Görevin İzinde

3-Duygular

Merhaba okurlarımm, artık limit katmıyorum katsamda pek işe yaramıyor gibi sfjsksks

Neysee az verek bari 20 yorum 20 oy yeter gibi.

❄

yazarın anlatımıyla

"Annem buradamı, Hatice, Hatice aydın" dedi hastanedeki çalışan kadına. "bir saniye" diyerek bilgisiyarına birşeyler yazdı.

"hemen yandan sağa doğru gidin acilde" dediğinde bir şok daha yaşamıştı acildemi? annesinin durumu kötümüydü? bunu karlos gilin söylememesini anlamamıştı

koşar adımlarla kadının yönlerdiği yere ilerledi.

halası sandalyede ağlıyor yanındaki eniştesi ile yengesi onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Çisil neden herkesin burada olduğunu anlamaya çalışıyordu. Yada anlamak istemiyordu

iki teyzesi birbirlerine sarılmış durgunlardı ve büyük kuzenleride.

karlos ile banu ise acil kapının hemen yanındalardı. karlos yorgun gözlerle Çisili farkederek baktı.

kafasını iki yana salladı çisil, karlos hiç ağlamazdı hemde hiçkimsenin yanında.

olamazdı. olmamalıydı! diye geçirdi içinden Çisil

annem ölemezdi, beni bırakmayacağına söz vermişken gidemezdi. dedi yine içinden

"Çisil'im" dedi mercan teyzesi. tüm gözler Çisile bakarken Çisil bir tek acil yazan kapıya bakıyordu. birisi kolundan tuttu.

"annem, nerede söyleyin hemen!" dedi sesini yükselterek. Çisilin yanına koşarak banu geldi gözlerinde yaşlar kuruyordu "Çisil gel otur lütfen" dedi banu gözleri dolu dolu.

sertçe kollarını teyzesinden çekti "Söyleyin! derhal," dedi korkuyla cevabı bekliyordu.

Çisili annesini bile sevmeyen kız kuzeni berrak konuştu "annenin 1 ay ömrü kalmış hayırlı olsun. galiba annenin beyninde büyük olan bir tümor varmış. çok üzüldüm ya" dedi yalandan dudaklarını büzerek.

duyduklarını idrak edemedi Çisil. hızlı ve sert adımlarını yengesinin yanında duran berraka ilerledi karşısında durduğu an Çisil elini kaldırmasıyla tokatı yanağına yapıştırdı "haddini bil berrak! hepiniz gidin gözüm görmesin sizi!!"

annemin bir ay ömrü kalmamıştı yalan söylüyürdu, diye yeniledi içinden.

"gidelim kızım hadi" dedi aysel yenge berraka. ikisi buradan ayrılırken karlosa baktı.

bitkindi, gözlerinin etrafı kızarmıştı.

Çisilin annesi aynı sevgiyi karlosada tattırmıştı. annesi oğlun varmı diye sorduklarında karlos oğlumdur derdi. hiç anne sevgisi bilmeyen karlos Çisilin annesinde anne sevgisini görmüştü. şımarık birisiydi ama kalbi öyle temizdi ki..

Karlosa koşarak giderken o da yorgun bir şekilde ayağa kalkmasıyla kocaman sarıldılar. karlosun göz yaşı omzuna geldiğinde göz yaşlarını tutamadı Çisilde. ağladılar birlikte. "esmerim," dedi cız çıkan kuruyan dudaklarıyla. "doğru değil dimi? annem yaşıyor annem iyi de karli lütfen," dedi yalvararak inanmak istemiyordu..