41. Bölüm

451 55 26
                                    

15.06.24

--

Sabahın köründe Efkan işi olduğunu söyleyerek evden çıkmıştı. Ne olduğunu sorsam da cevap vermemiş akşama kadar gelmeyeceğini söyleyerek İlkem abiyi başıma dikmişti.

Şimdi ise İlkem abiyle karşılıklı kahve içiyorduk. Daha doğrusu o içiyordu, bana ballı süt yapmıştı. Kendimi bebek gibi hissediyordum. Dışarıya çıkıp uzun koşu yapmayı ve spor yapmayı özlemiştim. Kirazlar yüzünden öğlene kadar uyuyor, sonrasında tembellik yapıyordum.

Başta güzel gelse de omega olmadığım için hareketsizlik pek yaramıyordu bana.

"Ilgaz oğlum?" Diye seslendi İlkem abi. Uzun zamandır bana sesleniyor olmalıydı ki yüzü endişeliydi.

"Efendim abi?"

"Bir şey mi oldu? Ağrın mı var?" Diye sordu panikle.

"Yok abi. Kirazlar yüzünden yapamadığım şeyleri düşünüyordum sadece." Dedim açık açık.

Seks yapmayı bile özlemiştim. Efkan bebeklere bir şey olur korkusuyla dokunmuyordu bile bana.

İlkem abi şefkatli bir gülümsemeyle yüzüme bakıp omzumu okşadı.

"Her bebek bir fedakarlık demektir oğlum. Ama onları kucağına aldığında çok rahatlayacaksın emin ol."

"Umarım İlkem abi. İki bebek olduğundan mı bilmiyorum ama yatakta sağa sola dönmek bile zor geliyor. Efkan yardım etmese yerimden kalkamıyorum." Dedim sitemle.

"Bunlar normalde son aylarda olur ama senin karnın bir bebekten daha büyük. Normal yani. Dayan biraz daha kuzum." Dedi İlkem abi söylenmeme gülerken.

Ballı sütümden büyük bir yudum alıp İlkem abiye döndüm.

"Asel Hanım niye gelmedi?" Diye sordum.

Torunlarını sevdiğini söylemişti Efkan. En azından ben hamileyken görmeye gelebilirdi.

İlkem abi şekilli kaşlarını çatıp bana baktı.

"Ilgaz bir şey diyeceğim ama yanlış anlama. Olur mu? Senin için söylüyorum bunu." Dedi hafif ciddilik barındıran sesiyle.

Kafamı sallayıp "Seni dinliyorum abi." Dedim.

Kötü düşünmemeye çalışıyordum ancak çoktan kurdum valizleri toplayıp gitmem gerektiğini, yavrularımıza tek başımıza bakabileceğimizi öğütlemeye başlamıştı.

Hamilelik kurduma da kafayı yedirtmişti.

"Biliyorum bizi henüz çok tanımıyorsun, yabancı hissediyor olabilirsin ama artık biz bir aileyiz. Oğlumuzun eşi bizim de oğlumuzdur. Neden bize abi/abla demek yerine anne/baba demiyorsun?" Dedi İlkem abi.

Karın ağrısı belli olmuştu.

"İlkem abi, Efkan size nasıl bir aileden geldiğimi anlattı mı?"diye sordum.

"Üstünkörü."

"Sizi kırmadan nasıl anlatacağım bilmiyorum ama anne-baba kavramı bende öyle çok hoş bir yere sahip değil. Bana sevgiyle yaklaşan bir anneye, beni koruyup kollayan bir babaya sahip olmadım. Bu kelimeler bana hiçbir anlam ifade etmiyor. Sizin, özellikle senin yerin belli etmesem de benim için çok farklı İlkem abi. Bu yerinize de anne baba diyerek gölgelemek istemiyorum." Dedim durgun sesimle.

Uzun zamandır aklıma gelmeyen anne babam bu konu sayesinde gelmişti aklıma. Belki hamile olduğumu söylemek için onları arayabilirdim.

Ah ne tepki vereceklerini biliyordum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 15 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BETA | Omegaverse | bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin