" Lumturo Dhimbjen.."

Pjesa 61

Mirror Mirror Mirror
#Manuel.

-Anxhelikaaaa... Saharaa.. Ku jeni mallkuar qofte!! Duhet ti kete marre ai i mallkuari. - thoja une pasi zbrita shkallet dhe u perplasa me njerin nga rojet e viles.

-Ku eshte don Emilio? - pyeta une dhe roja me tregoi qe ata do te arratiseshin me helikopter dhe tashme ndodheshin rruges per ne vendtakim.

Nuk besoj se Domenik do te ndodhej rruges per atje.

- Anxhelika, s'kam per te te lene ne duart e atij te pushtit. Mjaft shkaterrime ka shkaktuar Emilio i mallkuar!!

Tashme kisha mberritur shume prane tyre. Vereva nje nga truprojat e Emilios, i cili mbante Saharen krejtesisht pa ndjenja mbi supin e tij.

- I mallkuar, kafshe!! - bertiste Anxhelika dhe ai e goditi me pellembe duke bere qe Anxhelika te rrezohej pertoke.

Me vlonte gjaku dhe isha gati ti vrisja te gjithe por ajo cfare pasoi me ndaloi

Do te ishte Helikoperi i Emilios i cili do te perplasej pertoke duke shkaktuar nje shperthim te fuqishem.

Oh ,mierda!!

Mendoja une teksa ndieva pas vetes gryken e nje pistolete dhe ngriva ne vend. U ktheva paksa dhe nje psheretime clirimi e leshova pasi pashe Domenikun i cili pasi uli armen e tij me foli.

-Ishte Emilio, vrasesi i Zares. - me tha ai dhe pastaj fillova ta veshtroja me keqardhje.

Syte e tij ishin te mbushur prej loteve. Tashme qendronte fuqishem ne kembe dhe shikimi i tij pasqyronte nje urrejtje shume te madhe.

-Duhet te shpetojme edhe Saharen me Anxheliken. - fola kesaj here une dhe ai pohoi.

-Prit se kam nje plan. Eja pas meje. - me tha ai dhe e ndoqa duke vendosur armen pas brezit porsi ai.

Mirror Mirror Mirror
#Aleks.

-Aleks..

-Mama.

-Zgjohu bir ,zgjohu!!

- Pse me dhemb ??

-Zgjohu, mallkuar qofte!! Hapi syte!! Ti..... S'mund.... Te... Vdesesh....

-Dom ????

Nuk ishte nje enderr. Per nje moment mu duk sikur do te vdisja. Pashe edhe mamane time cazzo!!

Por jo, nuk ishte e thene. Domenik me shpetoi. Me zgjidhi duart dhe pashe se silueta e tij largohej nga ajo dhoma e erret.
Mora armen nga brezi i njerit prej truperojave dhe me pas me shikimin e turbulluar po nxitoja pas Domenik. Ai po drejtohej per nga nje tjeter dalje. Vazhdova ta ndiqja duke u munduar te mos bija ne sy.

Dukej i perhumbur. Dukej me keq se une ne fakt. Nje shperthim i fuqishem u degjua pas meje. Por s'mund te ndaloja edhe pse e dija qe ishin njerezit e mi. E dija qe ai do te ishte Alfredo por s"mund te prisja per te.

Ndiqja me kujdes dhe me nxitim Domenikun por pasi vereva nje helikopter te perplasej pertoke veshtrova Domin te ndalonte. Ndalova edhe une duke u fshehur pas nje peme. Arrija te shikoja qarte vetem me njerin sy. Por neper mendje me kalonin lloj lloj mendimesh dhe nuk dija ti jepja shpjegim asnjeres prej tyre.

- Pse mutin me shpetove Dom ??? Cazzo. Cfare je duke kurdisur??

Mendoja teksa veshtroja Domenikun te fliste me Manuelin. Pasi perfunduan se biseduari me ze te ulet dhe me shenja duarsh, vune armet ne brez dhe u filluan te ecin perpara.

- Mutin, qenka Emilio i mallkuar!! Ai i mallkuar ka lene pa ndjenja Saharen time... Mallkuar qofte.!!

U afrova edhe me shume pasi nuk dija se si do te veproja. Isha i vetem. Isha vetem une kunder 7 burrave te armatosur.