်းတူခဲ့တယ် "
" ဟုတ်လား .... "
သူပျော်နေတာပဲ....
ဒါအားလံုးငါ့အမှားတွေပဲ .... ငါ့ကြောင့်ပဲ
ငါသာသူ့ကိုထွေးပွေ့ပြီး သေချာနားလည်ပေးခဲ့ရင်
ဒီလိုဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး .....
ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာကို ငါသေချာသိမှရမယ်
" ဒါဆိုရင် .... အခုရော ... ငါတို့ခင်လို့ရတယ်
မလား "
" ဟုတ်ကဲ့ ..... "
" နောက်ကျနေပြီ .... ငါအခုတော့ ပွဲရှိလို့
မင်းသေချာပြန်လိုက်နော် .... နောက်ကျငါတို့စကား
အေးဆေးပြောရအောင် .... ငါအရင်ကဘယ်လိုလူဖြစ်
ခဲ့လဲဆိုတာသိချင်တယ် "
အလောတကြီး ရီမောပြီးသူထွက်သွားခဲ့တယ် .....
အခုချိန်တွေးမိတာ တစ်ခုတည်းသောအရာပဲ ....
ကျွန်တော်လဲသိချင်တယ် .... ဘယ်လိုဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ
" ဘယ်သူလဲ ..... ဝင်ခဲ့ပါ "
မှန်တင်ခံုပေါ်ကမှန်ထဲကနေမြင်လိုက်တဲ့ပံုရိပ်က
အကိုကြီးပဲ .....
" P Chon ..... ဘယ်တုန်းကပြန်ရောက်တာလဲ "
" ဝိုး .... ငါ့ချစ်ညီမလေး .... အကိုမရှိတုန်းတော်
တော် နေရာယူလာတာပဲ "
" အဲ့ဒါဘာစကားလဲ ..... အဖေ့ရဲ့အဓိက စီးပွါး
ရေးက အကို့လက်ထဲမှာပဲကို "
" နိုး .... အဲ့ဒါမဟုတ်ဘူးလေ ... ဟိုကောင်က
ဘာလို့ပြန်ရောက်နေတာလဲ "
Chimon ပဲ ......
" အာ .... အဖေ့ကပြန်ခေါ်ချင်တာလေ "
" FernFern ..... မင်းက .... ဘယ်တုန်းက
အဲ့လောက်သဘောကောင်းသွားတာလဲ
ငါသိတဲ့ ချစ်ညီမလေးက အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး "
" စကားပြောဆင်ခြင်ရင်ကောင်းမယ် ....
စိတ်မပူနဲ့ ... Chimon ကငတံုးငအမို့လို့ သူ့အတွက်
နေရာမရှိပါဘူး .... ပြန်ရောက်တုန်း နားလိုက်ဦး "
