SEVDALI KÖY (+18)

VII

 2 gündür haşatım çıkmıştı. Hamdi amcanın büyük kızı Meliha'yı istemek için görücü gelecekti. Koca evi dip köşe silip süpürmüş bugün de çeşit çeşit yemekler yapmıştık. Meliha Hanım da akşama kadar odasından çıkmamış 'ben hazırlanacam' diyerek tüm evi biz süpürdükten sonra tek tek gezmişti.

Sanırım görücü gelecek adamla 2 yıldır konuşuyordu ve ondan bu denli mutluydu.

"Ay muradına erecek sonunda." Diye mırıldandı Hilal. Mutfakta yaptığımız tatlı için ceviz kırıyorduk.

"Sorma sorma. Sanırsın prenses!" Dedim sinirle. Bir insan cidden her zaman aynı insandı değişmiyordu. Meliha geldiğim günden beri ne ev işine yardım ediyor ne de yemek yapabiliyordu. El ocağında ne yapacaktı bilmiyorum.

"Normalde seneye isteyeceklerdi. Oğlan şehirde çalışıyor 1 sene daha bekleyeceklerdi."

"Ee?"

"Esi geçen buluştuklarında uygunsuz görmüşler. Artık ne yapıyorlardı bilmiyorum." Elimi ağzıma kapattım.

"Kız sen Meliha'ya bak!" Dedim şaşkınlıkla.

"Öyle tabii yenge. Benim asıl korkum gittiği yerde de burada olduğu gibi olması." Kafamı salladım.

"Umarım evlenince akıllanır." Dedim.

"Umarım." Dedi Hilal de.

Ceviz kırma işi bittiğinde tatlıyı süsledik ve üst kata çıktık. Akşama geleceklerdi. Onlar gelene kadar anca hazırlanırdım. Yukarıya çıkıp önce duş aldım. Ardından üzerime düz siyah bir elbise giymiştim. Üzerine de gri bir şal yapmıştım. Sadece isteme olacağından ince bir kolye ve evlendiğimden beri hiç takmadığım ince alyansımı taktım. Hasan da takmıyordu ben de takmıyordum. Bugün özel bir gün olduğundan takmıştım. Evde elim ayağım sürekli su ve yemek içinde olduğundan önceleri takmıyordum.

Ben gözlerime sürmeyi çekerken odaya Hasan girdi. 2 gündür iletişimimiz daha iyiydi ama yine de soğuk yapıyordum.

"Oo hatun hazırlanmış." Çok minicik bir tebessüm ettim. Evvelsi gün evimize elektrik döşenmiş ve renkli televizyon alınmıştı. Ayrıca ev telefonu da bağlanmıştı. Bu yüzden etraf daha aydınlıktı ve gaz lambasına gerek yoktu. Elektrik için geç bile kalmıştık aslında ama önemli değildi.

Bu elektrik denen şey insan için bir nimetti.

"Hazırlandım. Sen de hazırlan gelirler şimdi." O banyoya gidince ben de sabah telaşla toplayamadığım yatağımı ve yer yatağını topladım.

Hasan duştan havlusuyla çıktıktan sonra dolabın önüne geçip kendine gömlek ve pantolon çıkardı. Eskiden olsa ben çıkarırdım. Daha sonra yönünü bana dönüp havluyu birden çıkardı ve tüm çıplaklığıyla önüme serildi.

İki gündür de böyle bir huy edinmişti. Banyoda yaşanan andan sonra artık o da benim inadıma önümde soyunup giyiniyordu. Daha fazla ona bakmadım.

Onun gözlerinin üstümde olduğunu biliyordum.

"Hazırım hadi çıkalım." Beraber aşağı indiğimizde herkes hazırlanmış salonda bekliyordu. Çok geçmeden de gelen misafirlerle hepimiz ayaklanıp tek tek karşıladık.

Gözleri üzerimde fazla dolansa da umursamadım. Aldıklarını mutfağa götürdüm. Meliha da mutfakta heyecanla kahveleri pişiriyordu. O pişirecek biz götürecektik onun gitmesi uygun olmazdı. Yani tüm gün boşa süslenmişti.

İçerden sesler gelirken pişen kahveleri önce erkeklere sonra kadınlara dağıttım.

"Maşallah." Dedi bir kadın.