BETA | Omegaverse | bxb

19. Bölüm

10.08.23

----

Yine boş bir günümde ne yapsam diye düşünüyordum. Yatakta kafamı aşağı sarkmış yatarken boş boş karşımdaki duvarı izliyordum.

Ciddi manada can sıkıntısı canıma tak edince doğrulup telefonu elime aldım. Belki Efkan'la dışarı çıkabilirdik.

Onun adının üstüne gelip aradım. Aslında başta çekinmiştim. Ama Efkan'ın sürekli beni aramasından cesaret aldım. Efkan zırt pırt arasa da artık alışmıştım. Hatta aramadığı zaman kuşkulanıyordum. Ki Efkan bugün beni hiç aramamıştı.

Geçerli bir açıklaması yoksa Efkan, vay haline.

Kendi kendimi iyice gazlarken hala telefonu açmayan Efkan'la aklıma binbir türlü düşünce geliyordu.

Eskiden bu kadar kuruntucu bir insan değildim. Başkası ne yaparsa yapsın sikime takmayan bir insandım. Efkan yüzünden kişiliğimin dışına çıkıyordum. Bundan şikayetçi miydim? Hayır. Diğer insanlara hala aynı olduğumu biliyordum çünkü. Efkan sadece benim için küçük bir istisna olacaktı.

'Amma küçük ha!' diye dalga geçti benimle kurdum. Ona gözlerimi devirip Efkan'ın numarasını bir kez daha çevirdim.

Kurdum çoktan kendi aleminde takılırken beni takmaması gıcığıma gitmişti. Çoğu zaman Efkan konusunda endişeli olan kurdum, şu an artık Efkan'ın ne yaptığını çoktan biliyormuş da bana söylemiyormuş gibi hissediyordum.  Efkan'ın kurduna olan güveninden dolayı bu kadar rahat olduğuna emindim.

Efkan sonunda telefonu açmış "Alo?" Demişti.

"Ah!"

Duyduğum inleme sesiyle hızla kaşlarımı çattım. Bu çocuk ne yapıyordu?

"Efkan, o ses neydi?"

"Bebeğim, dövmecideyim. Babam dövme yaptırmak istemiş de onunla birlikte geldim." Dedi hemen beni aydınlatarak.

"Ha? He, tamam. Rahatsız etmedim umarım." Dedim baba lafını duyunca muma dönerken. Efkan'ın ablasıyla tanıştıktan sonra ailesine karşı istemsiz bir korkum oluşmuştu.

"Beni rahatsız edeceksin? Ağzından bir daha böyle bir şey duymak istemiyorum. Hem zaten ben de seni arayacaktım. Seni babamla tanıştırmak istiyorum." Dedi heyecanla.

Aslanım babanla tanışacak noktaya ne zaman geldik biz?

'Aha boku yedin.' dedi kurdum. Haklıydı.

"Ilgaz, orada mısın?" Dedi endişeli sesiyle.

Sanırım farkında olmadan çok fazla düşünmüştüm.

"Buradayım." Dedim.  Hala ne cevap vermem gerektiğini bilmiyordum.

"Eğer istemiyorsan gelmeyebilirsin. Seni zorlayamam." Dedi üzgünce. Sesindeki değişimi fark etmiştim. Gerçekten beni babasıyla tanıştırmak istiyordu.

Çekiniyordum. Ama Efkan için bunu yapabilirdim.

Efkan yeri söylerken bu sefer de ne ara 'Efkan için bir şeyler yapabilecek' dediğim zamana geldiğimi düşünüyordum.

Efkan işlerinin bittiğini bir kafeye geçtiklerini söylemişti. Sonrasında görüşürüz deyip telefonu kapattı.

Evet Ilgaz, İstanbul beyefendisi olma vakti geldi. İyi bir izlenim bırak bakalım.

---

EFKAN'DAN

"Vay anam babam be. Baba tahmini ne zaman Ilgaz'la böyle olurum?" Diye sordum babamın bileğindeki dövmeye bakarken.