" Lumturo Dhimbjen.."

Pjesa 43

****

-Cfare ka ajo doktor? Si eshte mamaja ime ??

-Asgje te rende. Zonja thjesht humbi ndjenjat per mungese vitaminash. Pra zonje duhet te merrni keto vitamina dhe te ushqeheni sa me mire te mundeni. - i tha kesaj here mjeku qe Domenik kishte derguar, Anxhelikes.

-Faleminderit doktor! - i tha ajo me buzeqeshje dhe ai u largua prej dhomes se tyre.

Nga dera futet kesaj here Domenik me nje fytyre te ngrysur.

Kohet e fundit ai ishte i vetmi qe sigurohej qe Sahares dhe Anxhelikes ti plotesoheshin kushtet.

-Si ndiheni tani ? - pyeti ai prere pasi mori prej komedines nje recete ilacesh.

-Se mos te intereson ty gjakpires i poshter. - ia ktheu Sahara dhe ai vetem shkundi koken, e pa edhe nje here Saharen me inat dhe u largua duke perplasur deren pas vetes.

-Mama, cfare te ndodhi te lutem?? Pse te ra te fiket??

-Bije!! Ishte e vetmja menyre qe te siguronim medikamentet e duhura per ty. Gjithashtu duhet te ushqehesh sa me mire sepse femija kerkon ushqyerje dhe energji.

Sahara shtangu dhe te dyja buzeqeshen nga ideja e cmendur e Anxhelikes.

Ditet kalonin dhe Sahara tashme ndjente forcen ti humbiste dita dites. Ushqehej por jo mjaftueshem edhe sa per femijen..

Te qarat e saja me ngasherima e shoqeruan edhe muajin e dyte te shtatezanise. Per fat te mire asnjeri se kishte kuptuar qe ajo ishte shtatezane por edhe sa kohe do te arrinin ta fshihnin..

Ishte bere si femije, emocionohej shpejte dhe acarohej edhe per gjene me te vogel..

Qante sikur te ishte e thyer edhe pse e thyer ishte vertete..

*******

Mirror Mirror Mirror

#Hjuston

-Doktor, pacienti ne dhomen 583.

-Cfare ka ai?

-Ai u zgjua doktor.....

***

-Sahara,

-Po Aleks.

-A te kam thene ndonjehere qe te dua ?

-Edhe une te dua Aleks. Por...

-Por cfare piccola??

-Por une nuk jam reale Aleks.. Ishte shperthimi.

-Cfare po thua, cfare shperthimi ?

-Aleks, zgjohu..

-Zgjuar jam, cfare po ndodh? Sahara ku po shkon keshtu ?

-Eja me shpeto Aleks...


******

-Cfare, kush, kush jeni ju ??...

-What sir ?

-Cfare mutin ? Ku ndodhem une. Sahara..... Sahara.... Ku eshte ajo? Ku jam une... Sahara....

-Prit ku po shkon? Cfare mutin ndodhi... Ku mutin ndodhem une keshtu.. Flisja ende i trullosur sikur te me kishin rrahur me cekan..

Bej te ngrihem prej atij shtratit dhe pasi preka kembet be dysheme per pak humba ekuilibrin.. Shkeputa ato aparatura shurdhuese nga vetja dhe..

Ou, merda. E kisha shume gabim. Tashme ato mut aparaturash bejne me shume zhurma.. Cazzo!!

Prek dicka te cuditshme ne fytyren time.

Isha i fashuar i gjithi vetem syte dhe buzet ishin te pambuluara prej fashove.

Shkoj perpara pasqyres me veshtiresi dhe filloj te shkepus kapeset qe mbajne fashon mbi koken time sa me te puthitur.

Pasi perfundova se hequri fashot ngriva ne vend..

-Jo merda, ska mundesi Cazzo!!

Isha une por njekohesisht nuk isha une.. Isha ndryshe. Ndodhesha ne nje vend tjeter me siguri. Ajo vajza foli nje anglishte te perkryer. Me siguri ndodhem ne Amerike. Por cfare mutin ndodhi ??

- Mallkuar qofte.. Shperthimi...Sahara.. Ajo ishte te ai lokal. Ambulanca kishte terhequr nje trup te vdekur me barrele.

-Jo jo jooo asaj s'mund ti ndodhe asgje.. Jo vetem asaj jo!! Saharaaaa!!! Jooooo!!! - bertisja une dhe ne deren e asaj banjos degjoja dike te trokiste..

-Zoti Blum. Zoti Blum, ju lutem hapeni kete dere. Gjendja juaj shendetesore nuk eshte permiresuar akoma.. Zoteri ju lutem duhet t'ju ve ne dijeni per disa gjera.. - me tha ai dhe ne ate moment hapa deren e banjos dhe iu ktheva mjekut i cili kishte shtangur..

-Per cfare mutin do te me lajmerosh huh ?? Per kete qe i ka ndodhur fytyres time, huh ?? Per cfare mutin duhet te me lajmerosh?? Qe s'ka mbetur asgje nga nga une.. Nga vetja ime e meparshme..
Per cfare mutin do me lajmerosh doktor?? - i fola une mjekut tashme i nevrikosur dhe ai me veshtronte i trembur.

