AlGon🌼🤍

27- Hazırlıklar Başlasın!

Keyifli okumalar❤️

Satır arası yorumlara hayır demem💜

----------------🌼-------------

Atın üzerinde yavaş yavaş salınarak açılan saray kapısından girende avluda heyecan ile onları bekleyen hanelerini gördüler.

"GONCA'M! KIZIM!" diye haykırarak ağlayan Şahperi hemen ileri atıldı.

Attan inen Alaeddin yüzündeki geniş gülümseme ile Gonca'nın da inmesine yardım etti.

Koşarak kızına sarılan Şahperi ile Gonca'nın dudaklarından bir inilti firar etti. "Ağhh!"

"Yavaş olasın hele Şahperi hatun! İyi edeyim deyu o kadar uğraştım sen boğarak öldürecen imdi onu!" dedi Alaeddin çatık kaşları ile.

"Alaeddin!" diyen Bala da koşup evladına sarıldı. Bir yandan anasına sarılan Alaeddin gözünün ucuyla da Gonca'yı kontrol ederdi.

"Al hançerini boğazını kes Esma hatun! Daha çabuk öldürürsün Gonca'yı!" diyen Alaeddin'in sitemine herkes gülmüştü. Hem ağlıyorlardı hem gülüyorlardı. Kimse şaşkınlığı üzerinden atamamıştı lakin en çok şaşıranlar arkada bembeyaz olmuş olan Gülce ve Fatma'ydı herhal. Çünkü haber gelende divanda değildi onlar. Birden bire Gonca'yı karşılarında görende bir fena olmuşlardı.

"Fatma, gördüğümü görür müsün?" dedi dalgın bir sesle. Kocaman açtığı gözleri ile bakardı avludakilere.

Fatma da irice açtığı gözlerle başını sallayıp onayladı onu. "Ben de görürüm. Demek ki düş değildir. Gülce?"

"Hı?"

"Ben bayılırım sanırım, tutasın beni" dedi Fatma.

"Evvel sen beni tut çünkü ben bayıldım bile" dedi Gülce.

Daha kimse ne olduğunu anlamadan Fatma ve Gülce şaşkınlıktan bayılmışlardı. Yere serilen iki hatuna bakıp yaşlı gözlerini gökyüzüne çevirdi Aykız. "Allah'ım sen bana sabır ver!" diye dua etti. Baysungur hemen yanı başındaki hatunun bu sitemine güldü.

"Eyisiniz ya, bir şeyiniz yok ya? Yaran nerededir Gonca'm? Çok mu kötüdür Alaeddin evladım?" diye peş peşe hiç çekişlerinin arasından sordu Şahperi.

Dolan gözleriyle gülerek onlardan yana adımlayıp heybetli duruşuyla kızının yanaklarını avucunun içine aldı Şahin bey. "Hele durasın hatun, dinlenende anlatırlar bize olanları. Kızım, Goncagülüm, Gözümün nuru; Eyisin ya?"

Dolan gözleri ile onayladı atasını Gonca. "Eyiyim baba. Alaeddin bey sayesinde"

Şahin kızına sarılamadı canı acır korkusuyla. Bundan sebep hemen yanındaki Alaeddin'i omuzlarından tutarak kendine çekip sıkıca sarıldı.

"Dile benden ne dilersen Alaeddin oğlum. Sen bana kızımı getirdin, haneme huzuru getirdin. Rabbim de sana huzurlu bir hane nasip etsin inşallah! Tuttuğun işler her dem yolunda gitsin, her şey gönlünce olsun, Allah sana sevdiklerinin acısını göstermesin! Ata duası kabul olur derler. Bütün dualarım sizin içindir bundan hayrı" diye de dua etti Şahin.

Alaeddin de karşısındaki adama sıkıca sarıldı. "Amin Şahin bey, amin" dedi gülümseyerek. Bir yandan da onlara gülümseyerek bakan Gonca'ya bakardı. 

"Hayde evlatlar gidin dinlenin de sonra konuşalım neler olduğunu" diyerek herkesi odalarına yolladı Osman. 

Gonca, Aykız, Esma ve Holofira birbirlerinden ayrılmayarak hep birlikte Gonca'nın odasına geçtiler. "Dualarımız kabul oldu, şükür rabbime!" dedi Esma ağlayarak. Gonca gülümseyip tekrar sıkıca sarıldı ona. Emmisinin haberini henüz almıştı. Hepsi yatağa oturmuşlardı.