Ona nasıl teşekkür edeceğimi bulmak için biraz bahçede gezmeye başladım. Daha önce bahçede hiç bu kadar rahat gezdiğimi hatırlamıyorum derken içime bir şüphe düştü "Kimdi bu Yejun?" "Neden bana yardım ediyordu?" diye milyon tane şey düşündüm. Birden omuzumda bir el hissettim arkamı döndüğümde elin sahibinin Yejun olduğunu gördüm galiba tedirgin olduğumu anlamıştı çünkü ses tonu daha sakin geliyordu. Bana "İyi misin?" diye sordu. Galiba yüzümdeki o boş ifadeden anlamıştı bende iyiyim diyerek geçiştirdim...
OKUL SONU
Oku bittikten sonra sınıftan birkaç eşyamı alıp çıktım. Okuldan çıkarken birinin beni izlediğini hissettim ama umursamadım sonuçta herkes böyle bir olay yaşadıktan sonra böyle hissedebilirdi değil mi? Can sıkıntısıyla eve yürümeye başladım. Uzun bir süre yürükten sonra içimdeki his gitmediği için arkama baktım...Bir tane adam vardı 25-26 yaşındaymış gibi gözüküyordu ama galiba biraz abarttım çünkü üstünde bizim okulun erkekler için tasarladığı forma vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çocuk hala beni takip ediyordu. "Belki aynı mahallede yaşıyordur" diye düşündüm ve başka bir sokağa döndüm. Keşke dönmeseydim bu sokağın çıkışı yokmuş. Kaçmak için arkamı döndüm(kaçamayacağımı bilsem de). Çocuk benim tam önümde duruyordu.
X:Neden buraya geldin?
Chun Hei:Kimsin sen,adın ne?
X:Benim adım Seo Jun
Chun Hei:Neden buraya geldin?
Seo Jun:(Cebinden bir şişe çıkarır)Bu yüzden.
Chun Hei:Yardım edin,diye bağırırken bayılır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Chun Hei sandalyeye bağlı bir şekilde uyanır*
Chun Hei:N-nerdeyim ben?Heeey sesimi duyan var mı?
Seo Jun:Şu an bir depodasın ve seni benden başka hiç kimse duyamaz
Chun Hei:Benden ne istiyorsun?Ben sana ne yaptım?
Seo Jun:2 yıl önce sen bu okula ilk geldiğinde yanında bir çocuk oturuyordu. Hatırlıyor musun?
Chun Hei:E-evet...
Seo Jun:Çocuk sana çıkma teklifi etti ve sende kabul etmedin.
Chun Hei:Evet çünkü onun adını bile biliyordum. Ne yapmamı bekliyorsun?(bağırarak)
Seo Jun:(elindeki bıçağı göstererek)ses tonunu azalt
Chun Hei:T-tamam özür dilerim
Seo Jun:Bir daha olmasın
Chune Hei:Şimdi ne oldu o çocuğa?
Seo Jun:Hangi çocuk?He o çocuk.
Chun Hei:Evet o çocuk. Ne oldu o çocuğa?
Seo Jun:Şu an tam karşında(tahmin etmişsinizdir zaten)
Chun Hei:Nasıl yani o çocuk sen misin?
Seo Jun:Yok aslında kardeşim ama o gelemedi ben onun yerine konuştum. Kızım içtin mi sen?
Chun Hei:Hayır,kullanmıyorum.
Seo Jun:Tamam Seo Jun sakin ol. Onu kaçırmak için bu kadar uğraştın sakin,sakin.
Chun Hei:Bence sen içmişsin kendi kendine konuşuyorsun ya da şizofrensin ikisinden biri ikiside kötü ama neyse.
Seo Jun:Ya sabır.Neyse o çocuk benim.
Chun Hei:Neden sınıftaki diğer kızlar yerine bana teklif ettin?
Seo Jun:Ne yani burda sana bütün hayatımı anlatmamı falan mı bekliyorsun?
Chun Hei:Hayır. O zaman bir soru sorabilir miyim?(ben yazar olarak izin vermiyom ağla)
Seo Jun:Evet bu soru ile hakkın bitti(güler)
Chun Hei:Ha ha ha çok komik bak gülmekten öldüm yardım et.
Seo Jun:Tamam,yeter biraz da ciddiyet neyse sor bakalım sorunu.
Chun Hei:Beni neden kaçırdın?İşkence mi edicen?
Seo Jun:İşkence karşıtıyım onu söyliyeyim de sen 2 soru sordun bende şimdi cevap verdim.Dha soru yok
Chun Hei:Ama benim istediğim soruya cevap vermedin.
Seo Jun:Umurumda değil.Bir soru sor dedim iki soru sordun o zaman bende istediğime cevap veririm
Chun He:Çok zekisin ya.Keşke bu zekanı derslere harcayıp beni kaçırmasaydın.
Seo Jun:Tamam laf kalabalığı yapma.
Chun Hei:*sesini incelterek*Sen yaparken iyiydi.
Seo Jun:Bir şey mi dedin duyamadım?
Chun Hei:Yok bir şey demedim
Seo Jun:Tamam ben şimdi gidiyorum sen burada uslu uslu dur.
Chun Hei:Peki*sesini incelterek*ben zaten birden bire kalkıp seni öldürüp kaçacağım hasbinallah
Seo Jun odadan çıkar Chun Hei odayı incelemeye başlar. Odada elindeki ipleri kesmek için kesici bir alet arıyorken dışardan sesler gelmeye başlar.Chun Hei umursamaz ve odayı incelemeye devam eder.En sonunda üşümeye başlar ve neden üşüdüğünü anlamadığı için odayı daha çok incelemeye başlar ve pencerenin orda kırık camlar görür camlara doğru ayağını uzatır ama yetişemez bağlı olduğu sandalyeyi ayağı ile iterek cam kırıklarının yanına gelir o sırada sesler daha yakından gelmeye başlar Chun Hei cam parçalarından küçük olan bir tanesini alır ve avucuna saklar.O sırada sesler kapının önüne kadar gelir.Chun Hei az önce durduğu yere geçer ve kapı açılır içeriye birden bire ışık girdiği için gözleri kamaşır ve içeri girenin kim olduğunu göremez ama Seo Jun'u sesinden tanır.
Seo Jun ellerini çözer ve Chun Hei'nin elinden tutup(hala aşık glb-) kaçmaya başlar
Arkalarından o çocuk koşmaya başladı Seo Jun Chun Hei ile birlikte kendini bir kapıya kilitledi...
BENDEN BU KADAR DAHADA YENİ BÖLÜM YOK FALAN DİYOMUŞUM ŞFKWEŞFH
