Prologue

11 3 2
                                        

" Happy New Year Love" I whispered in the air.

My first New Year without him, I felt sad and hurt at the same time.

I wish you were mine again...

"Wy let's go, your aunt is waiting for us" my mom shouted.

I found my self carrying a handbag and yung maleta ko.

"My god Wy you're so mabagal" maarteng sabi ng pinsan ko.

"You're so maarte, nag reklamo ba ako?" I replied then rolled my eyes on her.

Sumakay nako sa Van at sa pinaka likod na ako umupo dahil kailangan ko ng space para sa sarili ko.

" San Joaquin here we go" Sabi ng isa ko pang pinsan na si Renz.

As usual tinulugan ko nalang ang buong byahe, ayokong maka rinig ni isang arte ng mga pinsan ko naiirita ako.

Hindi ko namalayan na nandito na pala kami sa rest house kung San kami mag ii-stay.

This was  my lola's rest house, she lives here after her children got married and have families.

Lola and Lolo are both in God's hands right now, I remember how my Lola Ting cries when she knows we're leaving this house.

"Hoy Wyane anong itsura yan? okay kalang sis?" My ate Caily asked and I just nod.

"Excuse me po, I want rest na po" I informed them and go to my room.

I have room here in Lola's house,she gave me one because since we were kids I'm just the only one who wants to be alone.

Reading books are my things, I didn't care in everyone after all.

"I'm staying here for 1 week without you." I said.

I missed him, I missed everything about him.

His eyes.

His smiles.

All of him...

"How will I moved on when you're still running to my mind." Sabi ko na muntikan na mapiyok.

Tumulo na ang luha ko, Alam ko naman kase sa sarili ko na hindi pa ako okay, hindi ako magiging okay.

He was my first.

All the firsts I've experienced siya ang nakakita ng lahat.

Kaya paano niya nagawang gawin sakin to?

Kahit sabihin niya pang mahal niya ako nagawa niya na ang bagay na pinaka ayoko sa lahat.

Ang bitawan ako habang inaayos ko yung sarili ko.

Hindi ko na malayan sa sobrang iyak ko nakatulog na naman ako.

That was my routine everyday, ang maisip siya at umiyak tapos makakatulog na.

So painful Wy.

Sobrang sobra yung sakit na hindi ko na alam paano kita mapapatawad, hindi ko alam paano ko maayos ang sarili ko. Dahil nung umalis ka naging miserable nadin ako.

............

"Edi kayo na sobrang tanga niyo naman sa pag ibig." sabi ko sa mga kaibigan ko.

Ano ba naman to ginawa pa akong 5th wheel sa double date nila.

"Shut up Wyane, I told you already find another man." Alliah replies.

"Ano kaba Alliah mas tanga ka pala eh, alam mong hindi pa yan nakaka moved o- " Tinakpan ko agad ang bunganga ni Linn.

" Naka moved on na ko matagal na" sabi ko naman.

Sinabunutan agad ako ni Alliah, mukhang hindi naniniwala sa sinabi ko.

" Ashumera ka te, Hindi kapa naka moved on, Wy wag ako." Alliah's replied.

Tinignan ko siya ng masama at agad naman itong tumawa, kumapit pa sa kamay ng jowa niya akala mo talaga hindi sila mag hihiwalay.

We're in 4th year college taking up Bachelor of Arts in Psychology sa PHINMA-University of Iloilo.

Ang dalawa ay mag lo-law school after grad, while me mag me-med school ako.

I want to pursue my dream course, as well as his dream job for me.

Wy my greatest love...

The man who wants to marry me, but he Leave me in my darkest night.

.....

"Wyane Stop it, don't hurt yourself again" Sabi ng mama ko.

Umiiyak ako ngayon sa kwarto ko habang hawak ang isang blade sa kamay ko.

"Get out, hindi ko kailangan sundin ang gusto mo." Sigaw ko.

Hinawakan ko ng mahigpit ang blade habay ang kamay ko ay nanginginig na at ang mga mata ko ay lumuluha na rin.

" I hate all of you, Leave me alone." I shout again.

"Please Wyane, removed that blade in your hands." nagmamaka awang sabi ng nanay ko.

Sila rin naman ang rason bakit iniwan ako ni Wy, kung bakit hindi man lang siya nag explain sakin.

Tapos ano? magmamakaawa ang magaling Kong ina? hindi ako tanga para sundin siya.

"Leave me now or else itutuloy ko to." pagbabanta ko..

" Are you out of your mind Wyane? ano dahil lang sa lalaki kaya mong saktan ang sarili mo? pati si mama sasaktan mo?" biglang sabi ng kapatid ko.

" Wow naman kuya coming from you talaga? ang paboritong anak nag salita." sagot ko sakanya.

Bigla na lang akong sinampal ng mama ko, lalong tumutulo yung luha ko habang naka yuko.

" You're not allowed to shout at sumagot sagot ng ganyan sa pamilyang to, wala kang karapatan " sigaw ng mama ko.

Kinuha ko nalang yung susi ng sasakyan ko at umalis ng bahay habang sila naiwang nakatulala sa kwarto ko.

Sumakay ako sa kotse ko at pinaandar nalang ito.

I don't know where to go, basta nag maneho lang ako hanggat san ako dadalhin nito.

I found my self in front of the white sand and a tall trees, lumingon ako at nakita ko ang rest house ng lola ko.

Umupo ako sa buhangin habang tinatanaw ang dagat ang ang araw na papalubog.

I wish you're here beside me, ikaw lang yung taong makakaintindi sakin. Yung taong  alam Kong hinding hindi ako sasaktan, mahal na mahal kita wy, bakit mo ako ginanito? sinira mo ako lalo.

Ikaw lang yung kinakapitan ko nong Panahon na lubog na lubog na ako, ikaw yung pinagkatiwalaan ko na sasalba sakin kapag lunod na lunod nako.

Pero ikaw rin pala ang rason kaya tuluyan akong nalunod at hindi na maka ahon sa buhay ko.

You're the reason why I stay but you're also the reason why I pushed my self away.

Pero sana andito kapa edi sana masaya ako, masaya tayo. Kinakapitan ko parin yung mga salitang binitawan mo, sobrang sakit Wy, sobrang sobra.

I will treasure you in this lifetime, Sana sa ibang mundo pipiliin mo parin ako.

I missed you so much Wy..

The Hardest GoodbyeWhere stories live. Discover now