❗kitabın isminde küçük bir değişiklik yapılmıştır. Sıkılan kaldırılmıştır.
Üniversite de tıp okuyan genç kadın ve oraya yarbay dedesini katılacağı konferans için giden asker adam.
Genç kadını ilk görüşte aşık olur fakat söyleyemez ve onu uzaktan kar...
!Bu kitap geçen olaylar, kişiler ve yerler tamamen hayal ürünü olup kurgudan ibaretir!
Yayınlanma tarihi 13.03.2024
Güzel okumalar ♡
4 l KURŞUN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
_______
Dün yaşananlardan sonra bugün sabah emniyetten ifade vermek için çağrılmıştım. İfademi vermiş, birkaç dakikalığına da hastaneye uğramıştım. Ve şimdi de eve dönüyordum.
Nigar'ın babası hastanede yaralı yatıyordu. Durumu iyidi. Bir hayatı tehlikesi yoktu. Odasının önünde birkaç polis bekliyor ve eli yatağa kelepçeliydi. Abileri de tutuklanmış, kısa bir zaman sonra cezaevine gönderileceklerdi.
Nigar kurtulmuştu onlardan. Hastaneye onu görmek için gitmiştim ve tabii başta babası ve sonra onu bu hale getiren adamdan şikâyetçi olması için onunla konuşmuştum. O da şikayetçi olacağını söylemişti.
Arzu hocanın bana vermiş olduğu bir günlük izinden dolayı hastanede çok kalmamıştım. Bu izin dünkü yaşananlardan ötürüydü. Buna ne kadar gerek olmadığını söylemiş olsam da beni dinlememişti.
Demir kapıya gelip, güvenlikten kimliğimi geçirdim. Askeri Lojmanlar olduğundan böyle bir güvenlik sistemi vardı.
Soruncu bir şekilde kapıdan geçip, kendi lojmanıma yürüdüm. Buradaki insanlar ile arkadaş olmuş, onlarla güzel bir komşuluk ilişkilerimiz vardı.
Sessiz, sakin herkes kendi halindeydi.
Siyah omuz çantamdan evimin anahtarını çıkardım. Kapıyı açıp eve girdim. Ayakkabılarımı bir kenara koydum ve üstümdeki siyah kabanı çıkarıp, kapının girişinde olan askıya astım.
Ev terliklerini de ayağıma geçirip salona girdim. Ve solonda ki bütün gözler bana döndü. " Hoş geldin" diyen duyguya bir bakıp, salondaki kişiler üzerinde göz gezdirdim. Çünkü şu an salonda; bahar abla, Nergis teyze, Cansu, Büge, Serpil abla ve kucağında iki yaşındaki oğlu Mert ve ardında ki tekli koltukta oturan makbule nine vardı.
Herkes buradaydı.
Şaşkınlıkla dudaklarımı aralandı ama hiçbir şey diyemedim.
Büge askerdi, cansu ise MİT'te çalışıyordu. Serpil abla ev hanımı ve kocası askerdi. Hatta bildiğim üzere kocası Cahit abi ve Cansunum ikizi olan Batuhan, bahar ablanın kocası hakan abi ve büge hepsi aynı timdelerdi.
Ve hepimiz aynı yerde oturuyorduk.
" Ceylin nasılsın canım? İyi misin? Seni çok merak etik. Dün olanları duyduk ve bizde seni görmeye geldik topluca. Kötümü ettik acaba?" Dedi serpil abla, son cümleyi söylerken diğerlerine bakmıştı.
Yüzümdeki şaşkınlığı hemen silerek " yok serpil abla. Çok iyi etmişsiniz. Çok mutlu oldum. Ben sadece biraz şaşırdım. Sizi görmeyi beklemiyordum" dedim gülümseyerek " hepiniz hoş geldiniz"
