Z blizn śmieje się ten, co bólu nie zaznał.
Śmiałeś się, przesuwając po skórze krew, ja w strachu zadrżałam,
przypomniałam sobie ból.
Twój uśmiech na twarzy,
gdy krwawienie drażniło ciało,
ja, gdy ranę otwieram, łzy toczę na twarzy, wciąż wzdycham,
wciąż walczę z losem przeciwnym.
Jak to się dzieje, że z bólu tworzę lament,
A ty, z blizn na ramieniu, śmiejesz się, jakbyś nie zaznał w życiu skruchy.
Ja, z łzami i niedolą, biję się z myślami.
Ciekawe czy gdyby krew wypłynęła cała,
to też byś się śmiał...
CZYTASZ
💜Miłość Jest Do Dupy, Ale I Tak Cię Kocham💜Poezja💜
PoetryZakochałam się, załamałam, miałam próby, cięłam się, a to tylko kilka miesięcy z mojego życia, mój życiorys pisał psychopata i to w dodatku najebany 🙂🙂. Są to wiersze o tym co siedzi mi w głowie i o moich (nie raz) pojebanych myślach.
