Chapter 02

53 9 0
                                    


" Day က ဘယ်ကိုရောက်သွားတာလဲ ? "

သူတို့အိမ်ထဲကို ခြေစချလိုက်တာနဲ့ သတ်လတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ဆူပူသံကို စကြားရတော့သည်။ သူ့ကိုအိမ်ပြန်ခေါ်လာပေးတဲ့လူဆီက ခပ်ဖွဖွညည်းညူလိုက်တဲ့အသံကိုလည်း Day ကြားလိုက်ရသည်။

အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ ဆူပူနေတာက သူ့အမေပါပဲ။ သူ့ရဲ့အမေကို Mhok က သိနေရင်တောင် မထူးဆန်းပါဘူး။ ဘာလို့ဆို သူ့အ‌မေက နိုင်ငံကျော်စာဖိုးမှူးဖြစ်နေကြောင့်လေ။

" အားလုံးက ကျွန်တော့်အမှားတွေပါ အမေရယ်.."
လို့ Day ရဲ့အစ်ကိုက သူ့အမေထံ ရှင်းပြနေသည်။

" မင်း ဒီလို သနားစရာကောင်းချင်ယောင်ဆောင်နေတာကို ရပ်လိုက်လို့ရမလား? "

Day က စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ ဝင်ပြောလိုက်မိသည်။

" ငါ့ဘာသာ ဆေးရုံက ထွက်သွားတာ၊ ပြီးတော့ ငါ့ကို ကူညီမယ့် လူကောင်းတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ပြီး သူက အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးတာ။ "

Mhok ဘက်ကို လက်ညှိုးထိုးပြရင်း Day က ရှင်းပြလိုက်သည်။

" ဘာဖြစ်လို့လဲ Day ရယ်၊ သား ဘယ်ကို သွားခဲ့တာလဲ၊ ဘာလို့ လျှောက်သွားရတာလဲ၊ တစ်ခုခုဆိုရင် ဘာလို့ အမေ့ကို အရင်မပြောရတာလဲ၊ သားသာ တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် အမေ ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ ? "

သူ့အမေ့ရဲ့အသံမှာ ပူပန်သောကတွေအပြည့်နှင့်။

" ကျွန်တော် တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် အမေ ဘာမှလုပ်စရာမလိုပါဘူး၊ ကျွန်တော်က အရင်ထဲက ဒီလိုပဲ၊ ဆရာဝန်က လနည်းနည်းကြာရင် ကျွန်တော် လုံးဝ မျက်လုံးကွယ်သွားတော့မှာတဲ့၊ ကျွန်တော့်ကို ဘယ်သူက ကူညီနိုင်မှာမို့လဲ၊ နောက်ဆုံးကျရင် ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်ပဲ အားကိုးရမှာလေ !! "

ပြောရင်းနဲ့ သူ့အသံက နည်းနည်းကျယ်သွားသည်။ အဆုံးသတ်မှာ အော်ပြောသလိုဖြစ်လုနီးပါပင်။

အဲ့ဒီအခိုက်အတန့်မှာ သူ့ရဲ့ခံစားချက်တွေအကုန်လုံးကို ပေါက်ကွဲလိုက်မိသည်။ အမှန်ဆို Day စိတ်ထဲမှာ နားလည်ထားပြီးသားပါ။ သူ့အမေမှာ ဘာအမှားမှ မရှိဘူးဆိုတာ။ သူမက Day ကို အမြဲဂရုစိုက်ပေးခဲ့တဲ့သူဖြစ်နေတာတောင် သူ့အတွက်တော့ စိတ်ထိခိုက်သလို ခံစားနေရတုန်းမို့ အော်ဟစ်သောင်းကျန်းပစ်လိုက်ချင်သည်။ သူ့ရဲ့အခုလိုအကျင့်တွေက ဆိုးမှန်းသိပေမယ့် သူလည်း သူ့ရဲ့နာကျင်မှုကို မျှဝေဖို့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို လိုအပ်နေရုံပါ။

Last Twilight : MM Translation Where stories live. Discover now