" Lumturo Dhimbjen.."

Pjesa 34

Mirror Mirror Mirror
#Linda.

Uau, o zot uauu.. Aiiii.... Sa bukur. Sonte kam per tu kenaqur.

Nuk e kuptoj Saharen se ku eshte tortura ketu. Do te doja te me trajtonin si princeshe.. Te gjithe me pershendesin me miresjellje dhe une po vazhdoj pjesen e planit.
Nuk eshte se po vuaj shume, e kunderta. Ndihem shkelqyeshem..

Po Sahara ku do kete shkuar!

-Kjo eshte bija ime Sahara,- thoshte don Diego dhe une vetem buzeqeshja duke u prezantuar me te gjithe..

Buzeqeshje e cila me zhduket kur Diego me dergon perballe atij ndyresires qe qe lendoi shoqen time me te mire..

Sahara ne dy dite arriti te me hynte ne zemer. Nuk jemi te njejta por ajo eshte fiks si personi qe do te doja te isha.

Ja tek ndodhem perballe personit me te neveritshem ne kete planet..

-Bija ime, me Domenikun s'kam pse te te prezantoj. - me thoshte ai dhe ndjeva qe duhet te beja dicka qe Domenik Vargas te kalonte sa me bukur..

-Jo , don Diego. Ne njihemi tashme apo jo, camaka.. - me foli ai duke me puthur pjesen e siperme te dores..

Te kishte qene Sahara ketu e di mire une se sa do te rronte ajo fytyra jote.. I mallkuar.. Pfff. Se di se si nje bukuri e tille eshte krejtesisht i kalbur nga shpirti...

Mendo Linda ,mendo..

-Pse te mos ngreme nje dolli per ditelindjen tende. - foli serisht Domenik i cili po buzeqeshte djallezisht..

Idioti sapo me dha nje ide.. Zot sa ka per tu lumturuar Sahara.

-Sigurisht. - ia ktheva une dhe Domenik vetem kerkoi dy gota shampanje nga nje punonjes i sherbimit..

Po ky perse me shikon keshtu ?? Kamarier i cuditshem.

-Gezuar, - tha serisht ai.

Perplasem gotat ne dolli dhe aty fillonte plani im.. Sapo futa shampanjen ne goje u shtira sikur po humbja ekuilibrin dhe derdha qellimisht goten time mbi kemishen e qelbanikut..

Ai po me shikonte me inat dhe une hodha hapin e dyte te planit tim.

-Te kerkoj shum ndjese. Te lutem eja me mua qe te ndihmoj te pastrosh kemishen, - i thashe une me nje ze te shirur dhe shikimi i tij ndryshoi..

Nje nenqeshje iu krijua ne buze dhe pa thene asgje erdhi pas meje ne katin e mesiperm.

E dergova ne dhomen e Don Diegos dhe nderkohe Domenik po hiqte kemishen e tij.. E drejtova nga banjoja per ta derguar prane lavamanit. Pa kuptuar ai ,heq celesin e brendshem nga brava e deres, dhe me nje buzeqeshje te shtirur i kerkova te behej gati pasi do kenaqeshim shume se bashku..

Kurvari i mutit. Une kam per tu kenaqur dhe kjo eshte e sigurt..

Mendoja une ndersa dilja nga ajo banjo duke e lene Domin te perhumbur nen buzeqeshjen time vesh me vesh.. Dalengadale vendos celesin ne vendin e vete dhe zhurma e rrotullimit me dha kenaqesine e permbushjes se planit tim..

Linda 1.. Domenik 0...

-Uh , Dom. Nuk e di se cfare ka kjo dera. Nuk hapet. - thoja une tashme e kenaqur ne maksimun teksa degjoja Domenikun e acaruar .

-Sahara, hape kete dere. Taniiiii.. - bertiti ai nga ana tjeter e dhomes.

-Po iki njehere te kerkoj ndihme. Mos u merzit. Vij shume shpejt. - i thashe une perpara se te merrja celesin e deres se dhomes dhe te mundohesha ta kycja kete te fundit nga jashte.

Oh mutin!!

Nje dore mbante te mbyllur gojen time dhe me futi serisht ne ate dhome.. Me mbeshteti pas deres dhe vereva qe ishte ai kamarieri qe shikonte cuditshem..

O zot, e hengra me duket.. Ka per te me vrare, apo perdhunuar.

Mendoja une teksa ai heq masken e tij kur c'te shikoj..

Ohhh, dios mio. Kush qenka ky bukuroshi kaq i mireformuar???

****
Mirror Mirror Mirror
#Alfredo.

Sapo u ndava prej Aleks dhe mbremja kishte filluar te behej interesante.. Diego Mendesi prezantonte te bijen me shume krenari. Dhe ajo zgerdhihet?

Cfare ka ajo picirrukja qe zgerdhihet ashtu?? Mos valle e ka harruar Aleksin tashme?

-Jo Alfredo hiqi nga mendja keto ide dreqi ta haje! Sahara nuk do ta harronte kurre Aleksin..

Meqe ra fjala te ai. Ku mutin perfundove Aleks??

