17 yaşına kadar mükemmel bir hayatı olan sinir hastası bir kızın abisiyle birlikte hastaneye gitmesiyle hayatı altüst olur. Acaba ailesi gerçekten ailesimiydi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Işık kızım)
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnnn
———————
Benden
Işık titreyerek bir zamanlar abi dediği adama bakmaya devam etti içinde volkanlar patlıyordu. Canı acıyordu.
"Demek elindeki bıçakları bana vermeye geldin ." Zorda olsa yüzüne alaycı bir gülümseme yerleştirmişti.
"Hah! İşte hep böyle zeki olmalıydın! Sana hep acıyarak baktığımı görmeliydin!" Işık duyduklarıyla sarsıldı. Hepsi yalanmıydı.
İlk defa zorbalığa uğradığında yanında ağladığı oydu. Ona ilk defa bisiklet sürmeyi öğretende oydu.
Hatta kuzenleri onu bir otobanın yanına darp edip bıraktıklarında bile onu kurtaran yine abisiydi.
"Nasıl yaptın bunu bana?" Işık artık sinirleniyordu. "Nasıl oyun oynadınız bana! Neler dönüyor anlatmak zorundasın!" Hasan kayıtsızca omuzlarını silkti.
"Hiçbir şey yapmak zorunda değilim. Zaten yakında öğrenirsin." Bu Işık'ı daha sinirlendirmişti.
"Sen benim abimdin! Her anımda vardın!" Doğruydu her anında abisi yanındaydı o abisinin küçük yıldızıydı.
"Şuanda arkanda bizi izleyen ailen ve sen en kötüsünü hakediyorsunuz!" Hasan bağırınca Işık irkildi.
"Neden bahsediyorsun!" Işık salağa yatması onu dahada sinirlendirdi. Ama Işık gerçektende bilmiyordu.
"Benim Kardeşim senin yüzünden öldü! Senin lanet ailen yüzünden öldü!" Işık duyduklarıyla elini kalbine koydu. Ama Hasan artık yıllardır içinde tuttuklarını bağırmak istiyordu.
