AlGon🌼🤍

23- Zümrüt Yüzük/1

keyifli okumalar🤍

Yorumlarınızı bekliyorum:)

---------------🌼--------------

Ahmet bey Uç pazardan ayrıldığı sırada- Aykız hatun otağı

Otağda deli gibi dolanıp duran Gonca karıştırdığı son yerde de aradığını bulamayınca öfkeyle oflayıp elini alnına koydu.

"Nere gitti bu yüzük anlamazım ki!" Diye söylendi kendi kendine.

"Gülbacım" titrek bir sesten adını duyan gonca elini alnından çekip yavaşça arkasını döndü.

"Aykız?" dedi Gonca kısık bir sesle. Gözleri dolarken kardeşinin uyanmış olduğu gerçeğini iyice sindirmek ister gibi baktı ona.

Titrek adımlarla Aykız'a doğru ilerleyip yatağın yanına çöktü hemen.

Aykız, güçsüz bakışlarını Gonca'dan hiç ayırmadan derin derin soluklar alıyordu.

Gonca, elini Aykız'ın yanağına bırakıp buruk bir gülüş ile baktı ona. "Günün aydın ola Aybacım. Nihayet uyanabildin ha?"

Aykız da gülümsedi. "Ne oldu?" diye sordu yutkunarak. Odada şöyle bir gözlerini gezdirdikten sonra hemen Gonca'ya odaklandı tekrar. Sonra aklına bir şey gelmiş gibi anında canlandı bakışları. "Holofira!.." dedi ama Gonca onun kelamını böldü.

"Bilirim Aybacım, bilirim. Telaş etme. Holofira'yı aldık o soysuzların pençesinden."

"A-ama nasıl? Ben buraya nasıl geldim?" dedi Aykız anlamayarak.

"Yusuf alp çıkarmış seni o cendereden. Gelende yaraların pek ağır idi. Lakin imdi iyisin çok şükür."

Yusuf alp, Gonca'nın en çok güvendiği alplarından biriydi. Zira Yusuf alp, ağabeyi Batur'un sağ kolu idi. Batur bey gittiğinden beri de Gonca'nın emrindeydi. Uzun vakittir de ortalıkta yoktu çünkü Şahin bey onu Gonca'nın emrinden alıp bir vazifeye yollamıştı. Geldiği gibi de Gonca onu Aykız ile yollamıştı. İyi de yapmıştı yoksa Aykız imdi bugün yaşıyor olmayacaktı.

Dudaklarını yalayan Aykız başı ile onayladı Gonca'yı. Sonra bakışları Gonca'nın eline kaydı, kaşları çatıldı. "Gülbacım, yüzüğün nerdedir?"

Gonca bıkkınlıkla oflayıp eline baktı. "Bilmezim ki Aybacım! Her yere baktım lakin bulamadım. Nere gitti bilmezim, kafayı yiyecem!"

"Destur var mıdır Gonca hatun?" diye seslendi dışardan Gülce.

"Gel Gülce" dedi Gonca. Gülce içeri girende Aykız'ı uyanık görünce büyük bir sevinç çığlığı attı.

"Aykız! Uyanmışsın. Rabbime şükürler olsun. Eyi misin? Bir yeri-" Gonca, elini kaldırıp susturdu onu.

"Allah aşkına gazaller düzme Gülce! Zati başım ağırır"

Gülce yüzünü assa da geçip yatağın diğer yanına oturdu. Neyse ki Gonca'ya darılmayacak iki kişiden biri de oydu.

"Destur var mıdır Gonca hatun?" diye seslenen Baysungur ile Gonca şaşkın bakışlarını kapıya çevirdi.

"Buyurasın Baysungur"

Baysungur içeri girince hemen Gonca'ya selam verip bakışlarını Aykız'a çevirdi.

"Aykız hatun! Çok şükür uyanmışsın. Bizi pek korkuttun" diyen baysungura gülümsedi Aykız ve başı ile selamladı onu. İkisi de başını önlerine eğdiler utanarak. Gonca, bir yarenine bir de baysungura baktı. Sonra boğazını temizledi.