"Öpüştüler. Dağınık bir şekilde ama bir şeyler hissetme konusunda o kadar çaresizdiler ki."
Minho yozlaşmış bir gizli ajandı. Sonunda ondan kurtulmaktan başka istediği hiçbir şey yoktu.
Jisung, 3racha adlı bir grupta yer alıyordu ancak depresyon ve...
Seul'ün tıpkı hayal edebileceğiniz gibi kokan, sokak yemeği restoranlarından birinin arka tarafındaki küçük, odada oturuyordu. Duvarın yukarısındaki küçük bir pencere tek ışık kaynağıydı ve yalnızca oradan geçen arabalar sayesinde aydınlanıyordu.
Minho rahatsız sandalyeye oturdu ve ona görevini verecek çağrıyı bekledi. Bundan nefret ediyordu. Bundan gerçekten nefret ediyordu ama bu konuda ne yapabilirdi? Ne yapabilirdi? Tek umudu Minho'ya son talimat verdiğinde patronunun ona söylediği altı kelimeydi."Artık yapacak pek bir şey yok." Minho, sanki hayatı onlara bağlıymış gibi bu sözlere tutundu.
Önündeki oldukça eski bilgisayarın ekranında bir e-posta belirdi.Zamanı gelmişti. Tek yönlü telefonunu çıkardı ve gelen aramayı yanıtladı.
"Lee K. Bana sağındaki bardağın içerdiği likörün türünü söyle.", kesinlikle Jung-ho'nun sesiydi, ama Minho'nun olması gereken yerde olup olmadığı ve bir yerde rehin tutulmadığı konusunda kanıta ihtiyacı vardı. Minho hiç tereddüt etmeden masanın üzerindeki ağır bardağı aldı ve donuk ışığa doğru tuttu. Kadife kırmızısı görünüyordu ve içini görüyor gibiydi. Bardağı burnunun altına tuttu.
"Kan. Asetaldehitle karıştırılmış bir insan kanı."
"Güzel. Şimdi görevin." Minho bardağı bir kenara bıraktı, bu zaten tanımlaması gereken en iğrenç şeylerden çok uzaktı.
"Şimdiye kadar sadece insanları gözettin, sadece davranışlarını denetledin ya da bilgi alınmasına yardımcı oldun.", Bilgi almaya yardım etmek, birine işkence yaptığını söylemenin üstü kapalı bir yoluydu, diye düşündü ama çenesini kapatmanın daha iyi olacağını biliyordu.
"Bu sefer farklı olacak." Minho bu sefer yapması gereken şey yüzünden gergin bir şekilde dudağını ısırdı.
"Bu sefer hepsini yapacaksın. 6 ayın var." kalbi tekledi. Hepsini.
Minho "Kim o?" diye sordu. Aptalca bir soru; kimse son hedeflerinin kim olduğunu bilmiyordu.
"İhtiyacın olan her şeyi zamanla alacaksın."
"Tamam." Jung-ho başka bir şey söylerken telefonu kapatmak üzereydi.
"Düzgün yap. Bu senin son işin."
----------
Merhabalar bir kitaba daha hoş geldiniz. Umarım bu Minsung evreninden de zevk alırsınız. Şimdiden okuduğunuz için teşekkürler. Aşırı uzun bölümler yazacağımı düşünmüyorum. Böylece okurken hem hikayeden kopmazsınız hem de sıkılmazsınız.
Kendinize iyi bakın. <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
