ep-(2) (zawgyi)

42 4 0
                                    

ကားစဝင္တာနဲ့ဒီနယ္ကိုေစာင့္ေနတဲ့ နယ္ေစာင့္ေတြက အလ်ိုလ်ိုလာြကိုြကသည္။ အဲ့ထိထဲဒီဘက္ကိုအုပ္ခ်ုပ္ရတဲ့ နယ္ေျမေခါင္း‌ေဆာင္ပါ အပါဝင္ေပါ့....

"Captain ကိုယ္တိုင္လာြကည့္တာဆိုေတာ့ဘယ္အေရးေတြမ်ားရွိေနလို့လဲဗ်"

သူဘာမွမလုပ္သလို မသိဟန္ေဆာင္ျပီးအျပစ္ကင္းဟန္ေျပာေနတဲ့လူြကီးကို မအံ့ဩဘဲမေနနိုင္ ၊လူေတြမွန္း ပိုျမင့္တဲ့သူကိုကပ္ခ်င္ြကတာ လူေလာကရဲ့သဘာဝလိုပင္ြဖစ္ေနျပီ..

"ဒီနယ္ကိုအုပ္ခ်ုပ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြအကုန္ေတြကို ေခါ္လိုက္ "

အလန့္တြကားနဲ့‌ေမာ့ြကည့္တဲ့အဆီရြွဲေနတဲ့မ်က္နွာကို မသိေက်းက်ြန္ျပုျပီး သူ့ေဘးနားကရပ္ေနတဲ့အလွတရားေလးဆီကိုပဲစိုက္ြကည့္ေနလိုက္သည္ ။

"ဆရာေလး..လူနာြကည့္ဖို့လာတာအေဖာ္မရွိရင္ ခနေနethanကိုေခါ္ထားလိုက္ အခုေတာ့ကိုယ္သူ့ကိုခနေခါ္ထားပါရ‌ေစ"

"အာ..ရပါတယ္ ၊ethanကcaptainလက္ေထာက္ပဲ၊ ခနေခါ္ဖို့ခြင့္ေတာင္းရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲ့တာကိုက်ြန္ေတာ္ကပဲအရင္ ခြင့္ေတာင္းရမွာေပါ့"

"Captain အခန္းထဲမွာလူစုျပီးပါျပီ"

အုပ္ခ်ုပ္ေရးခန္းထဲမွာ လူစုခိုင္းထားတာေြကာင့္ လူစုံျပီသူပဲက်န္ေတာ့တယ္ဆိုတဲ့သေဘာမို့..

"ေကာင္းျပီ..သြားနွင့္လိုက္ ၊လိုက္လာခဲ့မယ္"

"အဲ့တာဆို...ဆရာေလးကိုယ့္ကိုသြားခြင့္ျပုပါအုန္း ၊ကိစ္စျပီးတာနဲ့ethanကို လြွတ္လိုက္မွာမို့ ဆရာေလးစိတ္ခ်လက္ခ် စစ္ေဆးေနပါ"

ျပန္စကားေတြေတာင္ နားမေထာင္အားေတာ့အခုကိစ္စျပီးမွ ဆရာေလးနားကိုကပ္ဖို့စိတ္ေြဖာင့္မည့္မို့ ကိစ္စတစ္ခုကိုသာအရင္ျပီးေျမွာက္ေအာင္လုပ္ဖို့သာရွိေတာ့သည္ ။

_______________________

အခန္းထဲဝင္လိုက္ျပီး လူ8ေယာက္စာထိုင္လို့ရသည့္ စားပြဲ‌ဝိုင္းထိပ္ဝင္ထိုင္ကာ မေန့ကေျပာသည့္ ကိစ္စကိုစတင္ဖို့..

"ဒီနယ္ကိုလိုအပ္တဲ့ပစ္စည္းပစ္စယ ေတြကိုတစ္လကိုဘယ္2ခါေထာက္ပံ့လဲ "

𝗦𝗶𝗻𝗰𝗲_1950 {𝙰𝙽𝙱𝙸𝙽}Where stories live. Discover now