=Tanışma=
"Sen gökyüzündesin,ben yeryüzünde bizi ayıran şey bu."
"dövüşçü hadi başlayalım"
Dedim efeye dönerek
"maalesef bugün tek başına antrenman yapmalısın fanus'u akşam ki dövüş için hazırlamam lazım" şaşırmıştım çünkü bundan haberim yoktu
"akşam dövüş mü var? Peki benim bundan neden yeni haberim oluyor Efe" ses tonum fazla yüksek çıkıyordu ama engel olamıyordum
"Sanırım anlatmayı unutmuşum özür dilerim kafam şu sıralar çok dolu" eliyle kafasını ovuşturdu
"Anlatmak istersen burdayım dövüşçü" diyince Efe gülümsedi
"Çenen değil elin çalışsın çirkin ördek yavrusu"
Efe saçlarımı karıştırıp gitti. Bu hareketi sevmediğimi biliyordu ve beni sinir etmek için yapıyordu... boks eldivenlerimi elime geçirdikten sonra boks torbasının olduğu kafese ilerledim tek başıma antrenman yapmaya başladım. Efe o olmadığı zamanlarda karşımda ki torbaya bakarken her zaman beni sinir eden şeyleri düşünmem gerektiğini söylediği için beni sinir eden ne varsa aklımdan geçirdim ve yumruklarıma hakim olamadım kendimi çok kaptırdığım sırada telefonumun çalma sesiyle kendime geldim. Arayan kişiye bakmak için kafesten çıktım ve çantamda ki telefonumu aldım arayan kişi tabiki yarendi beni ondan başkası aramazdı zaten telefonu açıp kulağıma yerleştirdim
Yaren (📞): okula gelmeyi düşünüyor musunuz Zühre hanım
Zühre (📞): kızım daha okul saati gelmedi
Yaren(📞): zühre bugün erken başlıyoruz gösteri için prova yapacaktık sakın unuttum deme
Eyvah, gösteri...tamamen aklımdan çıkmıştı ve Yaren bunu duysa beni keserdi
Zühre(📞): unutmadım tabikii Yaren ben ve okulla ilgili birşeyi unutmak saçmalama
Yaren(📞): hoca gelmeden burda olmazsan o güzelim saçlarına yazık olur Zühre
Tehdidini edip içini rahatlattıktan sonra telefonu yüzüme kapattı. bende hemen çantamı alıp üst kata odama doğru ilerledim, üzerime okul kıyafetlerimi geçirdikten sonra çantamı toparlayıp efe'ye çıkmam gerektiğini söyledikten sonra fanus'tan çıkış yaptım.
Okula gitmek için tekrardan metro durağına gittim, biraz bekledikten sonra metro geldi.
Metrodan indikten sonra koşa koşa okula gittim sokaktaki insanlar bana aklımı kaçırmışım gibi bakıyordu. Okulumun önüne vardığımda nefes nefese kalmıştım daha sonra okula girip sınıfıma doğru ilerledim tam tahmin ettiğim gibi Yaren kapının önünde beni bekliyordu. Beni gördüğünde sinirle elindeki saati gösterdi
"İlk gösteriyi kaçırdın zühre nerdeydin?" Yarenin sinirli olduğu yüzünden anlaşılıyordu
"fanustaydım" diyerek kısa bir cevap verdim
"Zühre dövüşü düşündüğün kadar derslerine de önem vermen gerekiyor farkında mısın?"
Söyleyecek birşeyim olmadığı için yarene sarıldım çünkü sarılmak yaren'i her zaman sakinleştiriyordu ve bu benim olaylardan kaçış şeklim haline gelmişti.
