Bölüm 36/Final

876 31 7
                                    

Geçmiş aslında bugünümüzdür.

"Hastayı kaybediyoruz."

Firuze doktorların peşinden ilerledi. Ortalıkta bir cümbüş hakimdi. Her tarafta koşuşturan hemşireler,sedye başındaki doktorlar,kanlar içinde uzanan eli bebeğinin üstünde bilinçsiz yatan Ahu...

Firuze ellerindeki kan lekesine baktı. Sessiz bir çığlık attı. Kızının kanı ellerindeydi.

"Serpil Hocam silahla yaralanma vakası. Hasta hamile. Son aylarında. Fazla kan kaybetmiş. Gelirken kalbi durmuş hastanın."

Serpil Hoca,Firuze'ye döndü."Hastanın nesi oluyorsunuz?"

"A..annesiyim."

"Tamam siz burada bekleyin. Bana Hatice Hanımı çağırın bebek için. Acil!"

Serpil Hoca Ahu ile birlikte yoğun bakıma giriş yaptığında Firuze olduğu yere çöktü. Nefes alamıyordu. Her şey bir anda olmuştu.
Kızı,biricik kızı öylece yatıyordu.Hareketsiz...O güzel ay kadar parlak duru yüzü,kanlar içindeydi...

Hakan'ın silahı ateşlediği an gözünden gitmiyordu. Derin derin nefesler aldım. Yoğun bakımın kapısı açıldı,birileri girdi,birileri çıktı. Kapı kapandı. Aynı döngü bir süre devam etti. Firuze kalbindeki acıyla yüzünü buruşturdu.

"Ahu!"

Selim yerde oturan Firuze'ye baktı."Kardeşim nerde?"

Selim'in arkasından Ateş ve Devrim girdi."O iyi mi?" Diye sordu Ateş. Firuze yolda gelirken haber vermişti Selim'e.  Firuze gözyaşlarının arasında oğluna baktı.

"İyi değil. Çok kan kaybetti. Çok kan gitti." Diye mırıldandı.

"Kim yaptı?" Diye bağırdı Ateş,Firuze'nin üstüne yürürken. Araya Devrim girdi. Abisini omuzundan itekledi."Abi!" Diye bağırdı. Kadına bir şey yapmayacağını biliyordu ama yine de korkmuştu. Firuze hıçkırıklarının arasından konuşmaya başladı.

"Ben ona kendimi affettirmek için gittim. Bilemezdim,peşimde oldgunu bilemedim."

"Kim yaptı?" Dedi bu sefer Selim. Firuze kafasını kaldırdı. Hepsine tek tek baktı.

"Hakan yaptı. Amcan,Hakan Yılmazer."

"A..amcam?"

Yoğun bakımın kapısı açıldı ve doktor dışarı çıktı. "Ahu Gök'ün yakınları?"

"Biziz." Dedi Selim öne çıkarken. Doktorun gözlerinin içine baktı.

"Hastanın durumu kritik. Alanında uzman hocalarımız şuan icerde. Fakat fazla kan kaybetmiş bize kan lazım." Dedi düz bir şekilde. Herhangi bir duygu barındırmıyordu yüzü. Herkes buz kesmişti. "Kan grubu nedir hastanın?" Diye sordu herkesin yüzüne tek tek bakarken.

"B pozitif." Dedi Selim öne atılırken."Güzel hanginiz B?"

"Ben A'yım." Dedi Selim. Firuze'ye döndüler."Ben de A'yım." Dedi sesi içine kaçmış bir şekilde.

"Kahretsin." Ateş duvara sert bir yumruk geçirdi.

"Ben verebilirim kan."

Herkes bu tanıdık olmayan sesle irkildi. Arkalarına baktıklarında Firuze hariç diğerlerine yabancı olan adama baktılar.

"Siz hastanın nesi oluyorsunuz?" Dedi Doktor sessizliği bölerek.

"Ali..." dedi Firuze yanındaki koltuktan destek alarak. Ölmemişti. Yillar sonra sevdigi adam karşısındaydı.

Uzun boylu,sarı saçlı,okyanus mavisi gözleri olan,antrasit renkte takım elbise giymiş adam ketum ifadesini bozmadan cevap verdi.

"Ali ben. Hastanın babasıyım. B pozitif. Kanı benden alabilirsiniz."

Sadece Beni SevHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin