'Ölümle yaşam arasında'
Çıplak ayaklarla sonunda hastanenin önündeydim. Koşarak hastaneye girdiğimde bir kaç insanın bakışlarının bana döndüğünü fark ettim ama onları şuan önemsemiyordum
Girişteki görevli kişilere atlas'ın adını ve soyadını söyledikten sonra hâlâ ameliyatta olduğunu söylediler
Ameliyathanenin üçüncü katta olduğunu öğrenince asansör yerine merdivenleri tercih ettim ve koşarak yukarıya çıkmaya başladım
Birine çarptığımı fark ettim ama özür bile dilemeden yukarıya çıkacakken tanıdık bir ses duydum
"zühre iyi misin?"
Bora'yı görünce afalladım çünkü onu görmeyi beklemiyordum
"ağlamışsın ve ayakların da ayakkabı yok ne bu hâlin?"
Sesimin titrememesine dikkat ederek zar zor konuşmaya başladım
"
bir arkadaşım ameliyatta"
"geçmiş olsun ameliyathanenin oraya mı gidiyordun? dur sana yardım edeyim"
B
ora koluma girdi ve beni yukarıya doğru çıkarmaya başladı
O kadar çok ağlamıştım ki gözlerim çok ağrıyor ve kararıyordu
Sonunda üçüncü kata ulaştığımız da kırmızıyla yazılmış olan "AMELİYATHANE' yazısını gördüm
Düşecek gibi olduğumda Bora kolumdan daha sıkı tuttu ve beni ameliyathanenin önündeki sandalyelerden birine oturttu
"sana su alıp geliyorum bekle burda" dedi ama bekle burda demeseydi de kalkıp gidecek kadar gücüm yoktu zaten
Aklıma Yağız geldi. onun haberi olmak zorundaydı.
Telefonumu titreyen ellerimle zorlukla çıkarıp yağız'ı aramayı başardım
Telefon biraz çaldıktan sonra açıldı
Yağız📞: zühre
Sesi kısılmıştı ve anladığım kadarıyla ağlamıştı
Zühre📞: Yağız...Atlas vuruldu hastanedeyiz
Sessizlik...
Yaklaşık 5 dakika kadar konuşmadı bende o birşey söylemeden kapatmadım
Yağız📞: gelemem zühre, ben onu görmek bile istemiyorum artık. Kötü birşey olursa haber edersin
Telefonu suratıma kapattı
Kötü birşey olursa haber edersin
Abim ölünce haber edersin
Atlas, Yağız için benden uzaklaşırken
Yağız, Atlas bu durumdayken hastaneye gelemeyeceğini söyleyip telefonu kapatmıştı.
Hastane kokusu ve bu duyduklarım birleşince katlanılmaz bir hâl aldığı için tuvalete gidip kusmak zorunda kalmıştım
"nereye kayboldun birden"
Kendimi tekrardan sandalyeye bıraktım
