Dangerously/Taekook

5

Jungkook'tan

Gerçekten kafamda dönen şeyleri açıklamak benim için çok zordu.

Taehyung'un bana olan davranışları gözlerimi seğirtiyor, beynimi bulandırıyordu. O kadar sinir bozucuydu ki...

Aynı şimdi olduğu gibi.

Bugün de kampüsün kantininde oturuyordum, karşı masamdaki Taehyung doğrudan bana bakıyordu.
Bana olan bakışlarından buraya gelmek istediğini görebiliyordum. Ama hayır, gelmeyecekti.
Yalan yok, çok ama çok yakışıklıydı. Tanrı aşkına, tam benim tipimdi. Esmer kavruk teni, badem gözleri, cüsseli vücudu ve sert, dominant bakışları benim istediğim her şeyi karşılıyordu.

Ama kişiliği olmadıkça bu saydıklarım bir sike yaramayacak.

Ben dalmış bir şekilde masanın çıkıntılı yüzeyini izlerken yan sandalyem çekildi ve titredim. Taehyung sanmıştım ancak karşımdaki silüet Taehyung dışında herkesti.

"Selam Jungkook!"

"Selam San."

"Nasılsın, nasıl gidiyor?"
Bu şekilde peşimde dolanıyordu San. Bana hisleri olduğunu fark etmem çok uzun sürmemişti. Ancak biz olamazdık, ben ona karşı herhangi bir hoşlantı besleyemiyordum. Tatlı çocuktu ancak, olmazdı işte!!

"İyi gidiyor San, sen nasılsın?"

"Ben biraz gerginim açıkçası, şey için gelmiştim ben... Biraz konuşabilir miyiz diye soracaktım."
Konuşurken sesinin titremesi çekindiğini ve gerildiğini belli ediyordu.

"Çekinmene gerek yok. Konuşalım, ne söyleyeceksin?"

Derin bir nefes çekip ellerini masanın üstüne dayadı ve bana baktı. Kendinden emin görünüyordu.

"Ben-ben aslında sana karşı hisleri-"

"Jungkook, benimle gelmen gerek. Hemen."
Karşımda alnından terler akan Taehyung, kolumdan tuttuğu gibi beni kantinden çıkardı. Kampüs binasının arkasına gidene kadar da kolumu bırakmadı.

"Ne yapıyorsun Tanrı aşkına Taehyung?!"

"Hiç bir şey yapmıyorum. O çocuk kimdi?"

"Bu seni ilgilendirmez, bırak beni Taehyung!"

Kalbim küt küt atıyordu ve derin nefesler alıyordum. Bu adam beni kesinlikle delirtecekti. Ben delirecektim.

"Rahat bırakmazsam nolur?"
Yavaşça yakınıma geldi ve sesini kısarak konuştu. Kısık gözlerim bu cümle sonunda fal taşı gibi açıldı. Yumruklarımı sıktım.

"Sen-sen ne yaptığının farkında mısın?"

Yarım ağız gülerek gözlerimin içine baktı ve fısıldadı.

"Ne yapıyormuşum?"

"Akıl sağlığın yerinde mi senin?! Rahat bırak beni gideceğim."

"Git bakalım, Jungkook. Nasıl olsa yakınlarımda bir yerde buluveriyorum seni..."

~~~~~~~~~~~~

Hele hele bismillah sohbet grubu

Jimin:
Jungkok evr sinrli gledi bri sorn vra.

Yoongi:
Bunu düzgün bir dille anlatabilme imkanının olduğunu biliyorsun, değil mi aşkım?

Jimin:
Sane.

Bogum:
Jungkook eve neden sinirli geldi?

Jimin:
N blim