Bulanık

EMİR SAĞOLSUN

Bugün Bora'yı gördükten sonra abimi özlediğimi fark ettim. Lgs senemde onunla hiç görüşmemiştim. Sonrasında da zaten abim işleri olduğu için bu yaz gelememişti. Aslında telefon etsem hemen gelirdi. Ama işte prensip meselesi o arasın :)

Bugün okula gitmeseydim keşke

Sabah uyandığımda kusacak gibiydim. Hatta kustum. Kustuktan sonra annem yanıma geldi ve ateşimi ölçtü. Ateşim yoktu ama betim benzim atmıştı. Normalde annem beni okula kolum kırılsa dahi gönderir ama bu sefer kendisi okula gitmememi, evde dinlenmemi söyledi. Ah annem keşke seni dinleseydim. Ama ben onu dinlemedim ve okula gitmek için giyinmeye başladım. Ben yemeğimi yiyip evden çıkana kadar annem okula gitmemem için beni ikna etmeye çalıştı ama başaramadı. Evden çıktım ve durağa doğru yola koyuldum. Bugün normalin aksine 10 dakika erken çıktım evden çünkü hem erken uyanmıştım hem de canım sıkılmıştı, evde durmak istememiştim. Durağa gidene kadar en sevdiğim şarkıyı Beautiful Liar'ı açtım. Bugün erken çıktığım için okulumun oradan geçen ilk otobüse bindim.(Her zaman bindiğim otobüsün gelmesine daha 10 dakika var bu yüzden başka bir otobüse bindim.) Kartımı bastıktan sonra ilerlemek için önümü içeri kısma döndüm ama ilerleyemedim hehehe. Yaklaşık 15 dakika sonra yolcu sayısı çok azalmıştı (çoğunlukla bizim okuldan ve başka okuldan öğrenciler vardı.) Ben de yolcu sayısı azaldığı için oturacak yer bulma umudu ile ortalara doğru ilerledim. Bir tane boş yer vardı (arka tarafta) oraya gidip oturdum. Dinlediğim şarkıya ve dışarıyı seyretmeye o kadar odaklanmışım ki otobüsteki insanların yüzüne bakmak aklımın ucundan bile geçmedi. Yaklaşık 10 dakika sonra okula geldiğim için otobüsten indim. Okula doğru giderken birinin bana seslenmesi ile arkamı döndüm.

Elif: "Bahar! Dursana ." Bana doğru koşuyor.

Durup onu beklemeye başladım. Yanıma geldikten sonra beraber okula doğru gidiyorduk ki Elif bana soru sordu.

Elif: "Senin oradan geçiyor mu bu otobüs?"

"Geçiyormuş."

Elif: "Bundan sonra buna bin o zaman beraber gideriz okula."

"Bizde aldatma olmaz eski otobüsle devam."

Elif: "Ama fena mı oldu işte normalinkinden 10 dakika önce geldin."

"Siz ben gelmeden ne yapıyorsunuz."

Elif: "Oturup telefona bakıyoruz."

"Heh işte, o zaman 'erken' gelmenin bir mantığı yok ;)"

Elif: "Tamam be gelme jsjsjsjjs."

"Hehe gelmem tamam-"

Elif ile okula yaklaşmıştım tam okulun bahçe kapısından bahçeye girecekken birinin bana seslenmesi ile sesin geldiği tarafa döndük.

Bora: "Bahar! Bir dakika konuşabilir miyiz? Bana doğru koşarak

Bora yanıma gelince arkasından onun bu haline gülen arkadaşlarını gördüm. Aralarında sadece tek bir kişi suratıma mal gibi bakıyordu.

Bora yanıma gelince Elif beni kolumdan tuttu ve arkasına aldı (korumak amaçlı).

Elif: "Ne var?"

Bora: "İzin verirsen arkadaşınla konuşacağım."

Elif: "Vermiyorum kardeşim. Zorla mı?"

Elif Bora'ya arkasını dönüp beni de çekiştirerek kapıya doğru koşmaya başladı. Beni çekiştiriyordu ama ben Bora'yı son bir kez olsun dinlemek istiyordum bu yüzden Elif'i durdurdum ve

"Sen sınıfa git. Ben birazdan geleceğim."

Elif: "Ama-"

"Önemli değil. Sen git."