Yaralasar 5/Yarı Texting

7. Bölüm:Çaresizlik

Alaz Altuğ Sipahi

Çaresizlik... Bu hayatta bu duyguyu yaşatan sadece biri oldu. 3 kere bugünse 4...
Arda tarafında vurulunca

Teyzesi onu vurunca

Arda ona saldırınca

Ve şuan yeni birşey daha eklenmişti...

Bu günde gözümün önünde vurulmuştu... Sevdiğim kadın gözümün önünde vurulmuştu. Kafayı sıyıracağım. 

"SEDEF!" Diye bağırdığımda herşey için çok geçti. Yusuf denen o adam önce Sedef'i vurdu ve bizi bağlı bir şekilde bırakıp gitti. Arkamda tuttuğum bıçakla saniyesinde ipi çözüp hemen Sedef'in yanına çöktüm.

"Sedef güzelim gözlerini aç, lütfen bana bu duyguyu bir daha yaşatma" diye fısıldadığım da aklıma Elvan geldi. Hiç çıkmadı ki. Sedef'in geldiği yöne bakınca bir çardak vardı. İshak'ı çözüp hemen çardağa doğru koştum. Çardağa girince minik bir kapı dikkatimi çekti hızlıca kapı kolunu indirince kolayca açılmasından Elvan'ın burada olduğundan emin oldum.

İçeri girince en uçta örtü ve minderlerle saklanmış küçük kızımı görünce rahat bir nefes aldım. Yanına gittiğimde kolundaki yarayı görmem kaşlarımın çatılmasına sebep oldu. Fakat gerekli pansuman yapılmıştı büyük ihtimalle bunu Sedef yapmıştı. Hızla Elvan'ı kucağıma alıp masalara ilerledim. Diğerleri Sedef'in başındaydı. Sedef'in bilinci çoktan kapandığı için vakit kaybetmemek adına Elvan'ı Buket'e verip Sedef'i kucağıma alıp arabaya doğru koşmaya başladım.

******

Sedef tam 3 saattir ameliyattaydı ilk 1,5 saat çığlıkları olsa da doktor yorgun düştüğü için ameliyatın geri kalanında uyuduğunu söylemişti. Ameliyathanenin kapısının açılmasıyla hızlıca çöktüğüm yerden kalkıp doktorun yanına gittim.

"Doktor bey karım nasıl?"

"Bunun için net birşey söyleyemem hayati tehlikeyi daha tam anlamıyla atlatamadı fakat mucizevi bir şekilde bebek gayet sağlıklı."

"Bebek mi?" Şaşkınca sorduğum soruya karşılık doktor güldü.

Doktor, "Karınız 2 haftalık hamile" dediğinde dilim tutulmuş gibiydi. Bir yanım mutkuyken bir yanımda 'Sedef ne yapacak?' diyordu.

Doktoru başımla onaylayıp Sedef'i yoğun bakıma almalarını izledim. Elvan'la babaannem Aslı ve İshak bizimle aynı hastanedelerdi. Elvan'ın koluna pansuman yapılıyordu, onun dışında herkes buradaydı. Ve bugün ilk defa Kuzey'in bile ağladığını görmüştüm bildiğim üzere Kuzey sadece Sedef'in yanın da ağlardı. Yoğun bakımın önüne gelip minik pencereden Sedef'i izlemeye başladım. Atalay'a o Yusuf denen adamı araştırmasını söylemiştim.

******

1 ay, bugün tam 1 aydır komadaydı Sedef...

Fırsat buldukça yanındaydım, doktorlar umutlarını kaybetmeye başlamıştı. Bense küçük bir ihtimale tutunuyordum. Şuan bile Sedef'in önünde bulunan koltukta oturup sessizce onu izliyordum. Çocuklar ise 1 aydır sadece çocukları için eve gidiyorlardı. Onun dışında Sedef'in başından 1 saniye bile ayrılmıyorlardı. Son 1 aydır asla uyuyamıyordum.

Elvan için bakıcı tutmuştum , böylesi daha iyi olmuştu. Son 1 aydır göreve gitmek ve Elvan'ın yanında durmak dışında asla yanından ayrılmamıştım. Kendimi suçluyordum eğer elimi daha hızlı çözseydim veya alanı araştırsaydım tüm bunlar olmayacaktı. Diğerleri her ne kadar kendimi suçlamamamı söyleseler de kabullenmiyordum.

Odaya yavaşça girip yatağın üstünde solgunca yatan Sedef'i görünce derin bir iç çektim. Yanımda duran Elvan'ın elini tutup koltuğa ilerledim.