17 yaşına kadar mükemmel bir hayatı olan sinir hastası bir kızın abisiyle birlikte hastaneye gitmesiyle hayatı altüst olur. Acaba ailesi gerçekten ailesimiydi?
Kitap için bir tiktok hesabı açtımm. Hesap adı; benimsessizdenizimde
Daha çok yeni bir kitap ama ben çok heyecanlıyım napayım.
Sizleri seviyorumm.
Bölüm şarkıları; Yeniden de sevebiliriz...Akdeniz-Ayna Ne yapardım-Gökçe Erkekler De Yanar-Nazan Öncel
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kadir ve Işık temsili) ————-/——
Işık
Can beni kahvaltı masasına gelene kadar bırakmadı. Beni sol baştaki sandalyeye oturtup hemen yanıma oturdu. Sonra ailenin diğer üyeleride gülerek geldi. Kadir bana kötü kötü bakışlar atarken ben ona dil çıkartıyordum. Cenan bey afiyet olsun diyince gerçekten artık yemek yemem gerektiği aklıma dank etmişti.
Hızla tabağıma masadaki şeylerden alıp yemeye başladım. Gerçekten çok acıkmıştım. Emine hanım tabağıma patatesli börek bıraktı.
"Ben yaptım taze taze ye güzel kızım." Hızla börekten kocaman bir parça aldım. O kadar güzel olmuştuki ağzım dolu dolu konuştum.
"Gercekten çok güzel olmuş" sesim boğuk ve tuhaf çıkmıştı. Yavuz bana gülerek bir bardak su uzattı. "Boğulucaksın yavaş." Hemde gülüyordu. Alla alla bunların kafasına bir gecede saksımı düşmüştü.
Suyu alıp kafama diktim. Herkes doyduktan sonra masadan kalkıp salona geçtik görevli ablalar masayı toplamış çay servisine başlamıştı.
Can ve Sarp'ın tam ortasında oturuyordum. İkiside birbirine kıskançlıkla bakıyordu. Can bir eliyle saçlarımı parmağına dolamış oynuyordu. Sarp'ın gözü ördüğü saçlarımdaydı ve gülümsüyordu. Kadir tam karşımızda bana kötü kötü bakarken ona dil çıkardım.
Kaşlarını çatınca pisçe gülümsedim. Eren hastaneye gitmişti. Yavuz'un ise dersi vardı. O yüzden Fakültesine gitmişti. Sarp ve Mert birazdan okul için çıkacaklardı. Bu gergin ortamı Cenan bey'in öksürük sesi böldü.
"Bir karar verebildinmi kızım? Kalıcakmısın bizimle bize şans verecekmisin?"
Derin bir nefes aldım. İlk önce bana umutla bakan Can'la kesişti bakışlarım.
Sonra hayır desem ağlayacak bakan Mert'le. Sarp ise bana pişmanlıkla ve korkuyla bakıyordu. Kadir ise şuan hayır desem beni istediğim yere götürecek kadar heyecanlıydı.
Kafamdaki soruları bir kenara atmayı denedim. O şehir bana acıdan başka birşey vermeyecekti. Eski anlılarım yüzüme yüzüme çarpacaktı. Hem onlar beni istemiyordu ki oyunmuşum ben lanet olsun. Bu oyun işini onlara söylemeyi daha sonraya bırakmaya karar verdim.
