Giriş Var Çıkış Yok

5.bölüm: Cam

Selam canlarımmmm. Yeni bölüm ile karşınızdayımmmm. Umarım bölümü beğenirsinizzz. Oy verip bolca yorum yapmayı unutmayınnnn.🤗

-

Evi gezmeye başladık. Evi gezmek çok çok korkutucuydu. Bu kadarkorkunç olmak zorundamıydı? Bu ev 2 katlıydı ama hiç 2.kata çıkmak istemiyorduk, çünkü 2.kata çıkmak için merdivenleri kullanmamız gerekecekti ve o merdivenlere bir adım atsak çöküçekmiş gibi duruyordu.

Bur odaya girdik. Oda her zamanki gibi kapkaranlıktı. Fenerlerimizi tutup odayı aydınlattık. Ve oda diğer odalara çok benziyordu. Gerçi bütün odalar birbirine benziyordu. Neden mi çünkü hep karanlık ve boş oluyorlar. Şu âna kadar girdimiz tek değişik oda Yankı ile girdiğimiz odaydı. Değişik olan tek şey odanın tam ortasında bir sandalye'nin olmasıydı.

Ama girdiğimiz odanın perdesi biraz değişik duruyordu.
"Arkadaşlar bu perde sanki biraz garip duruyor."
"Evet."
Perdeye yaklaştık ve perdeye baktık. Fenerlerimizi perdeye tutuyorduk. Pek bir şey fark edemedik bu yüzden perdeyi elimiz ile tutup daha dikkatli bakma kararı aldık.

Umarım perdeyi elimize aldığımızda perde düşmezdi. Elimize perdeyi alıp daha yakından baktık. Şüheda birden bağırdı. Onun bağırmasıyla elimizle tuttuğumuz perdeyi bırakıp bir adım geri çekildik, ve hemen Şüheda'ya baktık.

"Ne oldu!"
"Perdede kan var!"
"Ne!"
"Sizce burada bizden öncede gelen birileri varmıdır?"
Hepimizin aklında binlerce soru işareti vardı ve o soru işaretlerinin içine bir soru işareti daha eklendi, burada bizden önce gelen birileri var mıydı?

"Tabikide vardır sizin kafanız çalışmıyormu. Bu tuzağı kurmak için illaki birilerigelip tuzakları hazırlamış olmalı." (Batu)

"Hayır öyle değil. Sizce Deniz bize yaptıklarını başkalarınada yapmışmıdır?" (Şüheda)

"Hayır Deniz öyle bir şeyi asla yapmaz!" (Derya)

"Ne yani sen şimi Denizimi savunuyorsun. Bize bunları yapan o farkında değil misin!" (Şüheda)

"Deniz böyle bir şeyi asla isteyerek yapmaz!" (Derya)

"Yeterrrr!" (Esma)

Esma birden bağırmıştı. Esma Koray öldüğünden beri doğru düzgün konuşmamıştı.

"Ah canım senin Korayı sevdiğini unuttuk. O öldüğünden beri hiç konuşmadık seni dinlemeliydik. Merak etme sende öleceksin ölünce belki seni sever. Yani sen öldüğündede seni seveceğini düşünmüyorum ama her neyse." Dedi Derya söylediklerini o kadar gıcık söylüyorduki. Ve söylediklerini dinlerken Deryadan soğumuştum. Derya'nın bu kadar iğrençleşe bileceğini hiç kimse bilmiyordu. Bilemezdide.

Esma'nın gözlerinden ateş çıkarmışcasına bakıyordu. Esma arkasını döndü ve ilerleyip bir duvarın önünde durdu. Bir kaç saniye belkide bir dakika o duvarın önünde bekledi. Ne yaptığını anlamamıştık. Ve Esma yere eğildi her yerde cama vardı. Yerdeki en büyük cam parçasını aldı. Aldığı cam parçası çok uzun ve inceydi. Çok ince değildi ama 2 parmak kalınlığındaydı.

Eline aldığı camı duvara yasladı eli ile camı tutuyordu elinide duvara doğru koymuştu camın en sivri yeri Esma'nın yüzüne bakıyoru. Camın hizası Esmanın annına geliyordu. Biz çok korkmuştuk. Şüheda elimi tuttu bende onunkini. Şühedanın kolunda iki bilekliği vardı birisi kalpli zincir diğeri ise düz zincirdi. Bileklikleri benim tenime değiyordu. Bilekliklerin soğukluğu benim tenime deyince birden ürperdim ama belli etmedim.

Esma camı eli ile tutuyordu. Cam elini kesiyordu elinden kanlar akıyordu. Esma delirmiş gibi duruyordu. Ve evet delirmişti. Eli ile tuttuğu camı aşşağıya doğru indirdi eli duvarda sürterken sesler işi dahada korkunçlaştırıyoru. Cam Esma'nın anından gözlerine doğru indi Esma'nın gözünün önünde çok sivri bir cam parçası duruyordu ama yinede hiç gözünü kırpmamıştı. Biz korkudan gözlerimizi zor açık tutuyorduk.

Esma bir süre gözünün hemen önünde olan cama baktıktan sonra yavaşça aşşağıya indi burnundan ağızına kadar indi ve ağızında durdu. Esma derin bir nefes aldı.

Ve birden kafasını öne doğru ittirdi. Sivri olan cam ağızından girip boğazından çıkmıştı. Esma'nın ağızından ayrı zamanda boynundanda kanlar akıyordu. Her zamanki gibi yere damlayan kanların sesi kulaklarımızı dolduruyordu.

Esma eli ile tuttuğu cam artık boğazındaydı. Eli artık duvarda değil yerdeydi. Esma yere düştü ve onun düşmesi ile çok büyük bir ses kulaklarımızı doldurdu. Bu ses Esmanın yere düşüp çıkardığı ve camların üstüne düşüp camların kırılma sesleriydi. Esmanın uzun, temiz saçları artık kanlıydı. Saçları kana bulanmıştı.

Şüheda o kadar korkmuştuki elimi kıracakmışcaşına sıkıyordu. Eğer elimi onun elinden cekmessem elimin kırılacağı düşüncesi beni korkuttu ve hemen elimi onun elinden kurtardın. Elimi o kadar sıkmıştıki parmaklarının olduğu yer bembeyaz olmuştu.

Şüheda ben elimi çektiğimde elini ağızına götürdü bağırmamak için kendisini zor tutuyor gibiydi.

Esma'ya daha çok bakamayacağımızı anladığımız an arkamıza döndük. Esma'nın nabzına bakmamıştık çünkü öldüğünü biliyorduk. Boşuna dahada midemizin bulanmasına gerek yoktu derken Batu birden kusmaya başladı hepimizin midesi bulanmıştı. Batu'nun kusması ile dahada midemiz bulanmıştı.

Artık hepimizde bir umutsuzluk ışığı yanmıştı. Nasıl kurtulabilirdik. Kaçacak hiç bir yer yoktu. Bütün odalar boştu. Bir saniye havalandırmalı olan odadaki havalandırmadan kaçsak. Bunu başarabilirmiyiz ki evet bunu başarıcaktık başarmak zorundaydık.

-

Selam canlarımmm. Bölümün sonuna geldinizzzz. Umarım bölümü beğenmişsinizdirrr. Diğer bölümlerde görüşmek dileğiylee.🤗