Bosom Buddy ||YM||✓✓ˢʰᵒʳᵗ ˢᵗᵒʳʸ

.07.

.

.

.

යුන්ගී එයාගේ ඩ්‍රීම් යුනිවසිටි එකට යන්න දැන් පලවෙනි කඩඉම පහු කරත් යුන්ගී ෆ්ලයිට් එකට ගොඩ උනේ දුකින්.. ඔම්මගෙයි අප්පගෙයි ඇස් වල පිරිල තිබුනු කදුලු දැක්කම යුනිවසිටි යන ගමනට තිත තියල ආයෙම ඔම්මට තුරුලු වෙන්න තිබුන නම් කියල එයාපෝට් එකේ ඉද්දි යුන්ගීට සිය වතාවක් හිතෙන්න ඇති..

එයාට වෙන් උනු සීට් එකේ වාඩි වෙලා දාගෙන හිටිය පොඩි බැක් පැක් එක අතට අරන් ඇරලා උදේ මිසිස් පාර්ක් ජිමින් දෙන්න කියලයි දුන්න පොඩි බෑග් එක අතට ගත්තා..

බෑග් එකේ තියෙන්නෙ මොකක් උනත් එබෙන සොෆ්ට් දෙයක් නිසා යුන්ගිට ඒක බලනකල් ඉවසීමක් තිබුනෙත් නෑ..

අනික ජිමින්නෙ දීලා තියෙන්නෙ...

හරි ඒක දැක්කම යුන්ගිට හිනා ගියා..

ඕක්ටපස් ප්ලශියෙක්...

හරි විදිහ නම් ඒක අනිත් පැත්ත ගැහුවම එන්න ඕනි හිනා වෙන ඕක්ටපස් කෙනෙක්..

ඒත් යුන්ගීස් ස්පෙශල් එකේ මොන පැත්තට ඒ ප්ලශිය හැරෙව්වත් ආවේ බුම්මන් ඉන්න ඕක්ටපස් කෙනෙක්..

හරියට ජිමින් වගේ.. යුන්ගිට හිනාව අතරෙම එහෙම හිතුනා...

පැය ගානක ගමනාන්තයක්.. පලවෙනි ගුවන් ගමන නිසා යුන්ගීට හුඟක් මහන්සියි.. එයාපෝට් එකට ආව එයාගේ කසීන් යුන්ගිව අදුන ගෙන යුන්ගි ලඟට ඇවිත් කතා කරපු නිසා යුන්ගිට ඉක්මනින් එයාගේ අලුත් නවාතැනට යන්න පුළුවන් උනා..

" යුන්ගී මහන්සිද?? "

උණුසුම් වැළඳ ගැනීමක්.. අදින් පස්සෙ අවුරුදු පහකට තමන්ගේ ඔම්මා වගේ ළඟින් ඉන්න යන කෙනා..

" ඔව් හුඟක්.. "

" යන්න ගිහින් වොශ් දාගෙන එන්න.. කෑම කාලම ගෙදරට කතා කරන්න පුළුවන්නේ.. "

යුන්ගී හිතුවටත් වඩා ඉක්මනටම එයාගේ අලුත් ජීවිතේට හුරු උනා.. අවුරුදු ගානක් ජීවත් උනු පරිසරය සමාජය මිනිස්සු වෙනස් උනත් අලුතින් වෙනස් උනු එයාට ජීවත් වෙන සමාජයට එයා කැමති උනා..

එතකොට ජිමින්.. ජිමින් එක්සෑම් ඉවර නිසා ගෙදරට වෙලා ඉන්නේ.. වෙනදට කතා කරපු රන්ඩු කරපු කෙනා නැතුව හුඟක්ම පාලු ජිමින්ට.. ඒත් එයා පාඩුවේ කාමරේට වෙලා ෆිල්ම් බල බල දවසම ගත කරන්න හුරු උනු නිසා ගෙදර අයටත් ජිමින් ගැන ජිමින්ගේ හිතේ තියෙන දේවල් ගැන දැන ගන්න උනේ නෑ.. එයත් එකම ගෙදරක දෙමාපියන් යටතේ හිටියත් ගොඩක් දුරස් උනා.. හරියට යුන්ගී පිටරටකට ගිය නිසා ගෙදරින් දුරස් උනා වගේ..