Giriş Var Çıkış Yok

1. Bölüm: Parti

Selam canlarımmmm. Kitabımızın 1.bölümü ile karşınızdayımmm. Umarım kitabımı beğenirsiniz. Bolca yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın:)

-

Bir kız vardı çok mutlu ve huzurlu olan. Adı Lale. 19 yaşındaydı. Lale ile birlikte toplam 13 kişilik bir gurupları vardı. Guruptaki kişilerin isimleri
Şüheda,
Nil,
Esma,
Lale,
Burak,
Yankı,
Koray,
Enes,
Batu,
Alya,
Yeşim,
Derya,
Deniz
Bu gurup bir partiye gidecekti ve hayatlarının en büyük hatalarını yapacaklardı.

~~~

"Herkes hazırmı?" "Evet!" Diye bağırdı 12 kişi. Hazırlandık ve Enes, Batu ve Koray'ın üstü açık arabalarına bindik. Enes'inki kırmızı Batu'nun Siyah Koray'ın gri arabaları çok pahalı duruyordu ve kesinlikle partideki bütün dikkati çekeceğimize yemin ederim.

Herkes üstü açık arabadan kollarını havaya kaldırıp son ses müziğe eşlik ediyordu. "Lale!" Diye bağırdı Şüheda "Efendim!" Dedim "Bugün ay çok güzel!" "Bende seni seviyorum!" Dedim her gün mesaj ile bile olsa bana hep ay çok güzel derdi. Bunun anlamını bilmeyen yoktur yinede anlamı japonlara göre seni seviyorum demek oluyor.

Partinin verildiği eve gelmiştik ve dediğim gibide oldu arabaları park ederken bütün dikkati üzerimize çekmiştik. Arabadan inecekken koruma araba kapısını açtı ve ben arabadan rahatca inebilmem için elini uzattı, elini tutup yavaşça arabadan indim. Bana yaptıkların aynılarını Şüheda, Nil, Esma, Alya, Yeşim ve Deya'yada yapmışlardı. Erkeklerin ise sadece kapılarını açmışlardı. Enes, Batu ve Koray arabaları'nın anahtarları'nı korumalara verdiler ve biz içeri girdik.

Her yerden bağırma, çığlık, gülme sesleri geliyordu. Herkes çok eğleniyordu, aslına bakarsanız ben bile içeri gireli bir dakka bile olmamasına rağmen eğlenmeye başlamıştım. Her yerde mavi, yeşil, pembe ve kırmızı ışıklar vardı. Ev in havuz olan kısmına çıktım. Ev iki katlıydı, evde partiyi veren kişi Deniz'di yani gurup üyemiz Denizi severdim tatlı çocuktu çokta yakışıklı ama bazı kötü yanları vardı.

Deniz insanları korkutmayı çok severdi. "Sahiden Deniz nerede?" Dedim "Bence yukarıdadır, bizi gördüğünde gelir, biraz ortalara gidelim." "Tamam" Nil'in sözü ile bahçenin ortalarına doğru gittik. Evin ikinci katı full camdı perde falan da yoktu, içerisi tamamen gözüküyordu. Ama yukarısıda aynıydı. Renkli ışıklar, kalabalık ve eğlenen insanlar vardı. Yukarıda camdan dışarı bakarken Denizi gördüm. Etrafa arayan gözler ile bakıyordu. Bizi arıyordu.

Birden Denize el sallamaya başladım. Ve arkadaşlarım bana garip bir şekilde bakıyordu. Şüheda "Ne yapıyorsun?" Şaşkın bir ses tonu ile söyledi. "Deniz orada bizi görmesi için el sallıyorum." Dedim ve parmağım ile Denizi gösterdim. Diğerleride Denizi görünce onlarda birden el sallamaya başladı.

Sonunda deniz bizi gördü. Deniz ile göz göze geldik ve gülümsedi. Camdan uzaklaştı. Artık gözle görülmüyordu taki bahçeye çıkış kapısından girene kadar. Hem o bize yürüyordu hemde biz ona yürüyorduk. Birbirimize yaklaştık ve "Hoşgeldiniz!" "Hoşbulmadık valla!" Herkes Enese garip bir şekilde baktı "Lan oğlum nerdesin, senin karşılaman gerekirken korumalar karşılıyo!" Herkes birden gülmeye başladı. Bağırarak konuşuyorduk, çünkü müzik sesinden hiç bir şey duymuyorduk. Gülmemiz azalırken Deniz "Şöhret ile karşılıyorum sizi daha ne istiyosunuz!" Dedi ve yine gülmeye başladık.

Gülmeler azaldı ve Deniz "Gelin bara gidelim!" Dedi ve bar olan kısıma gittik. Maşşallah ev çok büyüktü. Herkes alkol içerken saçmaladı, ve Batu konuşmaya başladı. "Ben aşık oldum!" Dedi herkes şok içinden ona baktı ve herkes aynı anda "Kimmm!" Diye bağırdı.

"Size söylemem"
"O zaman neden söylüyorsun!?"
"Merak edin diye!"
