22. Bölüm:

357 11 29
                                    

Korkmuyorum artık solmaktan
Solmaktan ve solgunluktan
Gelmişim nerelerden böyle
Kurumuş bir dere yatağı gibi
Ya da pek kurumamış da
Baygın, hasta ya da cançekişen
Çırparaktan yüzgeçlerimi dip sularında
Ya da yer tahtaları, muşamba, örtük perdelerin kasvetini
Yorgun düşerek taşımaktan
Ve ne çıkar ayırmasam kendimi
Suların büyük içkilere kavuştuğu koylardan.

Koylardan
Kapsayan o sevimsiz, o küçük aşkları da
Eskiyen turunçlar gibi ilk rengini pek aratmayan
Ayırmasam kendimi
Diyorum ayırmasam
Köhnemiş bir geminin -izine pek rastlanılmayan-
İçindeki bir yolcudan da, değerli taşlarla dolu cepleri
Cepleri yüreği cepleri
Ayırmasam da ben
Kim görürdü o yolcuyu, yani kim farkederdi beni
Sıradan acılardır çünkü bütün ilgileri toplayan

Oysa sıkıntıyı buruşuk bir iç çamaşırı gibi saklayan
Bu kımıltısız gövde
Görülmemiştir ki hiç görülsün şimdi

~Ben Ruhi Bey Nasılım?~
Edip Cansever


Şarkı ismi;

Poşet - Serdar Ortaç

Medya: Ecrin Yakamoz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Medya:
Ecrin Yakamoz

**********

Yaklaşık 1 haftadır hastanede kalıyordum ve cidden çok sıkılmıştım, ara ara Elvan'ı görsem de hem onu özlüyor hemde burada yatmaktan sıkılıyordum. Beyefendi ise 1 haftadır yoktu! Görev olduğunu söyleyip gitmişti. Bana ise hiçbir şey dememişti. Çok şükür bugün hastaneden çıkıyordum. Şuanda ise Ecrin giyinmeme yardım ediyordu, son olarak kahverengi trençkotu üstüme geçirip Ecrin'le birlikte odadan çıkınca bizi kapıda bekleyen erkekler kısaca başını sallayıp asansörü işaret etti, Ecrin ve Naz ise hızlıca iki koluma girip yürümeme yardım etti.

Elvan ise son bir haftadır annemde kalıyordu. Hakan da genellikle orada kaldığı için Elvan'la ilgileniyordu, bazen Elvan'ı okula götürüp getiryordu da. Biz kızlarla asansöre binerken erkekler ise merdivenleri kullanmak için sağ tarafta bulunan merdivenlere ilerlemişlerdi. Bunu çok umursamadan zemin kat düğmesine basıp asansörün duvarına yaslandım. Hastaneden çıkınca ilk olarak Elvan'ı alacak sonrasında ise Elvan'la birlikte eve gidecektim.

Fakat Yarasaların buna izin vereceğini düşünüyordum, zaten şu son 1 haftada sürekli benimle ilgilenip yorulmuşlardı. Şimdide yanıma gelip bana yardım etmek isteyeceklerdi. Fakat benim yapacağım tek şey onları evlerine yollayıp kapıyı kilitlemek olacaktı. En sonunda bana kapıyı kilitleteceklerdi. Onlarda inadına yapıyordu işte! Benim fazla ilgiden hoşlanmadığımı en iyi onlar biliyordu! Ama yok! Sonuçta Sedef kim ki? Neden ona birşeyler sorulsun ki!?

Yaralasar 5/Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin