" ကျွန်တော် အဲ့ဒီစာအုပ်ကို မင်းကို တကယ်ဖတ်စေချင်တာ။ အဲ့ဒီစာအုပ်က အရမ်းဖတ်လို့ကောင်းတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် မင်းကို စပွိုင်းတော့ မပေးတော့ဘူး။ ကိုယ့်ဘာသာ ရအောင်ရှာဖတ်ကြည့်တော့။ "
Day ဆီကို အရင်တစ်ခေါက်လာတုန်းက Phi Aon က ဒီလိုပြောခဲ့သည်။
အရင်ကတည်းက Phi Aon က Day အတွက် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတဲ့စာအုပ်တွေကို အမြဲညွှန်းပေးနေကျ။ အများအားဖြင့် ဝတ္ထုတိုနဲ့ တွေးတောရတဲ့စာအုပ်မျိုးတွေ။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခေါက်ညွှန်းပေးလာတာကတော့ ခါတိုင်းနဲ့မတူတဲ့ စာအုပ်အဟောင်းတစ်အုပ်။ အဲ့ဒီစာအုပ်ကို ထိုင်းနိုင်ငံကို ခနအလည်လာခဲ့တဲ့နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်ရေးခဲ့တာ။ အဲ့ဒီစာအုပ်ကို ထိုင်းလို ဘာသာပြန်ထုတ်ဝေပြီးနောက်ပိုင်း အခုဆိုရင်တော့ ဆိုင်တွေမှာ ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေပြီ။ Phi Aon က အဲ့ဒီစာအုပ်ကို တစ်ခြားတစ်ယောက်ဆီက ငှားဖတ်ခဲ့ပြီးနောက် ဘယ်လိုပဲဖြစ်နေပါစေ လက်မလွှတ်ဘဲ ဖတ်သင့်တဲ့စာအုပ်လို့ပြောနေတော့တာပါပဲ။
" Last Twilight "
Phi Aon ထွက်သွားပြီးတဲ့အထိ Day က စာအုပ်ရဲ့နာမည်ကို ကယောင်ကတမ်းရွတ်နေမိတုန်း။ အဲ့ဒီစာအုပ်က ဘာအကြောင်းကိုရေးထားလဲဆိုတာ Day အရမ်းကိုသိချင်နေပြီ။ သူဘယ်လောက်ပဲပြောပြဖို့တောင်းဆိုနေပါစေ၊ Aon က ပြောပြဖို့ကို ငြင်းနေသည်။ Day ကို ကိုယ့်ဘာသာဖတ်ကြည့်သင့်တယ်လို့သာ ပြောသွားခဲ့သည်။ ဖတ်စရာစာအုပ်တော့ ရှိမနေပဲနဲ့။
" တကယ်ကို ထူးဆန်းတယ်။ "
ဘေးမှာတစ်ချိန်လုံးထိုင်နေပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ပြောသမျှကို အကုန်ကြားလိုက်တဲ့ Mhok က ပြောလာသည်။ မေးကြည့်လိုက်တော့မှ သူဘာလို့ ဒီလိုပြောလဲဆိုတာ သိရတော့သည်။ သူ့ရဲ့စောင့်ရှောက်သူက အဲ့ဒီစာအုပ်ကို ဈေးဝယ်တဲ့ sites တွေမှာ လိုက်ရှာကြည့်ခဲ့သည်။ တစ်ချို့ online shops တွေမှာ အဲ့ဒီစာအုပ်လက်ကျန်ရှိနေဖို့မျှော်လင့်ရင်းပေါ့။ ဒါပေမယ့်လည်း ဆိုင်တိုင်းမှာ အဲ့ဒီစာအုပ်က ရောင်းကုန်သွားပုံပါပဲ။ တစ်ချို့ apps တွေရဲ့ တစ်ပတ်ရစ်ပြန်ရောင်းတဲ့နေရာမှာတောင် ရှာလို့ လုံးဝမတွေ့ခဲ့ဘူး။
