"Sizce kurtulabilecek miyiz?"
Büyük bir sessizlik oldu sanki hepimiz burada çürüyüp ölüceğimizi biliyormuşuz gibi. Ve evet ya burada ölücektik yada kurtulacaktık herkes öleceğini düşünüyordu ama ben kurtulacağımıza inanıyorum. Buraya 13 kişi girdik...
Selam canlarımmmm. Yeni bölüm ile karşınızdayım. Umarım yeni bölümü beğenirsinizzz. Oy vermeyi ve bolca yorum yapmayı unutmayınnn.🤗
-
Batu ve yankının kanları yüzümüze gelmişti. Şüheda ve ben korku ve şok ile bakıyorduk. Kim bilirdiki kurtulmak için gideceğimiz yolda ölüceğimizi. Şüheda'nın gözleri dolmuştu artık dayanamıyordu. Ben onun elini tutup sarıldım. Şu an onunla tektik başka kimse yoktu.
Bizimle gelmeyenlerin yanına gitmeliydik. İyiki gelmemişlerdi. Şu an onların yanına gitmekte bile çok zorlanacağımızı biliyorduk. Şüheda sarılmayı bıraktı ve ellerimi sıkıca tuttu bir kaç adım geriye gitti. "Lale" dedi. "Ne zaman öleceğimiz belli değil. Baktıkça birbirimizi hatırlayacağımız şeyler olsun istiyoru." dedi ve ardından elini toplu saçına götürdü. Ardından krem tüylü tokasını saçından çıkardı. Elini uzatıp benim elime tokasını tutturdu.
Bende elimi tokama götürdüm. Sarı örgülü tokamı ona verdim. İkimizinde gözleri dolmuştu. Şühedanın gözünden bir damla aktı ve ikimizde birbirimize sarılarak ağladık, birbirimizin kokusunu içimize çektik. Biraz dinlenlendikten sonra Şüheda "Diğerlerin yanına gidelim." Dedi "Eminmisin." "Eminim."
Artık oradan uzaklaşmaya başladık her attığımız adım korku içerisindeydi. Her adım attımızda cam sesleri kulaklarımızı dolduruyordu. Her adım attımızda umutsuzlukla yere basıyorduk. "Ahh" diye bağırdı Şüheda ona korku ile bakıyordum. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Şüheda yere eğilim bileğini tuttu. Cam onu kesmişti. Şu âna kadar yaşamamış olmamız bile bir mucizeydi.
Şühedanın acısı geçince yola devam ettik. Esma'nın haraketsiz bedeninden geçiyorduk ki ben birden durdum. Şüheda bana "İlerle" diyordu eğer ilerlemessem tekrar kusacaktı ama buna bakmam gerekiyordu. Elim ile duvarı gösterdim. Duvarda tırnak izi vardı ama bu sefer yanında çarpı işareti vardı. Bu bizi biraz ürküttü, ne zaman gelip buraya tırnak atmıştı?
10 dakkadır yürüyorduk. Onların yanına varamamıstık korkudan çok yavaş yürüyorduk. Yine durdum ve tekrardan elimle duvarı gösterdim. Tırnak izi vardı hemen ardında bir tane daha, bir tane daha, bir tane daha duvarın sonuna kadar böyle devam ediyordu.
Tırnak izlerine pek fazla aldırış etmeden devam ettik. Birden çığlıksesi bütün evi doldurdu. Çıglık sesini duyduğumuz gibi durduk. Ama bunların bizimkinlerin oldunu düşündük. Şühedaya baktım oda bana baktı Şühedaya sadece gözlerim ile sordum gidelimmi diye oda bana gözleri ile cevap verdi gidelim. Şühedayla gözlerimizle anlaşabiliyorduk bu bizim için çok büyük bir avantaj sağlıyordu.
Çığlığın geldi yöne doğru daha büyük adımlar ile ilerledim adımlarımızı hızlandırmıştık. Bizim çocukları bıraktığımız yere varmıştık ama çocuklar yoktu. Ortada tek bir kişi bile yoktu. O çığlıksesi onlardanmı gelmişti? Bu onların son yardım çığlıklarımıydı? Kotü düşüncelerden arınmak istemiştiyorduk ama olmuyordu. Bir ses duymak umuduyla sessizliğe büründük. Oldumuz yerde haraket etmedik ve ardından bir çığlık sesi daha koptu.
Bu sefer aşşağıdan geliyordu ses. Evet buranın alt katı vardı ve biz oraya hiç inmemiştik. Şüheda'ya yine baktım aynı şekilde oda baktı. Bu sefer gözlerle değil sözlerle anlaştık. "Oraya gitmelimiyiz?" "Tek çare bu gibi gözüküyor Lale."
Aşşağıya inme kararı aldık. İnmek zorundamıydık? İnmeden onları bulamazmıydık? Hayır onları inmeden bulamazdık. Aşşağı kata inen bir merdiven vardı oraya gidicektik. Oraya gitmek için ilk adımı ben attım Şüheda'nın elini tutuyordum. Ben ilerlediğimde oda ilerledi yavaş adımlarla merdivene ilerledik.
Merdivenin olduğu yere gelmiştik ama dikkatimi çeken bir şey olmuştu. Biz bu eve geldimizde kapısı kapalıydı ama şu an açıktı. Acaba zehirli iğneleri batıran bu merdiven altından mı geliyordu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçeriden çığlık sesleri geliyordu. Şüheda'nın elini hâyla bırakmamıştım. Şüheda'ya korkulu bakışlarla baktım ve yavaşça merdivenden indik. Her adımımızda çığlık seslerine dahada yaklaşıyorduk. Merdivene bastığımız adımda tahtalar çatlarmışçasına sesler geliyordu ve evet merdiven çökebilirdi çünkü çok eskiydi.
Merdivenden indik kapıda onlarca tırnak izi vardı sanki birisi içeri girmek istemiyordu ve kapıya tırnaklarını geçirmiş gibirdi ama birisi onu içeri çekmişti. Kapıdanda geçtikten sonra fenerimizi kaldırdık içeriyi görmek istiyorduk. Karanlığı aydınlattığımız gibi geri karanlığa dönmek istedik. Neden mi yerde binlerce çivi vardı.
Kora'yı zehirleyip öldüren çivilerdi bunlar.
-
Canlarım bölümün sonuna gelmiş bulunmaktasınızzz. Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Oy vemeyi unutmayınnnn. Sizleri seviyorummm. Kalp kalp kalpppp
