4.OLAYI KAPATMAK

106 89 0
                                    

***

"Aren, merhaba." Başımı yana doğru çevirince Lara'yı gördüm. "Şey sana o gün bahsettiklerim... Ben o gün birkaç şey saçmaladım. Aklını karıştırdıysam özür dilerim"

Gözlerim cama yaşlanmış bizi izleyen Zemheri'ye kaydı. Lara'ya bakıp, "Merak etme bende inanmamıştım zaten. Hem sende de o dövme var." Kahkaha atıp elimi omzuna koydum. "Hayal gücün çok geniş."

Tebessüm edip sırasına geçti. Senden çok güzel oyuncu olur kızım! Şşt sessizlik. Bugün benim en mutlu günüm. O öyle bile değil mal ya!

Benim kesinlikle o dövme hakkında daha fazla bilgi edinmem gerekiyordu. İnanıyorsun yani? Tabikide inanıyorum.

Böyle devamke.

Hocanın sınıfa girmesi ile herkes ayağa kalktı. Sınıfın kapısı çalındı ve içeriye bir çocuk girdi. "Hocam merhaba. Ben Omar, yeni öğrenciyim."

Deja vu.

"Art arda iki yeni öğrenci. Okul o günü böyle mi kapatmaya çalışıyor? Boş bir yere geç Omar."

O gün derken hocam? Teneffüste bi'hoca ile konuşmak gerek. O sırada hoca; Go to disiplin.

***

"Mehmet hocam? Şey hocam birşey soracaktım da."

Başını sallayıp, yanındaki diğer hocalara selam verdi ve yürümeye başladı. "Öğretmenler odasında biraz işim var. Sen sorunu sor."

Derin bir nefes aldım. Hadi kızım yapabilirsin! Evet arkadaşlar bugünün kazanını kim olacak? Öğrenci mi öğretmen mi? Yorumlarınızı bekliyorum. Beğenmeyi ve abone olmayı unutmayınız . Bir sonra ki videoda görüşürüz.

"Hocam o gün derken... Ares Avcı'nın intihar ettiği günden mi bahsediyordunuz?"

Hoca yolda durup bana baktı. Gözlerini kısarak beni baştan aşağı süzdü. "Üzgünüm bunun hakkında birşey diyemem. Sonra işimden olmak istemiyorum."

Yürümeye devam ettiğinde bende onu takip ettim. "Hocam lütfen. Kimseye birşey demeyeceğim. Bütün bildiklerinizi anlatın lütfen."

"Sana niçin güveneyim ve neden anlatayım?"

"Çünkü o benim ikizimdi."

Hoca durup bana baktı. "Hocam ben Ares'in ikiziyim. Aren Avcı."

Gözlerini kısarak bana baktı. Elini 'beni takip et' diye salladı. Boş bir sınıfa girdiginde bende ardından girdim. Kalçasını masaya yaslayıp, ellerini karnında birleştirdi. "Onun intihar ettiğini mi düşünüyorsun?"

Başımı olumsuz anlamda salladım. "Güzel. Ares en sevdiğim öğrencilerden birisiydi. Hayat dolu, neşeli birisiydi. İntihar edemeyecek kadar hayatı seviyordu."

"Yani sözde intihar etmediğini düşünüyorsunuz. O zaman niye polise gitmediniz?"

Başını salladı. "Gitmediğimi mi sanıyorsun. Beni evime geri yolladılar."

"Okulun bunla ilgisi ne?"

"Anlamıyor musun? Bu yıl gelen bilmem kaçıncı öğrencisin sen. Ve bugün birisi daha geldi, yarın da yeni birisi daha gelecek. Ve gelenlerin hepsindede diğerleri gibi bir dövme var."

Aklıma Lara'nın anlattığı şeyler geldi. Bunu söylemem gerekiyor muydu?

Başını eğmiş düşünürken onu süzdüm. Ayağa kalkıp camın yanına gittim. Pencereyi açıp derin bir nefes aldım. Göz ucu ile hocanın ensesine baktığımda dövme olmadığını görünce rahatladım.

VAVEYLAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin