Sadece Beni Sev

Bölüm 24:Gün Yüzü

Ben lisede bir çocuk sevdim. Böyle uzun,insanin baktıkça bakası gelen,gülünce kısılan gözlerine aşık olduğum,kirpiğine kadar sevdim birini. Kimseye söylemedim. Sessizce yaşadım içimde. Biz bir gruptuk ve bozmak istemedim büyüyü. Onunla kalktım,onunla oturdum. Onun kişiliği ile şekillendim. O benim rol modelim gibiydi.
Sonra durdum ve onu kalbimin bir odasına kilitledim. Bir daha hiç çıkarmamak üzere. Canım o kadar yanmıştı ki...Lise bitene kadar her gece sessizce ağladım.

Sonra sınavı kazandım,üniversiteye gittim.Birini gördüm,inandım,çok güvendim.Sırtımı yasladım.Beş  yıl boyunca onun gözlerinden başka gözlere kaydırmadım gözümü.İki tane çocuk doğurdum ona benzesinler diye dua ettiğim.Onun sevgisi bana suydu,yemekti.Onun için bıraktım ailemi geride.Onun için sildim tüm hayatımı.
Ben babası yüzünden yarım kalmış bir kızdım.Babası onu sevsin diye ağzından çıkacak bir cümleye bakan kızdım ben. Babamın bir bakışına hasret büyümüştüm yıllarca. Beni sevsin istemistim sadece. Ama sevmemişti işte.
Ayaz benim ondan istediğimden daha fazlasını verdi bana. Beni kollarının altına aldı ve sırtımı ona dayattırdı. Ve ben de karşılığında koşulsuz sevdim onu.
Bir anda ayağımın altındaki bulutlar çekildi ve yere çakıldım. Her şeyin yalan olduğunu öğrenmem beş dakika bile sürmemişti. Hayat acımasızdı ve beni ezip geçmişti.

Seslice nefes verdim ve abimin elini tuttum. Sürekli yanına gittiği bence kız ama asla cinsiyetini söylemediği bir arkadaşı vardı.Bugün biraz suratı düşüktü. Ona herhangi bir şey sormuyordum.İstediği zaman bana gelip anlatabileceği kendide biliyordu.Teyzem gidecekti.Kapıda siyah bir araba bekliyordu birkaç saattir. Bavulu kapının arkasındaydı. Teyzem derin bir nefes aldı bir bana bir de abime baktı.Burukça gülümsedi.

"Güzel kuzularım benim,güzel gözlülerim,biliyorsunuz yıllardır yoktum.Ama hep sizinleydim bunu biliyorsunuz değil mi?"

Bu konuşmanın nereye gideceğini bilmiyordum.Teyzemin ne yaptığı hakkında da pek bir bilgim yoktu.Kafa salladım.

"Her anınızda yanınızdaydım aslında.Siz ilk ağladığınızda,güldüğünüzde,düşüp bacağınız kanadığında,sen ilkokulda okul başkanı olduğunda,Ahu sen lisede münazara kulübünde derece yaptığında her anınızda aslında yanınızdaydım. Çünkü..."

Kapı aniden açıldı ve içeri nefes nefese kalmış annem girdi. Aniden ayağa kalktım ve annemin koluna girdim."Anne iyi misin?"

"Sakın Firuze!" Diye bağırdı annem.

"Narin sen karışma!" Diye çıkıştı teyzem.

" Onlar benim çocuklarım." Annem elimi tuttu."Buna izin vermem!" Diye bağırdı. Abim ayağa kalktı bir anneme bir teyzeme baktı."Ne oluyor size?Anne,teyze?"

İkisi arasında derin bir sessizlik oluştu. Sanki bir er meydanında ikisi de kılıçlarını birbirlerine çekmiş,meydan okuyorlardı.Annem titriyordu,teyzem ise kararlıydı. Teyzem bakışlarını bize çevirdi tekrardan derin bir nefes aldı."Ben lisedeyken o zamanlar bilirsiniz sağ sol kavgaları çoktu.Babam memur olduğu için biz karışmazdık,yasaktı zaten.Evimizde siyaset konuşmak."

"Yapma Firuze,"  Annem teyzemin ayaklarına kapandı." Yalvarırım sana yapma." 

"Bizim okulda bir çocuk vardı,adı Ali'ydi." Durdu."Hikayem biraz uzun kızım oturun isterseniz."

Annemin kolundan tuttum ve ayağa kaldırdım. Abim önümdeki sandalyeye oturdu. Teyzem bir yudum su içti. Uzandı ve abimin elini tuttu.

"Bunca sene yoktum. Size Narin baktı,yetiştirdi...Görüyorum ki o kadar güzel büyütmüş ki sizleri..." Gülümsedi.Minnet dolu bakışlarla baktı anneme. Annem ise ağlamaklı gözlerle bir bana bir abima bakıyordu."Hayat bazen bize öyle oyunlar oynar ki...Beklemediğimiz anda vurur sillesini."

"Firuze...."

"Ben bir hata yaptım yıllar önce. Ve hatalar hataları doğurdu. Son hatamı ise çocuklarımı bırakıp gitmekle yaptım. Ama o an doğrusu oydu. O an onlari düşünmek zorundaydım."

"Çok yanlış yapıyorsun,her şeyi mahvediyorsun Firuze."

"Anne!" Diye bağırdı abim sinirle."Bırak teyzem konuşsun."

Abim elini çekti teyzemin ellerinin arasından. Hala hiçbir şeye anlam veremiyordum.

"Benim dört çocuğum vardı. Ikisini babaları olacak o şerefsiz aldı ve Almanyaya kaçırdı. Diğer ikisi benimleydi. Bir süre birlikte yaşadık. Ama beş kuruş param yoktu,babam beni evlatlıktan reddetmişti. Yediğim dayaklardan elimi kaldıracak halim yoktu. İki bebemle caresizdim. Peşimde adamlar vardı." Teyzem derin bir nefes aldı."Benim hikayem çok eski ama size söz veriyorum bir gün her şeyi anlatacağım ve beni anlayacaksınız.:

"Teyze?"

"İki bebeğimle Narin'in kapısına geldim. Arzu'ya hamileydi. Ahmet ve onu karşıma aldım ve konuştum."

Ellerimin ayağımın boşaldığı hissettim. Derin derin nefesler almaya çalıştım. Anneme baktım."Sizi Narin'e bıraktım."

Teyzem durdu. Bir abime bir bana baktı.

'Siz benim çocuklarımsınız.'

Herkese hello!

Nasıl son ama? Zaten bir çoğunuz tahmin etmiştiniz ama olsun...

Narin ve Firuze'nin nasıl bir geçmişi var sizce? 70'li yıllardan kesitler görmeye hazır mıyız?

Ahu ve Selim şimdi ne yapacak? Bağları sarsılacak mi yoksa da sıkı mı tutulacaktır?

Vizelerim o kadar yoğun ki sadece bu kadar geldi elimden,kusuruma bakmayın. Umarım beğenirsiniz:)

Biraz dinlenmeye ihtiyacım var kendi özel hayatımla ilgili. Kafamın karman çorman olduğu bir dönemdeyim. Sağım solum dik yamaç. Garip bir haldeyim. Ama kısa sürer biliyorum çünkü ikizler burcuyum dkshslsjsljs. Ay hadi burçlarınızı yazın konuşalım yorumlarda kız!♡