Fireball (bxb)

Kıskanmak

"Birtanem pişman mısın? Hani geçen gün istemiyorum falan dedin ya."

İstemiyor değildim. Çok korkuyordum. Hala korkuyorum. "Asla pişman değilim iyiki bir bebeğimiz daha oluyor." diye konuşup elimi karnıma koydum. Göbeğimde hafif çıkıklık vardı bunu nasıl farketmemiştik ki.

"Ayrıca kilo almamışım bebişmiş. Aklıma geldi o an uykum var diye küsmemiştim. Ama şimdi küsüyorum." tek eliyle arabayı kullanıp diğer eliyle elimi tutuyordu. Ellerimizi ayırdım. Kahkaha patlattı.

"Kilo en çok sana yakışıyor yavrum. Konuştuk bunu." yine de tripliydim işte. Boşuna mı kocacım oldu çeksin tribimi. Kafamı camdan tarafa çevirdim.
"Yavrum eğer küseceksen bana torpidoda silah var çek vur alnımdan beni." şapşal.

Gülümsediğimi gördüğünde yola değil bana baktığını hissedebiliyordum. "Neyse çocuklarım babasız kalmasın. Barışayım bari napalım." diyip önüme döndüm. Tekrar elimi kavradı. Uzanıp yanağımdan öptü.

"Yapma şöyle şeyler araba kullanırken." kızıp koluna vurdum."Ahh koluma bir şey oluyor." o kadar sert vurmamıştım ki. "Aşkım noldu? Özür dilerim canını acıtmak istemedim."kolunda vurduğum yere doğru baktı.

"Yok bir şey ya vurduğun yerde gül bitiyormuş." bu sefer sertçe vurup arkamı yaslandım. Keko oldu bu adam iyice ya. "Bir şey oldu sandım!" yan yan sırıtıyordu.

"Yavrum Derene hemen mi söyleyelim yoksa biraz daha bekleyelim mi?" diye sordu. Nasıl bir tepki verirdi kestiremiyordum. Daha önce hiç bu ihtimali düşünmediğimiz için hazırlıklı değildik. Çok tepki vereceğini düşünmüyordum yine de.

"Sevgilim eğer biraz daha beklersek ablasının elini öpecek zaten çocuk." diye söylendim. Bir anda durgunlaştı. Durgun durgun yola bakıyordu.

"Aşkım noldu bir anda?" endişeleniyordum. Bana bakıp sonra geri yola döndü. "Benim minik prensesim abla mı oluyor şimdi. Ben ikinciye baba oluyorum. Sen ikinciye anne oluyorsun. Bir tane daha Soykan geliyor. Çok mutluyum yavrum." prensesim abla oluyor.

Evin önüne geldiğimizde kapılarımızı açtılar. Arabadan indik. Demir beni baştan aşağı süzdü. Olduğu yerde durmasıyla bende durdum. Bana yaklaşıp belime sarıldı. Kollarımı boynuna doladım.
"Umudum sen hep böyle güzel mi olacaksın ya! Eğer hep böyle olacaksan. Daha fazla adam öldürmem gerekiyor gibi duruyor." boynumdan öpüp geri çekildi. Eli belimde içeriye doğru girdik.

"Ben Dereni alıp geliyim." deyip yukarıya çıktım. Merdivenlerden çıkarken popomu dikizlediğini hissedebiliyordum. "Gözlerini oyarım Demir!" arkama bakmadan çıkmaya devam ettin. Sapık herif!

Odanın kapısını tıklatıp cevap gelmeyince içeriye girdim. "Kızım?" pencerenin önündeki koltuğuna oturmuş sulu gözleriyle dışarıyı izliyordu. "Annecim noldu?" telaşla önüne doğru gelip yere oturdum. Yüzünü bana çevirmesiyle gözyaşları aktı. Koltuk altlarından tutup kucağıma çektim. "Annecim biri bir şey mi yaptı?" kafasını salladı. Kafasını tutup yüzüme bakmasını sağladım. "Kim ne yaptı?" dudağını büzdü. "Fatma abla bana vurdu. Elbise giydim ben. Cadaloz kız baban kızıyor giyme şunları dedi bana. Bende giyerim annem giy dedi diye söyledim. Annen çok biliyor dedi. Sonra vurdu yanağıma." hem anlatıp hem ağlıyordu.

"Annecim sen biraz daha süslen bu elbiseni de değiştir benim azıcık işim var tamam mı bir tanem. Nerene vurdu senin?" sol yanağını göstermesiyle yanağına sulu öpücük kondurdum. Kızımı koltuğa geri oturtup. Ayağa kalktım.

"FATMAAA!" bağırarak hızla merdivenleri iniyordum. Demir sesimi duymasıyla koşarak merdivenlerin ucuna gelmişti. "Hayatım ne oldu?" merdivenleri inip mutfağa doğru ilerledim.