"Geri zekalı!"
"Bende birine aşık oldum"
"Sen zaten her gün birine aşık oluyorsun Deniz"
"Ama bu gerçek"
"He he" dedi Yeşim

"Arkadaşlar!" diye söze girdi Deniz. "Bir çocuk var!" "Eeee!" "O çocuk okulda bizim gurup ile ilgili dalga geçti. Bunu yüzüme, yüzümüze söylemedi. Onu okulun arka bahçesinde biriyle konuşurken duydum ve buna çok sinir oldum. Gidip onu biraz delirtelimmi?" "Yürü beee. İntikam duygusu bu işte!" Dedi Koray.

"Ben varım!"
"Bende varım!"
"Neden olmasın. Varım!"
"Yapalım!"
"Varım!"
"Arkamızdan konuşmak neymiş görsün!"
"Bende varım!"
"Bende!"
"Çok kötü şeyler yapmamak şartıyla varım!"
"Nil varsa bende varım!" Dedi Esma
"Bende varım sonuçta Esma var!"

Herkes bir Şühedaya, bir bana bakıyordu. Bir tek biz varız dememiştik. Ben Şühedaya bakıyordum, o'da bana bakıyordu. Kararsızlık içerisindeydim. Deniz söze girdi. "Hadi ama kızlar. Biliyorum böyle şeylerisevmiyorsunuz ama bizlerin arkasından konuştu!" İkimizde hâla susuyorduk.

"O zaman hiç bir şey yapmayın sadece peşimizden gelin!" Şühedaya baktım ve gözlerine olurmu anlamında bakıyordum. Şüheda benim en yakın arkadaşımdı, o olur derse bende olur diyecektim. Ve kafasını yukarı aşşağıya olur anlamında salladı ve ikimizde aynı anla "Geliyoruz!" Dedik. Deniz "Hadi herkes arabalara binsin gidiyoruz!" Dedi "Evin nerede olduğunu nasıl biliyorsun?" "Onu takip ettim!" "Şimdiden söyleyeyim evi çok feci bir şekilde korkunç!" "Nasıl yani?" "Baya baya korkunç!" Dedi Deniz.

O eve gideceğimizden dolayı Deniz partiyi bitirme kararı aldı. "Arkadaşlar parti bitmiştir, umarım eğlenmişsinizdir!" Dedi ve hemen ardından "Yaaaa!" Sesleri geldi. Korumalar partideki bütün kişileri çıkartmaya çalışıyordu. Evin hem üst katı hemde alt katı bom boş kalmıştı kimse yoktu biz hariç. "Hadi arabalara binin gidiyoruz."

Arabalara bindik Deniz kendi arabası ile geliyordu. Deniz önden gidiyordu bizde onu takip ediyorduk. Çok ıssız bir yere gidiyormuşuz gibi hissediyorum, hiç ev yoktu sadece çimden ve toprak vardı ama arabalar gide bilmesi için yol yapmışlardı. Neden ne için buraya yol yapmışlar anlamadım ama yapmışlar işte. Deniz durdu Şüheda ile yan yana oturmuştuk evi görünce birden ikimizde birbirimizin elini tuttuk. Ev boş bir arazinin ortasında duruyordu. Ev siyah renkli ve yıkık dökük bir evdi. Çok korkunç duruyordu. Burada kim yaşardıki?

"Bize böyle bir yer olduğunu söylemedin Deniz!" Dedi Derya "Korkunç olduğunu söyledim." Arabalardan indik ve yavaş bir şekilde eve doğru ilerliyorduk. Herkes çok korkmuştu ama korktuklarını belli etmemeye çalışıyorlardı yinede korktukları ap açık ortadaydı. Eve çok yaklaşmıştıkki "Arkadaşlar ben fenerleri almayı unuttum, gidip alıp geliyorum siz ilerleyin." Dedi Deniz. Herkes Denize korku ve şaşkın bakışları ile baktı. İçimizden tek korkmayan Deniz'miş gibi görünüyordu. "Tamam" dedi Enes ve biz eve doğru ilerlerken Deniz evden uzaklaştı.

Evin kapınına gelmiştik ve Alya "Vazmı geçsek?" Dedi Yankı "Saçmalama buraya kadar geldik!" Dedi. Ve eve ilk önce giren Yankı oldu Yankı dan sonra herkes korkarak yavaş yavaş eve girdi. Şüheda ve ben birbirimizin ellerini bırakmıyorduk. Deniz arkamızdan geldi ama eve girmedi.

Fenerleri bize attı ve "İyi eğlenceler!" Diyerek bağırdı. Biz birbirimize şaşkın bir ifade ile bakıyorduk. Deniz ise gülüyordu. "Görüşmemek dileğiyle hoşçakalın!" Dedi ve birden evin kapıları, pencereleri kapandı. Evin içerisi kapkaranlık oldu.

-

Tekrar selam canlarımmm. Bu bölümü elimden geldiğince uzun tutmaya çalıştım. Umarın birinci bölümü beğenmişsinizdir. Oy vermeyi ve hikayeyi arkadaşlarınızla paylaşmayı unutmayın. Diğer bölümlerde görüşmek dileğiyle hoşçakalın.🤗