Posmak dna

4 2 0
                                    

Siedzę w kuchni, pijąc herbatę,
Bo kawa nie jest już w stanie
Zmyć ze mnie zmęczenia.
I myśląc o rzeczach,
O których nie powinnam,
Zaspakajam swoje
Wewnętrzne pragnienia.

O życiu i śmierci
I gdzieś pomiędzy.
O rdzawym ostrzu
I linie na drzewie.
O sama nie wiem
Już czym dokładnie.
Może o piekle i niebie?

Zgubiłam się w sobie
Albo siebie zgubiłam.
Tego też nie wiem,
Chociaż powinnam,
Ale nie jest łatwo
Nie rozumieć siebie,
Kiedy nad przepaścią
Znowu się chwieję.

ImaginacjaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz