"Aklına pek güvenme yani Alaeddin, bir güzelin gülüşüne bakar yitirmen"
Diyen Orhan'a baktı Alaeddin...
Etrafı kasıp kavuran Moğol, gözünü bu defa da Türk'ün son sığınağı, bel kemiği olan iki güçlü türk beyliğine dikti.
Bizans Türk'ü Anadolu'dan at...
"Boş ver tekfurun kızı. Onların ettiklerinde mantık aramamak icap eder. Hadi biz atamın yanına gidelim!" diyerek Holofira'yı ilerletti Orhan.
....
Rüzgar gibi esen Gonca'ya yaklaşmıştı Alaeddin. Az evvelki sinirinden eser kalmamıştı. Mendilden ziyade at yarışına dönmüştü imdiki vaziyetleri. Yüzlerinde gülücükler açar, hırs ile parıldardı gözleri.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
En nihayetinde Alaeddin, Gonca'yı geçip önünü keserek onu durdurduğunda tutuştukları yarış bir son bulmuştu. Alaeddin keyifle gülerken Gonca somurturdu.
Atlardan indiler ikisi de aynı anda ve atları ağaca bağladılar.
"İmdi mendilimi veresin hileci hatun. Zaten onu da hileyle aldın benden!" dedi Alaeddin kaşlarını çatarak.
"Ne deyu bu kadar istersin bu mendili Alaeddin bey? Hemi mendilime el koyarsın hemi de onu aldığım içün hile ile suçlarsın beni!"
"Gonca'nın elindeki mendili çekip aldı Alaeddin. Gonca'nın gözlerinin içne bakarak da her zamanki yerine, yüreğinin üzerine yerleştirdi.
"Bu mendil sensin Hileci hatun" dedi Alaeddin kısık bir tonla. Kendisine güzel güzel bakan gözlere dalıp gitti kısa bir süre. Sonra devam etti. "Bu mendil nefesim, sesim... Senin kokun, gülüşün, bakışın, susuşun, inadın..." Susup derin bir nefes aldı Alaeddin.
Kulaklarını sağır eden rüzgarın uğultusu değil, yüreklerinin sesiydi.
Yutkundu Gonca, derin bir nefes aldı Alaeddin. Gonca'ya bir adım yaklaşarak aralarındaki mesafeyi azalttı.
"Anadolu'da dolanan bir hikaye vardır, bilir misin Gonca? Kerem ve Aslı'nın hikayesi. Birbirine sevdalı iki yürek, birbiri için çırpınan iki sevdalı... Kerem, Aslı'ya olan sevdasından yanıp kavruluyor hikayede. O denli büyük bir sevda ki canı dahi bir hiçtir gözünde" Durup kuruyan dudaklarını yaladı Alaeddin. "Ben daha beter bir ataşteyim çünkü sana olan sevdam Kerem'in Aslı'ya, Mecnun'un Leyla'ya olan sevdasından da büyüktür. Çünkü sen, Aslı'dan da Leyla'dan da güzelsin Gonca'm."
Gonca, utançla başını önüne eğdi. Yüzüne yayılan gülüşe mani olamadı.
Karşısındaki kadının akıl almaz güzelliğine kaptırdı kendini Alaeddin.
