Dikkat! Yetişkin içerik uyarısı.
Not; Kitapta +18 sahneler olacaktır, rahatsız olacakların dikkatine. O bölümlere işaret koyarım.
Tutku ve aşk dolu mahalle klasiği .
🌿
Bahar aşık olduğu adama bakarken, kalbinin sıcacık olduğunu hissetti.
Mahir A...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ocak ayı bitmişti. Şubat ayının ilk haftası güneşli geçiyordu. Güneşi gören insanlar özellikle de çocuklar uyanır uyanmaz kendilerini sokağa atıyor, annelerinin eve girin çağrılarına kulak asmıyorlardı.
Bahar çocukların o şen kahkahalarını duydukça mutlu oluyordu.
Hafta sonu olduğu için atölyeye gitmemiş arkadaşı ile dışarı çıkmıştı. Yeliz sabah arayıp hava çok güzel dışarı çıkalım dediğinde itiraz etmeden hazırlanmaya başlamıştı.
Üzerine giydiği kar yıkamalı kotu ve siyah boğazlı kazağı ile gayet sıradan giyinmişti. Bahar giyim işinden pek anlamazdı. Neyin içinde rahat ediyorsa onu giyerdi. Yeliz ise Bahar’ın tam tersiydi. Arkadaşı giyinmeyi severdi. Güzel fiziği sayesinde giydiği her şeyde yakışırdı.
“Mahir Asuman’la evlenmek istememiş.”
Bahar arkadaşının söylediği şey ile sanki omuzlarından kocaman bir yük kalkmış gibi hissetmişti.
“Sen nerden biliyorsun?”
“Annem söyledi. Bahar annem senin Mahir’den hoşlandığını biliyor.”
“Bize geldiğin akşam anlamış. Dün dedi bana da Bahar kızıma söyle daha fazla üzülmesin Mahir istememiş dedi.”
Bahar duygularını bu kadar belli ettiği için kendine kızsa da şu an Mahir’in Asuman’ı istememiş olmasına daha çok seviniyordu. Kaç gündür Mahir’i her düşündüğünde vicdan azabı çekiyor, kendini kötü hissediyordu. Şimdi ise kalbinde ki o yük kalkmış, midesinde uçan kelebeklerin prangaları çözülmüştü.
“Yeliz içim içime sığmıyor, normal mi?”
Yeliz küçük bir çocuktan farksız görünen arkadaşına bakıp şefkatle gülümsedi. Bahar’ın daima çok mutlu olmasını istese de bunun olmayacağını biliyordu. Toz pembe bir hayatta yaşamıyorlardı. Kötü insanlar vardı. Yine de elinden geldiği kadar arkadaşının yanında olacak onunla beraber mutlu olup onunla beraber ağlayacaktı.
“Sen şimdiden böyleysen Mahir senden hoşlansa ne yaparsın kim bilir?”
Bunun düşüncesi bile Bahar’ın heyecanlı bir soluk almasına neden olurken çok kısa bir an Mahir ile sevgili olduğunu hayal etti. İş çıkışlarında Mahir’in onu eve bırakmak için gelmesini, beraber sinemaya, yemeğe gittiklerini düşündü. Belki de öyle olmasını istediği içindi bilmiyordu ama kafasında yan yana duran Mahir ve Bahar’ı birbirine çok yakıştırmıştı.
“Sence Mahir benden hoşlanır mı?”
Yeliz’e göre Mahir çoktan Bahar’dan hoşlanmaya başlamıştı. Bahar’ın anlattıkları her hangi sıradan birinin yapacağı bir şey değildi. Özellikle hiç bir sebep yokken Bahar’ı eve bırakmak için gelmesi hoşlandığının kanıtıydı. Hoşlanmıyorsa bile ilgileniyordu. Yine de bunu söyleyip Bahar’ı umutlandırmak istemiyordu.
