We Fell In Love In October | Loki

16. Bölüm: Duygular Karşılıklı

Sürpriiizz :)

Yazarın ağzından

Birkaç dakika sonra artık oturduğu yerde uyuklamaya başlarken adamın göz kapaklarının titrediğini fark etti kız. Belli ki gözlerini açmaya çalışıyordu. Aniden heyecan ve sevinçle Loki'nin yüzüne yaklaştı. Adamın siyah, uzun saçlarını okşarken gülerek seslendi yeni yeni uyanmaya başlayan tanrıya. "Loki! Sonunda uyandın!"

Rose'un neşeli sesini duyduğunda güçsüz bir gülümsemeyle karşılık verdi Loki. Yorgundu fakat çabuk toparlayacaktı, biliyordu. Gözlerini tamamen açmayı başardığında yaralı ve bitkin bir şekilde yatarken bile, kızın kendi elini tutan elini dudaklarına götürdü. "Çok beklettim mi, Leydim?"

Eklemlerine küçük ama içten bir öpücük kondurduktan sonra gözlerine baktığında kıpkırmızı olduklarını fark etti. Endişeli, korkmuş, üzgün ve yorgun bakıyorlardı bu kez. "Ağladın mı sen?" diye sordu yeni uyandığı için boğuk çıkan sesiyle.

"Biraz." dedi Rose gözlerini kaçırarak. Duraksayıp sıkıntıyla ofladı, "Tamam, kabul ediyorum çok fazla ağladım. Paramparça oldum. Bruce, Thor ile birlikte seni iyileştirmek için laboratuvara kapandığında iyileştiğini duyana kadar zaman geçmek bilmedi. Seni de kaybedeceğimi sandım. Küçük bir anlığına da olsa, öleceksin sandım Loki. Acı çektiğini gördüm. Nasıl ağlamazdım? Neden yaraların olduğunu bize söylemedin?"

Rose'un ağlamaktan kızaran gözlerinde tekrardan biriken yaşları gördüğünde Loki, kızın yanağını okşarken beklemediği bir anda Rose hıçkırarak ağlamaya başlayıp göğsüne yattığında donup kalmıştı. Sevdiği kız göğsünde ağlarken saçlarını öptü. Bir kolunu kıza sarmıştı. Bir ihtimal kızın ağlaması biraz diner diye bekledi. Dakikalar geçtikçe daha şiddetli ağlıyordu. Loki, çıplak göğsünün kızın gözyaşları yüzünden ıslandığını hissetti.

Sakinleşmesi için Rose'un sırtına minik daireler çizerken konuştu Loki.
"Yapma lütfen," dedi sesinin titremesini umursamayarak ve ekledi, "Buna değmem ben. Gözyaşlarına değmem."

Rose burnunu çektikten sonra başını kaldırıp Loki'nin gözlerine bakarken kafasını hızlıca iki yana salladı. "Saçmalama! Keşke sana ne kadar değerli olduğunu hissettirebilmemin bir yolu olsaydı." dedi bir yandan elinin tersiyle yanaklarını silerken. Gülümsedi ve Rose'un önüne gelen bir tutam saçı yavaşça kulağının arkasına sıkıştırdı Loki. "Oh, benim güzel sevgilim, bunu zaten yapıyorsun."

'Güzel sevgilim'

Zihni bu kelimeleri tekrar edip dururken Rose, şaşkınlıktan kocaman açtığı gözlerini Loki'nin gözlerine kitlemişti. "N-ne? Ne yapıyorum ki ben?" diyebilmişti kalbi göğüs kafesinden fırlayacakmışçasına atarken. Loki, kız heyecanlanıp kekelediğinde kıkırdadı. Oturup daha rahat konuşabilmek için kendini yattığı yerden zar zor yukarı çekmeye çalışırken Rose bir hışımla ayağa fırlayıp "Hayır hayır! Dur! Ne yapıyorsun Loki? Tamamen iyileşmedin henüz!" diyerek onu durdurmaya çalışıyordu. Loki, kızın kendisini geri yatırmak için omuzlarına koyduğu ellerinden birinin üzerine elini koyup gülümsedi. "Sorun yok, iyiyim ben."

Rose, bıkkınlıkla ofladı. Ne kadar dil dökerse döksün Loki'nin inatçı kişiliği ortadaydı. Yavaşça yerinde doğrulup oturduğunda adamın arkasındaki yastığı onun için rahat olacak şekilde ayarlayıp yanındaki boşluğa oturdu. Bir süre konuşmadan sessizlik içinde karşılıklı oturdular. "Ne yapıyorum ki ben..." diye kızın söylediğini tekrar etti Loki, onun taklidini yaparak. Alaycı bir tavırla güldü. Rose, gözlerini kahverengi halının desenlerinden kaldırıp adamın gözlerine dikti.

Kızın yüzünü iki elinin arasına aldı Loki. "Sen bana kimsenin göstermediği sabrı gösterdin. Daha önce hissetmediğim türden sevgiyi hissettirdin. Benden korkmadın, umutsuz vakaymışım gibi davranmadın." yaşlar Loki'nin görüşünü bulanıklaştırdığında derin bir nefes alıp devam etti, "Senin gözlerinde bambaşka bir tür kararlılık ve tutku gördüm. Kimsenin yanında seninleyken hissettiğim gibi hissetmedim ben. Ne yaptığını mı soruyorsun? Tam anlamıyla beni büyüledin, Rose. Beni, tüm ruhumu. Ve ben, seni Dokuz Diyar'daki her şeyden, herkesten çok seviyorum, Leydim."