-Zoteri, nuk kishim zgjidhje tjeter. Fytyra juaj ishte e shkaterruar. U desh shume pune qe te arrihej ky rikonstruktim.. Nuk kishim zgjidhje tjeter. Kunati juaj ju solli ne nje gjendje shume kritike per jeten. Jeta juaj varej ne fije te perit, e megjithese kunati juaj nuk u dorezua.

-Me duhet te bej nje telefonate, me sillni nje telefon menjehere. - fola une prere dhe ende mundohesha te merrja veten prej shokut. Me pas kujtova se plaget me ishin sheruar.

Nese ato jane sheruar, atehere....

-Sa kohe ka kaluar cazzo? - pyeta serisht mjekun dhe ai uli koken duke me thene...

-Kane kaluar dy muaj zoteri, ndodheni ketu qe dy muaj.. Dhe e vetmja qe ju ka vizituar gjate gjithe kohes ka qene motra juaj dhe disa here kunati juaj.

Motra?? Huh.. Ca trapin po thot ky ??

-Ku ndodhet motra ime ? - pyeta une sikur te dija cfare po thoja. Edhe pse ne te vertete isha me konfuz se dreqi..

-Motren tuaj e lajmeruam te paren zoteri, ajo eshte rruges per ne spital. Me siguri edhe pak duhet te vije. - me tha ai dhe ende kisha dyshime mbi ato qe kishin ndodhur..

Nga dera hyri nje vajze me floket te gjata. E veshur me syze te erreta dhe pallto te trashe?

Pff, doemos idiot kane kaluar dy muaj. I bie te jemi ne Janar tashme.. Po syzet pse ??

-Mund te na lini vetem doktor, do te doja te flisja me tim vella privatisht ju lutem!! - foli ajo vajza dhe ende mbante mbi sy nje pale syze te erreta me xhama te medhenj te cilat ia mbulonin shikimin.

Pasi mjeku largohet nga dhoma ajo me flet serisht.

-Nuk po me njeh ?? - me pyeti e perseri zeri i saj me dukej i njohur.

-Lindaa ?????

-Po, Aleks. Duhet te me therrasesh Klaire Blum ketu. Te gjithe kujtojne se jemi vella e moter. Ishte policia e spitalit qe te huajt nuk lejoheshin prane pacienteve prandaj Alfredos i erdhi ndermend te falsifikonte disa dokumenta dhe une te paraqitesha si motra jote.

-Cazzo Linda. Cfare mutin ndodhi? Ku eshte Alfredo, pse nuk eshte ketu ai?

-Aleks, Alfredo qendroi ne Itali te merret me bizneset e tua. Ai nuk u dorezua asnjehere. Beri c'te ishte e mundur edhe pasi.. - dhe fjalia e Lindes nuk vazhdoi pasi e dinte qe tema do te ishte e dhimbshme..

-Pasi cfare Linda?? Ma thuaj te lutem? - e pyeta une serisht duke u ulur ne krevatin e atij spitali luksoz dhe ne syte e saj vereva trishtim ne sy.

Po me shikonte me keqardhje dhe me syte e mbushur me lot..

-Cfare i ndodhi Sahares? - pyeta serisht une dhe shpresoja per nje moment te mos isha gjalle. Por te isha i vdekur pasi nuk do ta perballoja serisht humbjen e saj.

-Asnjeri nuk e di. Alfredo ka kerkuar kudo por mendojme se ndodhet jashte Europes. Mendojme se Sahara ndodhet ne Kolumbi ne duart e Domenik.

-Jo cazzo, Sahara ime s'mund te jete ne duart e atij psikopatit. Si dreqin e lejuat Linda kane kaluar dy muaj mallkuar qofte?? Dy muaj qe Sahara eshte e zhdukur pa marre vesh asgje prej saj.

-Pse Linda?? Pse e lejuat?? - thashe serisht dhe u pendova pasi vereva syte e saj te mbushur me lote.

-Me fal! - fola une duke ulur tonalitetin e zerit tim.

- Me fal Linda. Ti dhe Alfredo nuk keni faj. Faji eshte i gjithi i imi qe nuk dita te kujdesem per Saharen time. Eshte i gjithi faji im.. Cazzo Linda.... - fola serisht duke prekur fytyren time me duar.

-Aleks, sa per fytyren....

-Asgje Linda. Fytyra ime nuk rregullohet me, - e nderpreva une pasi tashme vertete s'kishte me kthim.

Asnjeri prej tyre nuk ishte fajtor per ate shperthim.

-Linda !!

-Huh?

-Po me Alessandro Rinen cfare ndodhi nga ai shperthim? - e pyeta serisht dhe Linda shtangu.

Kesaj here ajo me duart qe i dridheshin nxorri nje tablet prej cantes se dores qe mbante me vete dhe perpara se te shikoja ate gje me tha qe duhet te isha i pergatitur per me te keqen..

-Nxirre te shkreten. - i fola une serisht dhe ajo hapi tabletin duke me treguar nje video te vendit te shperthimit..

Porca troia!!

-Diego Mendes paska vdekur ?? - pyeta une tashme i shokuar.

-Vazhdo te shikosh te lutem!!

Dhe keshtu bera.. Vazhdova te shikoja derisa u shokova..