BETA | Omegaverse | bxb

39. Bölüm

10.06.24

--

Elimi artık belirgin olan karnıma atıp okşadım. Bebekler büyümüştü. Elimin altındaki şişlik beni bir hoş ederken kurdum çok mutluydu. Çünkü bugün Efkan'ı görmek için şirkete gidecektik.

Asel Hanım bize inat olsun diye mi bilmiyorum sürekli Efkan'a iş kitliyordu. Başta öğlenleri eve gelse de şimdi başını işten zor kaldırıyordu. Yine de kurdum da ben de huzursuz değildik. Çünkü Efkan'ın kurdu bize kendini hissettirmek için elinden geleni yapıyordu. Bu yüzden hiç rahatsız değildim. Ama yine de Efkan'la az görüştüğümüz gerçeğini değiştirmiyordu. Bu yüzden şak diye baskın yapmaya gidiyordum.

Uzandığım koltuktan kalkıp dolabın başına geçtim. Hiç öyle pantolon giyip kendime işkence çektirmeyecektim. Hamileydim ben. Hem de iki bebeğe. Benim ve kirazların rahatı hepsinden önemliydi.

Bu yüzden gri eşofman ve beyaz bir tişörtü giymiş, üstüme de siyah bir ceket almıştım. Sonra Efkan ince giyiniyorum diye kızıyordu.

Hazır olduğumda telefonumu da cebime atıp evden çıkmak için kapıya yöneldim. Çıkmadan son kez boy aynasından kendime şöyle bir bakmıştım.

Artık karnım belli oluyordu. Yüzümde gururlu bir gülümseme oluştu. Doktora kontrole gittiğimizde adam bebeklerin gayet sağlıklı olduğunu söylemişti. Onlara çok iyi bakıyorduk. Ben dikkat etsem bile Efkan havadan nem kapıp sürekli bana dikkat ediyordu. Hissettiğim feromonlarının ağırlığıyla üstüme çok düşüyordu.

Şimdi gönül motorla gitmek isterdi şirkete ama Efkan kıyameti koparırdı. Bu yüzden bir taksi çağırıp şirketin adresini söyledim.

Taksici beni şirketin önünde bırakınca araçtan indim. Normal adımlarla şirkete girdikten sonra danışmaya ilerledim.

"Pardon?" Dedim dikkatini çekmek için.

Kadın başını kaldırıp bana şöyle bir baktı. Bakışları karnıma takıldıktan sonra hamile birisinin burada ne aradığını sorguladığına emindim. Yine de ne düşündüğü sikimde değildi.

"Buyrun?"

"Efkan'ın odası nerede acaba?" Dedim tekdüze bir sesle. Kurdum çok heyecanlanmıştı esini hissettiği için.

"En üst katta da efendim siz kimsiniz?"

İçimden kıza boşver aslanım kim olduğumu demek gelse de güvenliği çağırabileceği için "Eşiyim." Dedim.

Sonra beklemeye lüzum görmeyerek asansöre doğru ilerlemiştim. Şirketin şu gerici havası beni rahatsız etmişti.

Asansöre binip gideceğim katın düğmesine bastım. Efkan'ın kurdunun bizi fark ettiğini biliyordum ancak Efkan'ın haberi yoktu. Çünkü kurdum sürpriz olmasını istediğini eşine söylemişti. O da Efkan'a söylememişti.

Efkan en az benim kadar kurdumu da seviyordu.

Bir ömür gibi süren asansör yolculuğundan sonra sonunda bir kişiyle birlikte inmiştim. Tam ilerleyeceğim sırada başım dönmüştü. Hemen yanımdaki duvara tutunurken bir kişi de koluma girerek destek olmuştu.

"İyi misiniz?"

Bakışlarımı koluma giren kişiye yönelttim. Ufak tefek bir erkekti. Büyük ihtimalle omegaydı. Şu an endişeli gözlerle bana bakıyordu.

Kendimi daha iyi hissedince kolundan çıkıp doğruldum.

"Teşekkürler iyiyim." Demiştim.