Sen istedin diye

1.1

Tekrardan selamlar!

Bu bölümden sonra iki ana karakter arasında yavaş yavaş bir şeylerin geliştiğini görebileceksiniz. Umarım bu bölümü de beğenirsiniz.

İyi okumalar!

Dünki koşuşturmacadan sonra Emre ile otobüse binip benim evime gitmiştik. Ayak üstü ona şemsiyesini vermiştim ve o da dikkatli bir şekilde evine gitmişti. Daha doğrusu öyle olduğunu umuyordum.

Dün akşam eve gittiğimde, evde Yaz, ablam ve Deniz abi vardı. Deniz abi ablamın sevgilisiydi ve bir yıl önce tanışmışlardı. Kendisi çok iyi biriydi ve biraz fazla temas bağımlısı olsa da ablamı üzmemek için elinden gelenini yapıyordu. İkisi yakışıyorlardı da.

Bugün ilk resim dersim olacaktı ve heyecanım gizlenmeyecek kadar fazlaydı. İlk defa böyle bir okul dışı aktivite yapacaktım.

Dersler bugün iyi gidiyordu. Emre ile ders aralarında baya bi konuşuyorduk. Birbirimize biraz kendimizden bahsettik ve öğle arasında ise biraz futbolculardan konuştuk. Birbirimize karşı dürüst olduk ve en sevdiğimiz beş futbolcuyu saydık; onunkiler: Ferdi, Szymanski, Barış Alper, Arda Güler ve Edin Dzekoymuş. Benimkiler ise; Arda Güler, Ferdi, Szymanski, Semih Kılıçsoy ve İrfan Can Kahveciydi.

Bu konuşmadan sonra Emre lavaboya gidicem diye yanımdan ayrıldı. Bir kaç dakika sonra ise Ecenin önüme oturmasıyla gülümsedim. Bu kız cidden etrafına pozitif enerji saçıyordu.

"Selam Masal!"

"Selam!"

Bende ona gülümseyince onunla ilk tanıştığım günden beri ne kadar değiştiğimi fark ettim. Yani bir hafta önce biraz fazla çekingendim sanırım.

"Nasılsın?"

"İyiyim sen?"

"Bende iyiyim."

Bir süre birbirimize bakıp gülümsemiştik. İkimiz de konuşmayı uzatmak istiyorduk ama nasıl yapacağımızı bilmiyorduk. Eceyi sevmiştim. Kendisi karakteri kadar güzeldi ve benimle düzgünce konuşan bir tek o vardı. Bu da beni mutlu etmiyor değildi. Şimdiye kadar nerelerdeydi acaba?

"Demin bir arkadaşınlaydın çok bölmek istemedim sizi, baya önemli bir konudan konuşuyor gibiydiniz."

Evet, kişiye göre önemli bir konuydu.

"Arkadaşım Emreydi bu okula yeni geldi. Önemli konu ise futbolculardı."

Bir anda gözleri büyüdü.

"Futbolu sever misin?! Ben şahsen bayılırım hatta abilerimle her pazar günü maç yaparız!"

Sanırım bu onun için de önemli bir konuydu.

"Öyle mi? Hangi takımı tutuyorsun?"

"Galatasaray tabi ki! Sen?"

Evet şimdi gel de cevap ver. Onlara karşı asla bir önyargım yoktu ki bunu da gerektirmezdi sonuçta herkes fenerli olucak diye bir kural yoktu. Olsa zaten futbolun olayı kalmazdı.

"Ben fenerbahçeliyim"

"Ay ne güzel! Maç olan bir gün seni bizim eve beklerim o zaman."

Beni evine çağırmıştı.

"Seve seve. Abilerim demiştin?"

"Evet abilerim. On tane abim var benim."

Bir dakika ne?!

"On tane mi?!"

"Evet hatta iki ay sonra küçük bir erkek kardeşim olucak. Erkeklerle çevriliyim resmen!"