Aria's POV
Naiwan ako sa pwesto namin ni Preston kanina. Nakatulala sa kawalan at iniisip pa rin ang lahat ng mga sinabi niya. Nakahawak pa rin ako sa aking kwentas. Sobrang lakas ng kabog ng aking puso, hindi ko tuloy maiwasan na sundan ng tingin si Preston. Papalayo na siya sa akin.
"L-Lasing ba ako?" I slapped my face. "Aray!" reklamo ko sa sariling katangahan. "Hindi naman ako nananaginip pero bakit parang panaginip ang lahat ng mga pinagsasabi niya?"
"You're creepy." isang tinig ang nagsalita sa gilid ko at nakita ko si Alexus na nagtatakang nakatingin sa akin.
"A-Ano??"
"You're talking to a...stone?" turo niya pa sa malaking bato na nasa harapan ko.
I cleared my throat and acted as if nothing happened. "Hindi ah! "
"Oh, really? It seems like you are," he sarcastically said, looking at me like I was the most stupid person he had ever known. "Huwag ka nang uminom dahil lasing ka na."
I sighed. "Saan ka pala pupunta?" hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas para itanong iyon sa kanya.
"Bahay." walang ganang aniya.
"I-I'll come with you."
"Why?"
"Y-You're right, nahihilo na rin ako kaya magpapahinga na ako." sabi ko pa kahit hindi naman talaga iyon ang totoong dahilan.
Gusto ko lang umiwas kay Preston Jay. Dahil kahit naiintindihan ko ang mga sinabi niya sa akin kanina hindi pa rin nagsi-sink in ang lahat ng iyon sa utak ko.
"Okay." Iyon lang ang sinabi niya at naglakad na kaming dalawa paakyat ng hagdan. Nasa likuran niya lang ako, nakasunod sa kanya.
Walang nagsasalita sa aming dalawa pero hindi naman ako nakaramdam ng ilang sa presensiya niya. Siguro siya lang din ang tipo ng tao na hindi palasalita pero hindi naman pangit ang ugali pag nakilala. Hindi man siya approachable katulad ni Alexus pero hindi ko rin naman mararamdaman ang kasungitan niya.
Nakarating nalang kami sa bahay pero ni isang salita ay wala talagang lumabas sa bibig naming dalawa. Umakyat siya sa stairs at ako naman ay dumeretso sa living room. Napansin ko si Alexis doon na naglalaro ng mag-isa pero binabantayan naman siya ng mga katulong niya.
"Alexis.." I sat beside her and I was surprised when she covered her nose. "W-Why?"
"You smell nakainom, Ate." sabi niya while still covering her nose with her hand.
Tinakpan ko ang bibig ko at inamoy gamit ang kamay ko nung bumuga ako ng hangin doon.
"Nagkainuman kami ng mga kuya mo. Wait, magsisipilyo lang ako." Tumayo ako at nagtungo sa kwarto ko para magsipilyo.
After nun ay kumuha ako ng towel saka pinunasan ang basang parte ng bibig ko. Nahihilo pa rin ako kahit nailabas ko na ang mga nainom kanina. Ito talaga ang pinakaayaw ko kapag napasobra ako sa alak, sinusuka ko lang.
I went outside the comfort room but was taken aback when I saw Jay comfortably sitting on the couch. "What are you doing inside my room!?"
"Umalis ka bigla doon after natin nag-usap, akala ko kung saan ka nagpunta kaya hinanap kita."
Nakakapit ako sa pintuan ng banyo at sobrang bilis talaga ng tibok ng puso ko. Napatingin pa ako sa nakasarang pinto ng kwarto ko.
"I was worried baka kung anong nangyari--" hindi ko na siya
YOU ARE READING
Beauty of Chaos
Non-FictionI thought life would be this easy and full of happiness. I thought our world only revolved around vices, alcohol, and sex. But everything is an illusion; with every step that you take, there's always a challenge, and you only have two choices: to co...