All too Well-Bucky Barnes-

Leaving like a Father.

Medya'da ki şarkı çoğumuzun kanayan yarası eğerki şarkı sizi tetikliyor veya rahatsız ediyorsa lütfen dinlemeyin.

SELAM ÇOK UZUN SÜRE OLDU SIZI COK ÖZLEDİM. SONUNDA TOPARLANDIM VE YAZMAYA BAŞLADIM, BIRAZ UZUCU BIR BÖLÜM HEM TONY HEM CLINT HEM NATASHA HEM DE BUCKY TARAFINDAN AMA OLSUN.

~☆☆☆~

"Cause I knew you,
Leaving like a father,
Running like water."

~Taylor Swift-Cardigan~

~☆☆☆~

Flashback

"Yalan söyleme."

Myrcella şaşkın bir şekilde Tony'e döndü çünkü oldukça sinirliydi. Elindeki viski bardağını masaya vurdu ve işaret parmağını ona doğrulttu.

"Ne?"

"Her şeyi biliyorum... her şeyi. Babanın ölmediğini biliyorum. Çünkü o benim."

Myrcella'nın geçirdiği şok yüzünden gözlerinin önüne kararıyordu ama masadan destek alarak sıkıca tutundu. Kulağında berbat bir çınlama vardı, Neredeyse kulak zarı patlayacaktı. Sanki yer altından kayıyordu, dizleri onu taşımak istemiyordu. Gerçeklikten iyice kopmuştu. Aklındaki tek soru Tony nasıl olurda onun babası olabilirdi?

Tony sanki kendini konuşmaya zorluyormuş gibiydi "Dna testi pozitif çıktı. Eski nişanlımın kızısın... ve benimde. Tıpkı onun gibisin-" myrcella fısıltılı bir tonda konuştu ve bu Tony'i susturmaya yetti "Lütfen sus artık. Canımı acıtıyorsun." Tony kızın durumunu yeni fark etmiş gibi yerinde dikleşti ve dolu gözlerini kıza dikti. "Sen iyi misin?" Kız onu dinlemedi ve neredeyse koşar adımlarla odayı terk edip terasa çıktı.

~☆☆☆~

Myrcella Lacy Luminara(artık Stark🤭)

Uyandığımda odamdaydım. Yatakta dikleşince ayak ucumda uyuyan Alphine'i fark ettim. Üzerimde Loki'nin terasta verdiği küçük örtü vardı. Sahi ben buraya nasıl gelmiştim?

Kafamdaki korkunç ağrı yüzünden Başımı sıkarak yataktan kalktım ve Banyoya doğru ilerledim. Korkunç görünüyordum, saçlarım dağılmıştı ve sanırım dip boyam geliyordu. Siyah saça bir türlü alışamadım. Aslında bunların hiçbirini dert etmiyorum sadece aklımı dolduruyorum. Normalde New york sokaklarından kalabalık olan zihnimde tek bir şey vardı; Tony Stark.

Babam mı demeliyim bilmiyorum. Banyodan çıkıp şu içmek için Mutfağa doğru yol aldım. Kapı aralıktı ve içeriden bir kaç kişinin konuşma sesleri geliyordu. Bunların Natasha, Clint ve Steve olduğunu anlamak zor değildi.

"Ona güvenemiyorum, O kızda garip bir şeyler var..."

"Bu konuda sana katılıyorum Natasha. Birden takıma girdi, hiçbirimiz ile konuşmuyor, geçmişi zaten belli. Myrcella'ya güvenemeyiz o çok tehlikeli."

Clint elindeki bira şişesini mermer tezgaha vurduğunda ikilinin bakışları ona döndü ve kapının arkasındaki ben irkildim, ani sesler beni hep korkutuyordu.

"İkinizde saçmalıyorsunuz. O sadece bir çocuk. Daha 16 yaşında ne güveninden bahsediyorsunuz? Onu koruyacak bir annesi veya babası yok. Bu soğuk dünyada yanlız."

Clint'in sesi sinirli geliyordu. Steve ve Natasha biraz utanmışlardı ama haklı çıkmak istiyorlardı. Kapıya doğru adımların geldiğini duyduğumda duvarın arkasına gölgelerin arasına saklandım.