Aklına Ne Gelirse

Bölüm 3-Kilitli Oda ve Yaramaz Çocuk

Yasemin Batuhan'ın söylediği şey karşısında şok olmuştu. Zaten bu 10 dakikadır yaşadıkları psikolojisini altüst etmişti bir de Batuhan'ın sevgilisiyim lafı bugünün hiç bitmeyeceğinin habercisiydi.Bir yandan hoşuna gitmiş olsa da daha 2 3 gündür tanıdığı bir adamın böyle bir şey söylemesi şaşırılacak bir şeydi.Asım Bey ise böyle bir şeyi beklemiyordu. Albayrak Şirketin(okulun en büyük yatırımcısı olan) sahibinin böyle bir şeyi söylemesi onu afallatmıştı. En sonunda odadan çıktı. Çünkü para daima onda önde gelirdi. Bu kadar da gurursuz bir adamdı.

Yasemin daha fazla ayakta kalamayacağını düşünüp dizlerinin üzerine çömeldi.Gözlerini sıkıca kapattı.Bu onda gerginliğin göstergesiydi. Ellerini saçlarından geçirip derin bir nefes aldı. Ciğerlerinden giren hava bir nebze olsun onu rahatlatmıştı. İçinden ona kadar sayıp durdu. Gözlerini açıp açmamak arasında gelgitler yaşarken en sonunda açmaya karar verdi. Cidden bu okulun müdüründen çekeceği vardı.Bir okulda taciz skandallarına karışmamıştı o da oldu tam oldu diye düşündü. Şu anda ihtiyacı olan tek şey Sude'ye sarılıp saatlerce ağlamaktı.Bunu hissetmiş olacak ki Batuhan pencereyi açtıktan sonra Yasemin'in hizasına gelip elleriyle genç kızın başını kendi göğüsüne yasladı. Daha fazla dayanamayıp gözyaşlarını serbest bıraktı Yasemin. Sakin olmalıydı.Bu kadarcık şeyde yılmamalıydı. Derin derin nefesler aldı ve biraz daha kendine geldi. Batuhan'ın ona seslenmesiyle düşüncelerinden arınıp genç adama döndü.

"Hişşt sakin ol hadi çıkalım buradan." Başıyla Batuhan'ı onaylayıp ayağa kalktı. Birlikte okuldan çıkıp sahile geçtiler. Boş bir bank bulup oturduklarında denizin kıyıya vuran dalgalarını izlemeye başladılar.

"Yasemin neler olduğunu anlatmanı istesem anlatabilir misin?" İçi içini yiyordu Batuhan'ın. Çok fazla önemsiyordu Yasemin'i. Daha tanışalı çok kısa bir süre geçmişti ama nedensizce kendisine yakın hissediyordu onu. Onun yanındayken huzurun her bir harfini yaşıyordu.Disiplin kurulu toplantısında görmüş ve hoşlanmaya başlamıştı Yasemin'den. Ve kafede gördüğünde de bu kızın kaderi olduğunu düşündü.Her ne kadar umursuz gözükse de Yasemin'in de ona karşı boş olmadığını düşünüyordu.

"Şey nasıl başlasam ki lafa. Ben eylül ayında okulda görevime başladım.İlk senem hani öğrencilerle bir şeyler yapmak onları bilinçlendirmek adına etkinlikler yapmak istedim ve bunu müdür beye ilettim. Normalde biliyorsun pek olumlu karşılanmaz bu tarz şeyler. Ama Müdür Bey bana çok olumlu yaklaştı ve hatta beraber yapalım dedi. Bende kabul ettim. Lakin nereden bileyim bana karşı ilgisinin olduğunu daha sonralardan belli etmeye başladı. Bende safım galiba anlamadım." Bunu dedikten sonra başını yere eğip derin bir nefes aldı. Geçen hafta onu reddedişini düşündü. Cidden zıvanadan çıkmıştı bu adam.

"Evet seni dinliyorum. Devam et. " Başıyla Batuhan'ın laflarını onaylayıp anlatmaya devam etti.

"Hep reddettim onu en sonunda işte bugün olanlar oldu.Zaten uzak duruyordum ama sabah beni arayıp önemli bir şeyin olduğunu söyledi odasında beni bekleyeceğini. Aklıma böyle bir şey yapabileceği gelmedi bile. Sadece okulda hamile bir öğretmen vardı doğum iznine ayrıldığı için ders programını düzenleyeceğimizi zannediyordum. " En son kelimeler ağzından çıkarken denizi izliyordu Yasemin. Hoşlanmaya başladığı adamın gözlerine bakarak anlatamazdı bunları. Yaşadığı utanç her hareketinden ve sesinin tınısından belli oluyordu. Göz teması kurmayı çok iyi başarırdı ama gözler kalbin aynasıdır. Genç adamın duygularından emin olmadan kendini açmayacaktı.

"Ben ne diyeceğimi bilmiyorum,Yasemin.."

"Bir şey demene gerek yok. Bende şaşırmış durumdayım. Sana bunları anlatmak biraz şey işte..Neyse. En çok da beni başka bir okula gönderirler, İlçelerde. Sıkıntı yok yani." Bunu demesi Batuhan'ın canını sıkmıştı. Merkezdeyken bu kadar az görüşüyorlarsa kendi işlerini düşününce ilçede olursa neredeyse hiç görüşemeyeceklerdi. Bunun bir çaresi olmalı deyip düşünmeye başladı. Bir çıkış yolu olmalıydı. Mutlaka.