" ဘယ်နှစ်ရက်ကြာမှာလဲ .... စာချုပ်ကိစ္စက "
" ၄ ရက်လောက်ကြာနိုင်ပါတယ် ...... "
အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ကောင်လေးကိုတွေ့တာနဲ့ ပြံုးလိုက်မိတယ်
" ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ ..... "
" ရောက်လာပြီလား .... ရှင့်ရဲ့ Fan Meeting
အတွက် ကျွန်မမလိုက်နိုင်ဘူးထင်တယ် ..... "
" ဘာလို့လဲ ..... မြန်မာကဘုရားသွားကြည့်ချင်
တယ်ဆို "
" အရေးကြီးစာချုပ်ကိစ္စကြောင့် .... ၄ ရက်
လောက်ခရီးသွားဖို့ဖြစ်လာတယ် .... မီသေးရင်တော့
ချက်ချင်းလိုက်လာမှာပါ "
" အင်းပေါ့ .... ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ
ဘယ်တော့သွားမှာလဲ .... လေဆိပ်လိုက်ပို့ပေးမယ် "
" မနက်ဖြန်မနက်ပိုင်း ...... "
P Fern ခရီးထွက်သွားရတယ်ဆိုတဲ့အသံက ကျွန်တော့်ကိုတုန်လှုပ်ချောက်ချားစေခဲ့တယ်
" P Fern .... ကျွန်တော်အမနဲ့လိုက်လာလို့မရဘူး
လား "
" ဘာလို့လဲ .... မရဘူးလေ "
" ကျွန်တော် ...... ကျွန်တော်က "
" P Chon ကိုကြောက်နေတာလား .... ဘယ်အချိန်ထိမင်းရှောင်ပြေးနေမှာလဲ .... "
ဒါပေမယ့် Chimon ရုပ်ကတော်တော်ကိုကြောက်လန့်
နေတဲ့ရုပ်နဲ့ .....
" ယောကျာ်းလေးဖြစ်ပြီး အဲ့လောက်ကြောက်နေ
ရင်အဆင်မပြေဘူး .... လံုးဝအဆင်မပြေရင်လဲ
သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ယောက်အိမ်ခဏသွားနေပေါ့"
သူငယ်ချင်း .... သူငယ်ချင်းတဲ့လား
ငါ့မှာသူငယ်ချင်းမှမရှိတာ ..... Perth ပဲရှိခဲ့တာ
ဘဝမှာ အရင်းနှီးဆံုးသူစိမ်းက သူပဲရှိခဲ့တာ .....
အလုပ်ကနေ အိမ်ကိုဘယ်လိုပြန်ရမလဲဆိုတဲ့အတွေး
ကလွဲရင် တွေးလို့မရခဲ့ဘူး .....
အတွေးတွေနယ်ချဲ့ရင်း လမ်းကိုဖြည်းဖြည်းချင်း
လျှောက်လာရတယ်
" ဟေ့ ...... "
Perth ပဲ ..... Perth ကိုမြင်တိုင်းနာကျင်မှုကိုခံစားနေရ
တယ်
" ပြန်တောင်မနှုတ်ဆက်ပါလား ငြိမ်လှချည်
လား .... "
" မဟုတ်ပါဘူး .... P Fern ကိုလိုက်ပို့ပြီးပြန်လာ
တာလား "
" ဟုတ်တယ် .... ငါလဲနောက်နေ့ခရီးသွားရမှာလေ "
" အာ ..... ဟိုလေ တစ်ခုလောက်အကူညီတောင်း
လို့ရမလား "
" ပြောလေ ..... "
