A New Life/irondad/

Bölüm 2: İlk Tanışma

Peter'ı garip bir merak sarmıştı. O bursa başvurmamıştı. Ama Tony Stark tam karşısında duruyordu.

Odasına girdi, hemen ardından Stark da gelmişti. Kapıyı örttü.

"Neler var bakalım burdaa? Eski teklonoji, ikinci el mi aldın?"

"Çöpten aslında..."

"Çöpleri mi karıştırıyorsun?"

"Evet, ben...Kesinlikle senin bursuna başvurmadığımı biliyorum. Alzaymır olmadım."

"Önce ben."

"Tamam."

"Cevabını bildiğin sorular soracağım. Bu- sensin değil mi?"

Peter bir anlık şoka uğradı. Tony Stark'ın neresinden çıkardığını anlamadığı hologramlı alet ile gösterdiği videoda kendisinin, daha doğrusu Spiderman'in, videosu vardı.

"Hayır."

"Yalan da mı atıyorsun Peter. Çok değişik yeteneklerin var."

"Bu görüntüler YouTube'dan değil mi? Sahte olduklarını bilirsin."

"Bak burda ne varmış..."

Sanki orda olduğunu biliyorcasına elindeki sopayı tavandaki havalandırmaya soktu. Onun kapağı açmasıyla Peter'ın kostümü aşağı düştü.

Peter kostümü kaptığı gibi gardrobuna attı.

"Sen şu örümcek kaçıksın. Suçla savaşan örümcek. Örümcek... Çocuk musun?"

"Örümcek Adam."

"O berbat şeyi giydiğine inanmıyorum!"

"Berbat değil o... Ahhhh... Aslında harika bir gün geçiriyordum Bay Stark. Trenimi kaçırmadım... Çöpte harika bir DVD okuyucu duruyordu... Ve cebir sınavı güzel geçmişti!"

"Başka kim biliyor?"

"Hiç kimse."

"Fevkalade çekici halan bile mi?"

"Hayır. Bilse kafayı yerdi. O yeseydi ben de kafayı yerdim."

"Gerçekten hoşuma giden şey ne biliyor musun? Ağ atman. Kim üretti bunu?"

"Kendim yaptım."

"Duvara tırmanmayı nasıl beceriyorsun? Yapışkenli eldivenler falan mı? Hiç belli olmuyor yapışkanlar."

"Aslında uzun hikaye."

Peter dolabın önünden çekildiğinde Tony dolaba yaklaşıp kostü tekrar eline aldı. "Tanrım! Bununla görebiliyor musun?" Elinde Peter'in maskesi vardı ve kimsenin kesinlikle göremeyeceği bir göz deliğinden bakıyordu. Peter'ın süper güçleri olsada o delikten görebildiğine inanmamıştı.

"Evet görebiliyorum."

"Sana acilen güncelleme gerek, baştan sona. Tamamen yenilenmelisin. Bunun için burdayım. Neden örümcekçilik oynuyorsun?"

"Çünkü... Çünkü hayatım boyunca kendim oldum ve 6 aydır bu güçlere sahibim. Kitap okurum, bilgisayar toplarım. Futbol oynamayı severdim. Ama artık oynayamıyorum."

"Çünkü artık sen farklısın."

"Kesinlikle! Ama bunu kimseye anlatamam... Benim güçlerime sahip olup da kötü bir olay yaşandığında bu yeteneklerini kullanmıyorsan olay senin yüzünden yaşanmış oluyor."

"Yani küçük adama göz kulak oluyorsun, kendi rolünü oynuyorsun, dünyayı daha iyi bir hale getirmek için uğraşıyorsun öyle mi?"

"Evet."

Tony ayağa kalkıp Peter'in oturduğu yatağın yanına geldi. "Buraya oturacağım, ayağını çek."

Elini Peter'in omzuna koydu.

Tony sordu, Peter'ın bu teklifi reddedemeyeceğini düşünüyordu. "Benimle Almanya'ya gelmek ister misin?"

"Hayır. Olmaz" Peter hiç düşünmeden olmaz demişti. Hayran olduğu adamla birlikte Almanya'ya gitme teklifini reddetmişti.

"Hayır mı? Neden?" Tony şok olmuştu. Kim Tony Stark'la Almanya'ya gitmek istemezdi ki?

"Benim ev ödevim var."

"Bunu söylememişsin gibi davranacağım."

"Hayır ben ciddiyim."

"Halana seninle laboratuvar günü yapacağımızı söylerim."

Tony'nin eli kapı koluna doğru uzanınca Peter hemen bir ağ atıp elini yapıştırdı. Tony şaşkınlıkla ona döndü.

"May halamla sakın konuşma."

"Peki Spiderman."

Bakıştılar.

"Beni şu ağdan kurtar."

"P-pardon."

**Savaş meydanı**

İki ekipte savaş meydanındaydı.
Normalde birbirlerini koruyup kollayan kahramanlar şimdi saçma bir anlaşma için karşı karşıya gelmişlerdi.

Kaptan Amerika'yı kaçarken gören Tony peşinden giderken kulaklığından Peter'a haber verdi.

"Evlat, Rogers'ın peşinden gidiyorum. Happy'e söyle seni evine geri bıraksın."

"B-bi saniye Bay Stark, toparlanabilirm, hala savaşıcak gücüm var."

"Hayır evlat bahane istemiyorum."

"P-peki Bay Stark. Ahhh. Bitmişim ben. "

Peter Queens'teki evine döndüğünde May'e Bay Stark'la harika bir laboratuar günü yaptığını anlattı. Bazı günler de Staj için Stark Kulesine gideceğinden bahsetti.