Scared of Losing 'YOU'

6

KEN POV

Bumalik ako sa pwesto ko kanina at kinuha ang cellphone sa bag ko! Maybe I'm just a person na kung gusto lang kausapin ay kakausapin that's what I'm feeling right now! I'm hurt sa sinabi nila, so they have a secret na di ko kailangan malaman. It's hurt but I need to accept it.

I searched Stell's name in my contacts I need someone na makakausap kaysa ma drained sa pag iisip sa pantataboy nila josh sa akin.

"Hi! This is Ken! How are you?" text ko kay stell! 

"Yeah I know! I'm alright. How about you! It's seems your not in the mood!"

"Yeah, I'm just exhausted of their treatment. But I'm fine don't you worry!"

"I see! Just talk to them! Don't think to much Ken! You don't know the situation kung di mo sila tatanungin kung ano ang problema, diba?"

"Yeah! Seems your right! Maybe later I will talk to them!"

"Goods! Maybe it's enough! I need to go! I'm in the restaurant remember? Bye!"

Pagkatapos namin mag-usap ni Stell, ay binalik kuna ang cellphone sa bag ko! Tapos na rin ang break time. Kaya balik rehears na naman kami.

Pagkatapos ng ilang oras na practice ay nabuo na rin namin ang buong kanta! Kaya after last practice ay nagsiuwian na kami.

Hindi ko na muna pinansin si jah at josh, dahil wala ako sa mood ngayon makipag usap sa kanila, Kay pau nalang ako magtatanong, sa mga inasta nila.

Naglakad na ako palabas ng building, at sumunod ang tatlo sa likod ko! Ni isa sa amin ay walang gustong magsalita. Pagkarating namin sa parking lot ay agad akong nagtungo sa sasakyan ko.

"Pau, una na ako, sumunod ka nalang!" Tumango lang si pau, At sumakay din siya sa kanyang motor.

Ang bigat sa pakiramdam na may lihim na tinatago ang ka grupo mo! Matagal na kaming magkasama halos pitong taon, pero ngayon lang ako nakaramdam ng ganito! Kung may problema sila sa akin, sana sinabi nalang nila sa akin, kaysa maramdaman ko pa na parang I'm not belong to the group.

Nakarating na ako ng restaurant ni Tito na wala sa mood! Hinintay ko lang si pau ng ilang minuto at dumating na rin ito. Sabay kaming pumasok sa loob medyo, hindi ganoon karami ang costumer, kaya medyo nakakagalaw kami may iilan na gusto mag papicture Kaya natagalan kami sa labas.

Pumasok na kami sa loob ng restaurant after ng picture moments sa labas, medyo Marami rami rin ang A'tin na naghintay sa amin.

"Hi!" bungad ni Stell sa amin ni pau.
Pansin ko ang ibang tingin ni pau Kay stell Kaya medyo na iinis ako sa tingin an niya kay Stell.

"Hi!" medyo nadagdagan ang bigat sa loob ko! bakit ba parang gusto kung mahiga nalang!

Sumunod kami kay Stell, para puntahan ang table for two na vacant. Pagdating namin ay agad akong nag order dahil ramdam ko na rin ang gutom. Mukhang naramdaman rin ni Stell ang bigat na dinadala ko. Dahil sa mga tingin na binibigay niya. Umalis na si Stell sa table namin.

"Are you okay ken? Parang kanina kapa tahimik! May problema ba?" napansin rin para ni pau.

"Mabigat lang kasi sa dibdib pau ang ginawa ni josh kanina sa practice dre! Parang I'm not belong to the group, kasi kung tutuusin, sana wala tayong lihim sa grupo!" inilabas kulang ang nararamdaman ko, dahil ang bigat ehh! at ngayon ko lang to naramdaman.

"Ken! Pasensya na sa nangyayari kanina! May mga bagay kasi na limitado lang ang pwede nating malaman! Ang pinag-uusapan kasi namin kanina ay personal na problema ni jah! Na Hindi mo dapat malaman!"

"Bakit hindi ko dapat malaman?" Tanong ko, kung may problema si jah sa'kin dapat sa akin niya sinasabi!

"Sa pitong taon natin na magkakasama bakit ngayon pa naging mapaglihim si jah! Oo madalas na magbatuhan kami ng sama ng loob pero dapat sinasabi niya parin kung may problema siya mismo sa akin!"

"Ganito kasi yun,.." naputol ang sasabihin ni pau dahil dumating na ang pagkain namin.

"Enjoy eating!" Sabi ni Stell pagkatapos niyang iserve sa amin ni pau ang pagkain.

"Come and join us Stell!" napatingin ako kay pau! Sa matagal namin pagsasama ni pau ngayon lang siya nag yaya sa employees ni Tito!

"No! Mayroon kaming sinusunod na rules! Maybe next if I'm free!" nakangiting sabi ni Stell!

"Stop smiling Stell!" ayukong ngumiti ito sa iba, dahil gusto ko ako lang ang makakakita sa mga ngiti niya.

"I'm sorry, Ken?" patanong na wika ni Stell sa akin,

"Wala sige na pwede kanang umalis!" si Stell ang napagbununtungan ko ng sama ng loob ko.

"Okay!" kita ko ang lungkot sa kanyang mga mata! I'm sorry Stell..

"Ken! Bakit mo naman pinagsalitaan si Stell ng ganoon? Mukha tuloy napahiya sa ginawa mo! Tingnan mo ang paligid nakatingin na sa'tin ang ibang kumakain dahil sa lakas ng boses mo!"

Nakita kung pumahid ng luha sa mata si Stell! Ano ba Ang ginawa ko! Bakit si Stell pa? Bweset. Tumakbo ako sa pwesto ni Stell at hiwakan ko ang mga braso niya. Humarap si Stell sa akin.

"Sir! I'm okay, di mo na kailangan humingi ng tawad, it's part of my job!"Nakangiti man ito, pero kita ko ang sakit sa mga mata niya.

"Sige sir, alis na po ako! Enjoy eating and have a good evening!" umalis si Stell sa harap ko! Gusto ko man siyang habulin pero kahit Tito ko ang may Ari nito, ay kailangan ko pa rin bigyan ng respect ang ibang employee.