-Aleks, me degjon, marrje. Merda.. Epo mire Alfredo duhet t'ia dalesh i vetem tashme.. Derisa Aleks te kujtohet per tu bere i gjalle.

Mutin, kush qenka ketu ? Bir kurve! Mesa duket Mendes paska mbledhur llumin e shoqerise ne kete feste.

Afrohem prane tyre ndersa Sahara ende buzeqeshte sikur te mos kishte ndodhur asgje. Marrin prej tabakase time gota shampanje dhe hodha syte nga ajo plot mllef.. Po me ziente gjaku teksa shikoja ate ndyresiren te puthte doren e Sahares..

Aleks, me duhesh ketu merda.

Ngrini edhe dolli eeee.. Uou, fola perpara kohe.

Ajo sapo i derdhi shampanjen persiper. Do te isha qorr po te mos e kuptoja qe e ka nje plan, por cfare te kete ndermend ajo?

Shkova pa u vene re pas tyre dhe shikova Saharen te hapte deren e nje dhome..

Merda Sahara, cfare mutin po ben ?.

-Qetesohu Alfredo, qetesohu dhe mos e humb, ajo s'mund te beje asgje me ate qelbesiren kolumbiane.

Flisja une me vete teksa i afrohesha ngadale dhomes. Sapo behem gati te hap deren prej dhomes del Sahara.. Pa pritur me shume, i vendos doren ne goje dhe e fus serisht ne dhome. Ne fillim u frikesua paksa sepse nuk e dinte se kush isha por pasi hoqa masken u qetesua..

-Sahara, duhet te largohemi qe ketej. Kemi ardhur per ty. - thoja une dhe ajo ende nuk fliste.

-Cfare mutin ke qe me shikon ashtu? - kercita gishtat perpara saj.

-Huh, cfare???

-Duhet te ikim, Aleks eshte ketu dhe kemi ardhur vetem per ty..

-Alfredo, a me degjon ?

-Aleks , me ne fund. Jam munduar shume te kontaktoj me ty.

-Duhet te ikim, mundohu te dalesh pa u vene re.

-Po vijme Aleks.. Kam edhe Saharen me vete... Aleks.. Aleks.. Me degjon ?

-Mutin keto kufje difektoze..- flisja une me veten kurse Sahara ende me shikonte sikur te kishte pare nje alien..

Oh mutin, me duket se paska pire kjo se po dridhet e gjitha.

-Eja pas meje. - fola une pasi vura serisht masken ne koke dhe Sahara pa bere ze me ndoqi.

Ende me shikonte sikur te mos kishte pare njerez prej nje kohe te gjate..

Hodha siper supeve te saj nje pelerine ne menyre qe askush te mos e njihte dhe me pas i kerkova te shtirej sikur te ishte partnerja ime per mbremjen e sotme.

U shtir shume bukur me thene te drejten..

Rojet ne hyrjen kryesore as qe e kuptuan qe nuk ishim cift sepse ajo po rrinte mbeshtetur pas meje sikur te isha vertete i dashuri i saj.

-Alfredo, a me degjon ?

-Aleks , me ne fund. Jam munduar shume te kontaktoj me ty.

-Duhet te ikim, mundohu te dalesh pa u vene re.

****

Mirror Mirror Mirror
#Aleks

-Sahara?

-Po mutin. Une jam.

-Sahara... - tha Aleks dhe ndezi driten ne ate dhome.

-Ti.. Ti ke filluar pijen ? - foli ai pasi i hoqi masken e zeze dhe paruken mbi koken e saj.

-Une po festoja cazzo. A nuk e shikon se sa e lumtur jam ? - foli ajo me zerin qe i dridhej dhe me shpirtin e lenduar.

Dalloi qarte ne syte e saj qe ishte e lenduar. Qe ishte e copetuar. Ajo kishte pare tmerrin me sy diten qe Aleks u plagos dhe ai e dinte qe nuk ishte e lehte per te.

-Erdha tani piccola.Erdha per ty. - thoshte Aleks teksa i afrohej Sahares dalengadale..

-Pse nuk me the qe ishe gjalle, dreqi ta haje? Pse Aleks?

-Isha ne koma dhe nuk kisha se si te te lajmeroja.

-Kam nje jave qe vajtoj per ty, qaj per ty.. Dhe ti je ketu... Perpara meje... Gjalle..

-Me fal piccola. Te lutem me fal qe te kam merzitur.. - iu pergjigj Aleks serisht perpara se te puthte buzet e saja duke e mbeshtetur butesisht Saharen pas deres.

-Me fal vogelushja ime! - i tha serisht pasi u shkeput pak prej buzeve te saja dehese dhe ta puthte serisht me mall.

-Te dua..... Te dashuroj..... Erdha per ty.... - i thoshte ai mes puthjesh teksa mbante mes duarsh fytyren e saj dhe syte e Sahares filluan te mbusheshin me lot..

Lot qe braktisen qepallat e saja per te perfunduar ne faqet e saj dhe ne duart e Aleksit.

-Shpirt, jam ketu shhhh.. Mos qaj me. Nuk do t'ia falja kurre vetes por te shikoja teksa vuan per mua.