Ellerimi uzatsam dokunabileceğim kadar yakın, hayatımızın en zor günlerinde birbirimize birer cümle kurmayacak kadar uzaktık. Yaralarımız aynıydı. Bizi izleyen silahlar aynı kişilere aitti.
Birbirimizden başka kimsemiz olmadığını kabullenmemiz gerekirken, alnımı hedef alan silah bana tek gerçeği hatırlatıyordu: En güçlü düşmanın seni en derinlerine kadar tanıyan kişiydi.
Bizim hayatımızda güven kelimesine yer yoktu ve sevgi sadece kitaplarda okuyabileceğimiz masallardan biriydi.
"Son bir sözün var mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON SÖZ
RomansaÖyle bir anda, kolayca aşık olamazdık. Bizim tanışmamız bile ölümü beraberinde getirmişken mutlu olmaya hakkımız yoktu.
